Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wysiłek fizyczny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Tlenek azotu (NO), jako cząsteczka sygnałowa, odgrywa kluczową rolę w odbudowie włókien mięśniowych szczególnie we wczesnej fazie po uszkodzeniu, inicjując proliferację komórek macierzystych mięśni (ang. satellite cells), angiogenezę i synaptogenezę w aksonach motoneuronu, i w efekcie wzrost siły skurczu mięśnia. Celem badań była ocena zmian stężenia NO pod wpływem intensywnego wysiłku fizycznego, zależności między generacją NO a uszkodzeniem mięśni szkieletowych i składem ciała. Badania przeprowadzono z udziałem 18-osobowej grupy kobiet i mężczyzn w wieku 21,3 ± 2,0 lat. Badani zostali poddani testowi wysiłkowemu o wzrastającej intensywności do odmowy. Krew pobierano przed wysiłkiem, w 1 min, 30 min, 24 godz i 48 godz po wysiłku. W surowicy krwi oznaczono stężenie mioglobiny (Mb; wskaźnik uszkodzenia mięśni) i tlenku azotu (NO) metodami immunoenzymatycznymi. Analizę składu ciała dokonano metodą impedancji bioelektrycznej (ang. bioelectrical impedance, BIA). Stężenie Mb i NO wzrosło statystycznie istotnie w 1 min po zakończeniu wysiłku, i utrzymywało się na wysokim poziomie do 24 godz po wysiłku. Między stężeniem Mb a NO zaobserwowano dodatnią korelację (r=0,446, P<0,001). Ponadto wykazano zależność pomiędzy komponentami składu ciała a maksymalnym pochłanianiem tlenu. Wskaźnik masy tkanki tłuszczowej (ang. fat mass index) korelował z wartością VO2max (r=-0,521, P<0,001), ale nie korelował ze stężeniem NO. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że uszkodzenie mięśni wywołane intensywnym wysiłkiem fizycznym zwiększa wytwarzanie NO, który może odgrywać istotną rolę w adaptacji organizmu do wysiłku fizycznego.
PL
Celem badań było porównanie wydatku energetycznego trzech rodzajów treningów podej-mowanych przez sportowców trenujących amatorsko siatkówkę, badmintona lub karate. W badaniu wzięło udział 36 osób (23 mężczyzn i 13 kobiet), w wieku 39 ±8 lat. Do oceny wy-datku energetycznego sesji treningowych wykorzystano pulsometry Polar M400 z nadajnikami na klatkę piersiową H7. Wydatek energetyczny treningu badmintona (1261 kcal; 631 kcal/h) i karate (1239 kcal; 823 kcal/h) był istotnie wyższy niż wysiłek siatkarski (868 kcal; 579 kcal/h). Z uwagi na znaczną wielkość wydatku energetycznego związanego z pojedynczą sesją treningową sportowców amatorów, uzasadnione wydaje się dalsze monitorowanie zarówno wielkości wydatku energetycznego sportowców amatorów, jak też wartości energetycznej ca-łodziennych racji pokarmowych tych osób.
EN
The aim of the study was to compare energy expenditure during three amateur athletes trainings, ie. volleyball, badminton and karate. The study was conducted among 36 adults (23 men and 13 women), aged 39 ±8. Polar M400 heart rate monitors with H7 chest strap were used to estimate energy expenditure during selected training sessions. Energy expenditure dur-ing badminton (1261 kcal; 631 kcal/h) and karate (1239 kcal; 823 kcal/h) trainings were sig-nificantly higher than energy expenditure during volleyball training (868 kcal; 579 kcal/h). Due to the large energy expenditure during single training session, it seems justified to assess both energy expenditure and energy intake among athletes.
Rocznik Lubuski
|
2014
|
vol. 40
|
issue 2
95-105
EN
Muscle fibre damage may result from muscular work (eccentric contractions), an acidbase balance disorder, energy deficiency, temperature increase, hypoxia as well as nitrogen and oxygen stress. The process of muscle fibre damage regeneration includes four phases: degeneration, inflammatory and immune responses, regeneration and reorganization, which are governed by the number of molecules such as hormones, inflammatory response mediators, growth factors, enzymes and other. Some of them strongly stimulate proliferation and differentiation of muscle-derived stem cells (MDSC) and muscle growth, while the others may inhibit the processes. For many years, testosterone has been considered a main factor that stimulates muscle regeneration, hypertrophy and adaptation to physical effort. It is also thought of as being an indicator of changes in the anabolic – catabolic balance and state of overtraining in physically active people. The aim of the article is to introduce the up-to-date information on molecular mechanisms of skeletal muscle regeneration and the role of testosterone in regeneration and adaptation of skeletal muscles to physical effort.
PL
W wyniku pracy mięśni (skurcze ekscentryczne), zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej, niedoboru energii, wzrostu temperatury, niedotlenienia i stresu azotowo-tlenowego dochodzi do uszkodzenia włókien mięśniowych. Proces odbudowy uszkodzonych mięśni obejmuje cztery fazy - degeneracji, odpowiedzi zapalnej i immunologicznej, regeneracji oraz reorganizacji, regulowanych przez szereg cząsteczek, jak hormony, mediatory reakcji zapalnej, czynniki wzrostu, enzymy i in. Jedne z nich silnie stymulują proliferację i różnicowanie komórek macierzystych mięśni (ang. muscle-derived stem cells, MDSC) oraz wzrost mięśni, inne mogą hamować. Od wielu lat testosteron jest uważany za główny czynnik stymulujący odbudowę, hipertrofię i adaptację mięśni do wysiłku fizycznego oraz wskaźnik zmian równowagi anaboliczno-katabolicznej i stanu przetrenowania osób aktywnych fizycznie. Celem pracy jest przedstawienie aktualnych informacji na temat molekularnych mechanizmów regeneracji mięśni szkieletowych oraz roli testosteronu w regeneracji i adaptacji mięśni szkieletowych do wysiłku fizycznego.
EN
Cardiopulmonary exercise testing is a method used to assess the exercise capacity. It is used in cardiology to define the diagnostic and prognostic information, the treatment and its effectiveness. This method is also useful in sport medicine and in occupational medicine. The cardiopulmonary exercise test involves measuring of gas exchange during exercise testing. The article presents the main parameters assessed during the test and the indications and contraindications for conducting the test. It also reveals the results of recently published clinical trials on the use of cardiopulmonary exercise test in patients with cardiovascular disease and in the working population. The study included variability of respiratory parameters during the cardiopulmonary exercise test and after its completion, as well as their impact on the prognostic value. In addition, the results of a study involving an optimal choice of interval training on the basis of oxygen consumption at peak exercise are summarized. Med Pr 2014;65(5):665–674
PL
Spiroergometryczna próba wysiłkowa jest wykorzystywana do oceny wydolności fizycznej. W kardiologii znajduje zastosowanie w diagnostyce, planowaniu terapii, ocenie jej skuteczności i ocenie rokowania. Badanie to jest również wykorzystywane przez lekarzy innych specjalizacji, np. medycyny sportowej i medycyny pracy. Test spiroergometryczny polega na bezpośrednim pomiarze wymiany gazowej podczas próby wysiłkowej. W artykule przedstawiono najważniejsze parametry oceniane podczas testu oraz wskazania i przeciwwskazania do jego przeprowadzenia. Opisano też wyniki, najciekawszych według autorów, opublikowanych w ostatnim czasie badań klinicznych dotyczących wykorzystania testu spiroergometrycznego u pacjentów z chorobami układu krążenia i osób narażonych na niekorzystne dla zdrowia czynniki związane z pracą zawodową. W publikacjach tych oceniano zmienność parametrów oddechowych podczas testu spiroergometrycznego i po jego zakończeniu oraz ich wpływ na wartość prognostyczną badania. W niniejszej pracy przedstawiono ponadto doniesienia na temat optymalnego doboru obciążenia w treningu interwałowym w oparciu o zużycie tlenu na szczycie wysiłku. Med. Pr. 2014;65(5):665–674
EN
Due to the controversy related to the necessity to wear protective masks and the negative perceptions of users, an attempt was made to analyze the available scientific research on the physiological consequences of wearing various types of masks. The literature review includes publications available in the PubMed bibliographic database, describing symptoms and complaints of mask users (e.g., the feeling of discomfort, fatigue, headaches), different physiological reactions depending on the type of mask (surgical masks, masks with an exhalation valve, with air flow, etc.) as well as the influence of air composition, temperature and humidity in the space under the mask. The impact of using the mask on the ability to exercise (maximal effort, moderate effort) and mental work was outlined. The consequences of wearing masks by people in a different physiological state (pregnancy) were discussed. Proposals for the organization of work were also presented in order to minimize the negative consequences for people wearing masks. The analysis of the presented studies shows that, regardless of the type of masks worn, they can intensify the body’s reactions to a varying degree, increasing the physiological cost of work and worsening the ability to make both physical and mental effort. In addition, the mask can contribute, among others, to more frequent headaches, symptoms of fatigue or the subjective feeling of discomfort. However, despite these adverse effects, the use of masks is important to protect people against harmful factors in the work and communal environments, and during the current SARS-CoV-2 pandemic, it has become a necessity. The discomfort of wearing a mask can be reduced by taking appropriate breaks. It should be emphasized that the rhythm of work and breaks in wearing the mask should take into account the individual limitations of the employee. Med Pr. 2021;72(5):569–89
PL
Ze względu na kontrowersje związane z koniecznością noszenia masek ochronnych i negatywne odczucia użytkowników podjęto próbę analizy dostępnych badań naukowych na temat fizjologicznych konsekwencji noszenia różnego rodzaju masek. W przeglądzie literatury uwzględniono publikacje dostępne w bazie bibliograficznej PubMed, opisujące dolegliwości i skargi użytkowników masek (m.in. poczucie dyskomfortu, zmęczenie, bóle głowy), zróżnicowane reakcje fizjologiczne zależne od rodzaju maski (maski chirurgiczne, z wentylem wydechowym, z nawiewem powietrza itp.), a także oddziaływanie składu powietrza, temperatury oraz wilgotności w przestrzeni pod maską. Omówiono wpływ korzystania z maski na zdolność do wysiłku fizycznego (wysiłek maksymalny, umiarkowany) i umysłowego. Przedyskutowano konsekwencje noszenia masek przez osoby w odmiennym stanie fizjologicznym (ciężarne). Wysunięto także propozycje organizacji pracy w celu zminimalizowania negatywnych skutków dla osób noszących maski. Analiza przedstawionych badań wskazuje, że maski – niezależnie od typu – mogą w różnym stopniu nasilać reakcje organizmu, zwiększając koszt fizjologiczny jego funkcjonowania i pogarszając zdolność do wykonywania wysiłku zarówno fizycznego, jak i umysłowego. Ponadto mogą one przyczyniać się m.in. do częstszego występowania bólów głowy, objawów zmęczenia czy subiektywnego poczucia dyskomfortu. Mimo tych niekorzystnych skutków używanie masek jest istotne przy ochronie przed czynnikami szkodliwymi w środowisku pracy i komunalnym, a w okresie panującej obecnie pandemii wirusa SARS-CoV-2 staje się koniecznością. Dyskomfort związany z noszeniem maski można zmniejszyć poprzez stosowanie odpowiednich przerw. Należy podkreślić, że rytm pracy i przerw w noszeniu maski powinien uwzględniać indywidualne ograniczenia pracownika. Med. Pr. 2021;72(5):569–589
PL
Wstęp Udana intubacja dotchawicza wymaga od wykonującego ją anestezjologa umiejętności i sprawności fizycznej. Ponieważ stanowi też duże obciążenie fizyczne, ergonomia stosowanych urządzeń ma znaczenie. Celem badania było porównanie 4 laryngoskopów i ocena aktywności wybranych mięśni kończyny górnej oraz satysfakcji i zmęczenia u osób wykonujących intubację za ich pomocą. Materiał i metody W badaniu wzięło udział 13 anestezjologów z podobnym stażem pracy. Aktywność mięśni mierzono przy użyciu aparatu do elektromiografii (ElectroMyoGraphy – EMG) MyoPlus 2. Satysfakcję intubujących określono w wizualnej skali analogowej (Visual Analog Scale – VAS), a zmęczenie oceniono zmodyfikowaną skalą Borga. Wyniki Najwyższą aktywność mięśni odnotowano w przypadku intubacji wykonywanej za pomocą laryngoskopu Intubrite, następnie standardowego z łopatką Mackintosha, dalej – TruView Evo2, a najniższą w przypadku wideolaryngoskopu King Vision. Różnice istotne statystycznie w aktywności mięśni odnotowano dla King Vision i pozostałych laryngoskopów (p < 0,05), natomiast między pozostałymi urządzeniami nie zaobserwowano istotnych różnic (p > 0,05). Najkrócej trwała intubacja przeprowadzana z użyciem standardowego laryngoskopu. Najwyżej satysfakcję z wykonanej pracy oceniali badani korzystający z King Vision, a najniższej w przypadku TruView Evo2. Największe zmęczenie powodował u badanych używany do intubacji laryngoskop Intubrite, a najmniejsze – King Vision. Wnioski Najniższa aktywność mięśni, czyli najmniejsza siła, są konieczne do wykonania intubacji za pomocą laryngoskopu King Vision. Korzystanie z tego urządzenia sprawia także największą satysfakcję i powoduje najmniejsze zmęczenie. Z kolei najwyższa aktywność mięśni i największy wysiłek są potrzebne do intubacji za pomocą Intubrite. Med. Pr. 2016;67(2):155–162
EN
Background Successful endotracheal intubation requires mental activity and no less important physical activity from the anesthesiologist, so ergonomics of used devices is important. The aim of our study has been to compare 4 laryngoscopes regarding an operator’s activity of selected muscles of the upper limb, an operator’s satisfaction with used devices and an operator’s fatigue during intubation attempts. Material and Methods The study included 13 anesthesiologists of similar seniority. To measure muscle activity MyoPlus 2 with 2-channel surface ElectroMyoGraphy (sEMG) test device was used. Participant’s satisfaction with studied devices was evaluated using Visual Analog Scale. An operator’s fatigue during intubation efforts was evaluated by means of the modified Borg’s scale. Results The highest activity of all the studied muscles was observed for the Intubrite laryngoscope, followed by the Mackintosh, TruView Evo2 and the lowest one – for the King Vision video laryngoscope. A significant statistical difference was observed for the King Vision and the rest of laryngoscopes (p < 0.05). No significant statistical differences were observed between the Macintosh, TruView Evo2 and Intubrite laryngoscopes (p > 0.05). The shortest time of intubation was achieved using the standard Macintosh blade laryngoscope. The highest satisfaction was noted for the King Vision video laryngoscope, and the lowest for – the TruView Evo2. The Intubrite was the most demanding in terms of workload, in the opinion of the participants’, and the least demanding was the King Vision video laryngoscope. Conclusions Muscle activity, namely the force used for intubation, is the smallest when the King Vision video laryngoscope is used with the highest satisfaction and lowest workload, and the highest muscle activity was proven for the Intubrite laryngoscope with the highest workload. Med Pr 2016;67(2):155–162
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.