Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wyznanie wiary
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Janowa formuła wyznania wiary utrwalona w epilogu (20,30-31) i jej ekspozycja w świadectwie Jana Chrzciciela o Jezusie (J 1,19-34)

100%
Siwek K.
Warszawskie Studia Teologiczne
|
2018
|
vol. 31
|
issue 2
126-145
EN
Because 20:30-31 pulls together John’s themes of witness, faith, and signs so fully, it is best to regard this conclusion as a point of departure for analyzing of the phenomenon of faith and bearing witness to Jesus. W 1:19-28 John negatively testifies that he himself is not the eschatological king, Elijah, or the Mosaic pro-phet, but that one whose slave he was not worthy to be was already among them. In 1:29-34, he positively testifies that Jesus in the lamb, and he recognized his identity as Son of God (1:34) and Spirit-bringer (1:33) because the Spirit was on Jesus (1:32-33). The “next day” provides a transition to a new christological con-fession to John’s disciples. In view of Gospel’s penchant for double entendre, that the Baptist saw Jesus “coming” (ἐρχόμενον) to him (1:29) may suggest a narrative confirmation of the one “coming” (ἐρχόμενος) after John (1:27).
2
Publication available in full text mode
Content available

Paschalna wiara apostoła Tomasza (J 20,24-29)

100%
Florczyk Ł. G.
|
2020
|
vol. 40
|
issue 2
25-52
EN
John the evangelist presented various dimensions of faith in the risen Jesus in his work. The beloved disciple believed after he had seen an empty tomb, in which only the linen clothes and the face cloth had been left (John 20:8). Mary Magdalene believed after the glorified Christ, whom she had earlier confused with the gardener, had spoken to her (John 20:14-16). The disciples believed when they saw their risen Master and His wounds (John 20:20). Thomas got rid of his doubts and believed because of the encounter with Jesus, who allowed him not only to see but also to touch His hands and side (John 20:24-28). Finally, there are also those who did not see Jesus and His spectacular signs, and yet believed in Him (John 20:29). This article presents a detailed analysis of the pericope of the meeting between the risen Christ and Thomas (John 20:24-29). This was a breakthrough moment in the apostle’s life and it was associated with two types of transition: from doubt to mature faith and from the conditions imposed on Jesus to a strong confession of faith: „My Lord and my God!”
PL
Ewangelista Jan zaprezentował w swoim dziele różne wymiary wiary w zmartwychwstałego Jezusa. Umiłowany uczeń uwierzył po zobaczeniu pustego grobu, w którym pozostały tylko płótna i chusta (J 20,8). Maria Magdalena uwierzyła po tym, jak przemówił do niej uwielbiony Chrystus, którego wcześniej pomyliła z ogrodnikiem (J 20,14-16). Uczniowie uwierzyli wówczas, gdy ujrzeli swego zmartwychwstałego Mistrzai Jego rany (J 20,20). Tomasz wyzbył się swych wątpliwości i uwierzył pod wpływem spotkania z Jezusem, który pozwolił mu nie tylko oglądać, lecz również dotknąć swych rąk i boku (J 20,24-28). Wreszcie są też i tacy, którzy nie widzieli Jezusa i Jego spektakularnych znaków, a jednak w Niego uwierzyli (J 20,29). Niniejszy artykuł prezentuje szczegółową analizę perykopy J 20,24-29, w której jest mowa o spotkaniu zmartwychwstałego Chrystusa z Tomaszem. Był to przełomowy moment w życiu apostoła, który wiązał się z dwoma rodzajami przejścia: od wątpliwości do wiary dojrzałej oraz od warunków stawianych Jezusowi do mocnego wyznania wiary: „Pan mój i Bóg mój!”
3
Publication available in full text mode
Content available

Rola Rachab w zajęciu ziemi obiecanej (Joz 2,1-24)

100%
Kot A.
Verbum Vitae
|
2011
|
vol. 19
65-87
EN
The article deals with one of the women presented in the Deuteronomistic History, namely, Rahab, the harlot. The essay contains some necessary elements of the literary analysis which introduce the reader into the preliminary understanding of the text. The central part of the study, which is the exegesis of the dialogs, purports to show the importance of Rahab's actions for the conquest of the Promised Land. The special object of the author's interest are the deeds of the woman including her profession of faith (2:9-11) which is the pivotal point of the analyzed section. The article proves that, besides guarding the spies' way of escape, Rahab's role consists in confirming the words of God before Israel and in stressing his power to put them into effect. Thanks to such an incentive the Israelites are able to enter the Promised Land.
PL
Artykuł omawia jedną z kobiet opisanych w Historii Deuteronomistycznej, mianowicie nierządnicę Rachab. Opracowanie zawiera pewne konieczne elementy analizy literackiej, które wprowadzają czytelnika w podstawowe rozumienie tekstu. Część zasadnicza artykułu to egzegeza wystepujących w historii dialogów, której celem jest ukazanie wagi czynów Rachab dla zdobycia Ziemi Obiecanej. Szczególnym obiektem zainteresowania autorki są czyny kobiety zawierające w sobie wyznanie wiary (2,9-11), będące momentem zwrotnym w analizowanej sekcji. Artykuł dowodzi, że poza zabezpieczeniem drogi ucieczki szpiegów, rola Rachab polega na potwierdzeniu Bożych słów przed Izraelem i podkreśleniu mocy Boga, które jest w stanie je wypełnić. Dzięki takiej motywacji Izraelici są w stanie wejść do Ziemi Obiecanej.
4

Związek treści teologicznych formuł zawartych w „Credo” i euchologii Mszału rzymskiego 2002

80%
Mocydlarz W.
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne (Liturgical and Homiletic Annals)
|
2012
|
vol. 3(59)
91-113
EN
We have tried to show in our research the connection formulas of faith in God and the Church in relation to the Mass euchology the sense in which the profession of faith in God (Credo in unum Deum) is, and what is not identical to an article of faith in the Church (et... Ecclesiam). The similarity of these articles of faith has analogous nature, but it is not identical, because where there are similarities, the differences are even bigger, particularly in relation to God. The belief that the Church is holy and universal (catholic), that is one and apostolic, is inseparable from faith into the Triune God. But when, in the Apostles’ Creed we profess faith in the Church (et... Ecclesiam), then we use here a different form than in the article regarding belief in God (Credo in... Deum), because God is the Creator, and the Church is His creation, because the goodness of God is the source of all the gifts which the Church enjoys. The difference in the meaning of the creed in unum Deum, and et... Ecclesiam resolved so clearly the Catechism of the Catholic Church (cf. 750). This is confirmed by the Pope Benedict XVI, and even those of the theologians who wrote before its release in 1992. Even meta-historicity and theandric reality of the Church in terms of Paul Evdokimov did not storm the structure of the economy of salvation, which was created and revealed to us by God in Jesus Christ and the Church after Pentecost. It provided us in the Church and through the Church (and its liturgy). According to Evdokimov, the mystery of the Church still comes from the creative act of God, and it remains creation. The decisions of the ancient doctrine of the Church and later on over the centuries, remain no doubt that the Apostolic Church is that only through the saving work of Christ the Lord, and their credibility derives from its permanent presence in the Church. However, on the other hand, we know that He identifies himself with the Church (with his brothers, with their followers), as it is seen in a very explicit way in the testimony of Acts, the risen Jesus in dialogue with Saul (cf. Acts 9:4), which has immediately understood that by persecuting the disciples (the Church), haunted by the one who blinded him with its splendor on the road to Damascus. Then, the converted Saul–Paul, develops profound doctrine of the Church as the Mystical Body of Christ. But never in a physical manner. He does not identify the Church and Christ. This can be noted especially in his letters to the local communities. For example a sinful Church in Corinth (1 Cor 5), which Paul had to rebuke. Besides, a very eloquent text, talking about rectifying the identified shortcomings sufferings of Christ (Col 1:24). We can clearly see that it is a body which is the Church, its good that is done by the suffering endured in the flesh by Paul himself for the name of Jesus. So neither Paul nor the Church is presented as a perfect one. A similar picture of the Church emerges from Missal’s euchology, which we discussed on selected examples of the collects and prefaces, which in turn confirm and demonstrate the true meaning of the Credo in unum Deum, and et... Ecclesiam. Both the differences and similarities within the meaning of these syntagmata don’t remain any doubt that the interpretation of these articles of faith in the Catechism of the Catholic Church is consistent with that what emerges from the typical edition of the latest Roman Missal. Our conclusions are based not only on the Magisterium of the Church, but also in its praxis, which has always had a profession of faith (lex credendi) and accounted for the liturgical space of the expression (lex orandi). We have to say that nowhere in the texts of the Mass euchology such a use occurs a syntagma et... Ecclesiam (in acc.), which would suggest that we believe in the Church in the same sense as in unum Deum. The theological content of the prayers clearly shows an understanding of this syntagma of the Church, which was articulated by the Catechism (CCC 750) and the Magisterium of the Church, along with those who comment on them. In this article, we wanted to show the validity and verifiability of such an understanding and positions that avoid ambiguity and even confusion in the interpretation of the meaning of these two interdependent articles of faith, a subject to the differences in their interpretation. We can say that we discussed euchology that is the thumbnail of the Roman Missal according to ecclesiology and thus portrayed a vision of the Church over the centuries in the key of prayer, centered in the lens just like the one liturgical book, which is a Missal.
5
Publication available in full text mode
Content available

Jezus Mesjasz według Nowego Testamentu

80%
Najda A. J.
Studia Gdańskie
|
2014
|
issue 35
15-26
PL
Termin mesjasz pochodzi od hebrajskiego słowa mašiah i znaczy namaszczony, pomazaniec. W polskich tłumaczeniach Pisma Świętego występuje forma Chrystus, ponieważ teksty nowotestamentalne i poprzedzająca je tradycja uważają Jezusa z Nazaretu za zapowiadanego w Starym Testamencie mesjasza. Jednakże osoba i los Jezusa z Nazaretu nie wpisują się całkowicie w przekazany przez księgi Starego Przymierza obraz mesjasza. Dlatego warto przynajmniej pobieżnie przypomnieć treść oczekiwań mesjańskich w Starym Testamencie i we wczesnym judaizmie i zastanowić się nad tym, czy Jezus sam uważał się za mesjasza. Przytoczone zostaną również niektóre świadectwa wiary w mesjańskość Jezusa w pierwotnym Kościele i księgach Nowego Testamentu.
XX
Word the messiah derives from the hebrew word mašiah and means solemn, the anointed. A form Christ is appearing in Polish translations of the Bible, since texts of the New Testament and the tradition preceding them regard the Jesus from Nazaret as the messiah heralded in the Old Testament. However the person and the fate of the Jesus from Nazaret are becoming part of an image of the messiah broadcast by books of the Old Covenant entirely. Therefore it is worthwhile reminding contents of messianic expectations in the Old Testament and in early Jewish customs and traditions and giving some thought to, whether the Jesus alone considered itself the messiah. Certificates of the faith will also be quoted in messianic-ness of the Jesus in the primitive Church and books of the New Testament.
6
Publication available in full text mode
Content available

„Błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia” (por. Łk 1,48). Muzyczne implikacje kultu maryjnego na przykładzie Stabat Mater G.P. da Palestriny

80%
Kaczorowski R.
Studia Gdańskie
|
2017
|
issue 40
73-87
PL
Niniejszy artykuł poświęcony jest motetowi Stabat Mater, autorstwa renesansowego kompozytora Giovanniego Pierluigiego da Palestriny. Utwór ten w mistrzowski sposób pokazuje prowadzenie dwuchórowej ośmiogłosowej faktury, gdzie jednocześnie zachowana zostaje istotna dbałość o wyrazistość śpiewanego tekstu. W ten sposób omawiany utwór jest przykładem motetu, który odegrał znaczącą rolę w wykształceniu tzw. stylu kościelnego, zwanego z czasem stylem palestrinowskim. Stabat Mater Palestriny to również przykład, w jaki sposób muzyczna kompozycja może stać się osobistym wyznaniem wiary jego twórcy.
EN
This study is devoted to the motet Stabat Mater,,created by the Renaissance composer Giovanni Pierluigi da Palestrina. This work is a masterly composition for two choirs and eight voices, with remarkable attention paid to the distinctiveness of the text sung. In this way the discussed artwork is an example of a motet which played a significant role in the formation of the “ecclesiastical style”, later called Palestrina motet style. The Stabat Mater of Palestrina is also an example of how a musical composition can become its creator’s personal confession of faith.
7
Publication available in full text mode
Content available

Bóg Stwórca i stworzenie w orzeczeniach Soborów starożytnych i średniowiecznych

80%
Nawracała T.
Teologia w Polsce
|
2016
|
vol. 10
|
issue 2
97-112
PL
Wiara w Boga jako stworzyciela nieba i ziemi od początku wpisana jest w depozyt wiary głoszonej przez Kościół. Bóg, który zbawia świat przez swego jednorodnego Syna, jest także principium wszystkich istniejących bytów. Ich różnorodność oraz wzajemne powiązania odsłaniają bogactwo dzieła stwórczego jedynego Boga, a także wzajemne powiązanie bytów między sobą. Wszystkie są do siebie podobne nie przez podobieństwo w naturze, ale przez podobieństwo w akcie stworzenia. Niniejszy artykuł próbuje pokazać, jak zmieniała się forma wypowiadania wiary w Boga Stwórcę w dokumentach soborów powszechnych. Szczególne miejsce zajmują w nich teksty w formie wyznań wiary, które zawsze zawierają wzmiankę o Stwórcy i stworzeniu. Analiza tych wypowiedzi pokazuje, jak na przestrzeni wieków eklezjalne Credo ulegało doprecyzowaniu i pogłębieniu.
EN
Faith in God as the Creator of heaven and earth from the beginning has been included into the deposit of faith, proclaimed by the Church. God who saves the world by His only-begotten Son, is also the principium of all available entities. Their diversity and interconnectedness reveal the wealth of creative works of the only God, but also the mutual relationship of entities among one another. They all are similar to one another not by the similarity in nature, but the similarity in the act of creation. This article tries to show how the form of the confession of faith in God the Creator was changing in the documents of the Ecumenical Councils. Texts in the form of confessions of faith, which always contain some reference to the Creator and the creation, have a special place in those documents. The analysis of these statements shows how the Church Creed has been clarifi ed and deepened over the centuries.
8
Publication available in full text mode
Content available

Formuły trynitarne we wschodnich i zachodnich modlitwach eucharystycznych

80%
Królikowski J.
Analecta Cracoviensia
|
2016
|
vol. 48
EN
The Sacraments of Baptism and Eucharist constitute the centre of the Church liturgy, since they are a solemn celebration of faith and they point at those issues which constitute the key benchmark for life of all the believers. It is most clearly visible in the fact that from the very beginnings of the Church the rites of baptism and Eucharist constitute the first and most significant testimony of faith in the Holy Trinity and they are the profession of this faith. This general observation outlines the perspective of this study which shows in what way, in the liturgy, a certain evolution of faith in the Holy Trinity took place, and how this faith has been consolidated in the present day liturgy. Therefore this study is an attempt to review the Trinitarian formulas which may be found in eastern and western liturgies, in order to show in what way they express the Trinitarian contents. In reference to western liturgies we focus mainly on the Roman and Gallican liturgies which clearly interacted throughout history, and the present Roman liturgy is the outcome of this interaction. The side effect of the development of the Trinitarian formulas and the Trinitarian piety is the liturgical holiday of the Solemnity of the Most Holy Trinity which despite certain initial difficulties has found its place in the Church liturgy. The analyses carried out show, in the first place, that the Church liturgy is an important testimony of the Trinitarian faith and the example of how to experience it within the soteriological framework. Better understanding of the liturgical proposition might contribute to the revival of the Trinitarian faith and to the eliciting of its existential meaning.
PL
Sakramenty chrztu i Eucharystii stanowią centrum liturgii Kościoła, gdyż są uroczystą celebracją tajemnicy wiary oraz wskazują na te treści, które stanowią kluczowy punkt odniesienia dla życia wszystkich wierzących. Fakt ten widać przede wszystkim w tym, że od samego początku istnienia Kościoła obrzędy chrztu i Eucharystii stanowią pierwsze i najważniejsze świadectwo wiary w Trójcę Świętą oraz są wyznaniem tej wiary. Ta ogólna obserwacja wyznacza perspektywę niniejszego studium, w którym pokazujemy, w jaki sposób w liturgii następowała pewna ewolucja wiary w Trójcę Świętą i jak doszło do utrwalenia tej wiary w obecnej liturgii. W niniejszym studium dokonujemy więc przeglądu formuł trynitarnych, które można znaleźć w liturgiach wschodnich i zachodnich, aby pokazać, w jaki sposób wyrażają się w nich treści trynitarne. W odniesieniu do liturgii zachodnich zwracamy szczególną uwagę na liturgię rzymską i liturgię gallikańską, które wyraźnie oddziaływały na siebie w dziejach, a obecna liturgia rzymska jest rezultatem tego oddziaływania. Pośrednim efektem rozwoju formuł trynitarnych oraz pobożności o charakterze trynitarnym jest także liturgiczne święto Trójcy Przenajświętszej, które mimo pewnych początkowych trudności zajęło na trwałe miejsce w liturgii Kościoła. Przeprowadzone analizy pokazują przede wszystkim, że liturgia Kościoła jest ważnym świadectwem wiary trynitarnej oraz szkołą jej przeżywania w kluczu soteriologicznym. Lepsze odczytanie propozycji liturgicznej mogłoby przyczynić się do ożywienia wiary trynitarnej i wydobycia jej znaczenia egzystencjalnego.
9
Publication available in full text mode
Content available

Miejsce i znaczenie wyznania wiary w liturgii

80%
Królikowski J.
Analecta Cracoviensia
|
2017
|
vol. 49
EN
The article points out the reasons for and the history of the inclusion of the confession of faith into liturgy of the Church. The aim of this study is to show a close relation between liturgy and Christian life. Both liturgy and Christian life are based upon the confession of faith, therefore it is vital to emphasise this relation since it may be significant for strengthening of the close relation between Christian life and liturgy which is not something external and artificially combined but on the contrary it characterizes the internal content of Christian life and constitutes its natural environment of authentic development. The confession of faith constitutes the first school of faith and it remains the basic tool of religious formation. That is why the confession of faith has to become a truly cultivated and lasting element of Christian proclamation and a benchmark for shaping the authentic Christian spirit.
PL
Artykuł zwraca uwagę na motywy i dzieje włączenia wyznania wiary do liturgii Kościoła. Celem pracy jest pokazanie ścisłej zależności zachodzącej między liturgią i życiem chrześcijańskim. Zarówno liturgia, jak i życie chrześcijańskie są oparte na wyznaniu wiary, dlatego też zauważenie tego związku może mieć duże znaczenie dla pogłębienia ścisłego związku życia chrześcijańskiego z liturgią, która nie jest czymś jakby z zewnątrz dodanym do życia chrześcijańskiego, ale określa jego wewnętrzną treść i stanowi w pewnym sensie środowisko naturalne jego autentycznego rozwoju. Wyznanie wiary stanowi pierwszą szkołę wiary i pozostaje podstawowym narzędziem formacyjnym. Ten fakt domaga się więc, aby wyznanie wiary było realnie zgłębianym i trwałym elementem przepowiadania chrześcijańskiego oraz punktem odniesienia dla kształtowania autentycznego ducha chrześcijańskiego.
10
Publication available in full text mode
Content available

Bóg Stwórca i stworzenie w orzeczeniach soborów starożytnych i średniowiecznych

80%
Nawracała T.
Teologia w Polsce
|
2016
|
vol. 10
|
issue 2
97-112
EN
Faith in God as the Creator of heaven and earth from the beginning has been included into the deposit of faith, proclaimed by the Church. God who saves the world by His only-begotten Son, is also the principium of all available entities. Their diversity and interconnectedness reveal the wealth of creative works of the only God, but also the mutual relationship of entities among one another. They all are similar to one another not by the similarity in nature, but the similarity in the act of creation. This article tries to show how the form of the confession of faith in God the Creator was changing in the documents of the Ecumenical Councils. Texts in the form of confessions of faith, which always contain some reference to the Creator and the creation, have a special place in those documents. The analysis of these statements shows how the Church Creed has been clarified and deepened over the centuries.
PL
Wiara w Boga jako stworzyciela nieba i ziemi od początku wpisana jest w depozyt wiary głoszonej przez Kościół. Bóg, który zbawia świat przez swego jednorodnego Syna, jest także principium wszystkich istniejących bytów. Ich różnorodność oraz wzajemne powiązania odsłaniają bogactwo dzieła stwórczego jedynego Boga, a także wzajemne powiązanie bytów między sobą. Wszystkie są do siebie podobne nie przez podobieństwo w naturze, ale przez podobieństwo w akcie stworzenia. Niniejszy artykuł próbuje pokazać, jak zmieniała się forma wypowiadania wiary w Boga Stwórcę w dokumentach soborów powszechnych. Szczególne miejsce zajmują w nich teksty w formie wyznań wiary, które zawsze zawierają wzmiankę o Stwórcy i stworzeniu. Analiza tych wypowiedzi pokazuje, jak na przestrzeni wieków eklezjalne Credo ulegało doprecyzowaniu i pogłębieniu.
11
Publication available in full text mode
Content available

The Symbol of Faith in Theology and in Preaching

80%
Królikowski J.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 1
47-68
PL
Życie Kościoła od samego początku związane jest z poszukiwaniem własnej tożsamości, której wyrazem jest formowanie się wyznania wiary. Świadectwa tego znajdujemy już w Nowym Testamencie, o czym świadczą rozmaite formuły doktrynalne, na których opierasię i które przekazuje przepowiadanie apostolskie. W stosunkowo krótkim czasie te formuły zostały zebrane w jedną całość, najpierw w chrzcielnym wyznaniu wiary, a potem zwłaszcza w wyznaniu wiary nazywanym Symbolem Apostolskim. Zachowuje on swoją wagę i pierwszorzędną rolę w teologii i w przepowiadaniu do naszych czasów, chociaż w praktyce jego rola uległa pomniejszeniu, zwłaszcza w przepowiadaniu. W niniejszym artykule proponuje się powrót do Symbolu Apostolskiego i do jego inspirującego naczenia. Chodzi przede wszystkim o wydobycie jego przesłania doktrynalnego, które zwraca uwagę na potrzebę całościowego, trynitarno-chrystologicznego, ujmowania zagadnień teologicznych. Taką samą rolę może on odegrać w porządkowaniu dzisiejszego przepowiadania ościelnego, które zachwycając się tak zwanym kerygmatem pierwotnym, popada w krótkowzroczne interpretacje i zawężenia, czego rezultatem jest osłabianie tożsamości chrześcijańskiej.
EN
The life of the Church from the very beginning is connected with searching for Her own identity which has its expression in the forming of the profession of faith. The testimonies of this fact can be found already in the Old Testament, which is shown in multifarious doctrinal formulas which are handed over by the apostolic proclamation which is based on them. In a relatively short time these formulas were gathered as a whole, first in the profession of faith used during the right of Baptism and later, especially in a profession of faith which is called the Apostles’ Creed. It has preserved its significance and superior role in theology and preaching to this day although in reality its role has been diminished especially in preaching. This paper recommends the return to the Apostles’ Creed and to its inspiring role. The most important thing is to present its doctrinal message which highlights the need for the holistic, Trinitarian and Christological perspective in reference to theological issues. Today, the Apostles’ Creed can play the same role in the organisation of Church proclamation, which admiring the so called original kerygma falls into short-sighted interpretations and restrictions, resulting in the weakening of Christian identity.
12
Publication available in full text mode
Content available

Pour un processus catéchétique sans cesse (néo-)catéchuménal: un engendrement à tout âge

57%
Amherdt F.-X.
Roczniki Teologiczne
|
2020
|
vol. 67
|
issue 6
5-20
EN
How can we deal with the double dimension of Christian initiation, which is both ended when it is “completed” and open to the future of Christian existence? In our postmodern era of fluidity and blurring of the ages of life, catechetical pastoral care is invited to transform itself by offering multiple entry doors for the preparation of the sacraments, since we can be baptized and receive the sacrament of confirmation at any age. This transformation is accomplished by making each sacramental journey and the whole of existence an unceasingly (neo-)catechumenal journey where the first-second kerygmatic announcement is each time repeated and deepened. It is so, because, according to an eschatological aim, the possible moments of spiritual maturity are numerous in life and the pedagogy of permanent initiation leads to a maturation never fully accomplished.
PL
W kierunku ciągłego procesu katechetycznego (neo-)katechumenalnego: płodność w każdym okresie rozwojowym Jak poradzić sobie z podwójnym wymiarem inicjacji chrześcijańskiej, która jest zarówno zamknięta, kiedy jest formalnie „ukończona”, jak i otwarta na przyszłość chrześcijańskiej egzystencji? W postmodernistycznej erze płynności i mieszania się okresów rozwojowych życia człowieka katechetyczna opieka duszpasterska powinna ulec transformacji, oferując wiele nowych sposobów do przygotowania się na przyjęcie sakramentów, ponieważ można być ochrzczonym i otrzymać sakrament bierzmowania w każdym okresie życia. Transformacja ta dokonuje się wówczas, gdy każda sakramentalna droga i całe życie staną się nieustanną drogą (neo-)katechumenalną, w której pierwsze i wtórne głoszenie kerygmatu jest za każdym razem wznawiane i pogłębiane. Dzieje się tak, ponieważ zgodnie z celem eschatologicznym możliwe momenty duchowej dojrzałości są liczne w życiu, a pedagogika ciągłego wtajemniczania prowadzi do dojrzewania, którego nigdy nie osiągnie się w pełni. Comment faire droit à la double dimension de l’initiation chrétienne à la fois close lorsqu’elle est « achevée » et ouverte sur l’avenir de l’existence chrétienne ? Dans notre époque postmoderne de fluidité et de brouillage des âges de la vie, la pastorale catéchétique est invitée à se transformer en offrant de multiples portes d’entrée pour la préparation aux sacrements, puisqu’on peut être baptisé et confirmé à tout âge ; en faisant de chaque parcours sacramentel et de l’existence tout entière un cheminement sans cesse (néo-)catéchuménal où la première-seconde annonce kérygmatique est à chaque fois reprise et approfondie. Car selon une visée eschatologique, les moments possibles de maturité spirituelle sont nombreux dans une vie et la pédagogie d’initiation permanente conduit à une maturation jamais pleinement accomplie.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.