Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  wzrost potraumatyczny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Współczesne tendencje badawcze z obszaru wsparcia społecznego osób zagrożonych lub dotkniętych traumą skupiają się na analizie modelu salutogenicznego, opisującego zasoby, mocne strony i potencjał tkwiący w jednostkach, pozwalający przeciwdziałać konsekwencjom doświadczanego kryzysu. Artykuł prezentuje zjawisko wzrostu potraumatycznego u rodziców dzieci z autyzmem, stanowiącego wynik strategii zaradczych, wykorzystywanych przez osoby w obliczu traumy, jaką jest diagnoza autyzmu u dziecka. Okazuje się bowiem, że niepełnosprawność dziecka w rodzinie nie tylko niesie ze sobą trud i wyrzeczenia, lecz także może stanowić punkt zwrotny do zmian o charakterze wzrostu, sprzyjających rozwojowi duchowemu, relacyjnemu i emocjonalnemu rodziny, nadając życiu rodzinnemu nową, lepszą jakość.
PL
Artykuł prezentuje wyniki badania 50 osób, które na skutek wypadku utraciły sprawność ruchową. Analiza treści przeprowadzonych z nimi wywiadów narracyjnych wskazuje na to, że pozytywny ton afektywny opowiadań o wypadku i jego wpływie na życie jednostki wiąże się z wyższym poziomem wzrostu potraumatycznego. Innymi czynnikami sprzyjającymi doświadczaniu wzrostu potraumatycznego okazały się nadzieja na sukces i nadzieja podstawowa, a także obecność w treści narracji motywu sprawczości.
EN
In the article we present data collected from 50 people who lost their motor ability in accidents. Analyses of narrative interviews conducted with the accident victims suggest that a positive affective tone of narratives about the accident itself and the accident's influence on later life is connected to higher levels of posttraumatic growth. Other factors facilitating the experience of post-traumatic growth were hope and basic trust, as well as the theme of agency present in the narratives.
EN
Posttraumatic growth is a construct considered in terms of action-focused growth following a critical, traumatizing event. It is known that exposure to stressful and traumatic events can have severe and chronic psychological and physiological consequences. At the same time, while keeping in mind the suffering often caused by trauma, there is also growing evidence of posttraumatic growth – positive changes that can occur in people who have experienced trauma. Opinions on whether incarceration can be a critical event in the lives of offenders who experience it are divided among researchers, due in part to considerations of individual differences in response to potential trauma, but also to legitimate doubts about whether posttraumatic growth reflects real life changes or is merely a retrospective response to pain experienced during the healing process. However, empirical interest in the long-term and cumulative effects of incarceration has not often been the focus of researchers’ attention. The purpose of the study presented here was to possibly identify posttraumatic growth in the life stories of firsttime incarcerated individuals. It used interviews conducted with six adult males incarcerated for the first time in correctional units up to six months prior to their anticipated release from prison, so during a time of intensified interaction toward the person’s preparation for release. The data obtained were analyzed thematically in the hermeneuticphenomenological stream, in the area of which the study of current human life falls. In the narratives of some inmates, it was possible to identify experiences characteristic of posttraumatic growth. This identification may contribute to understanding and facilitating the successful readaptation of individuals subjected to correctional isolation. Based on these preliminary findings, praxeological implications are offered.
PL
Wzrost potraumatyczny jest konstruktem rozpatrywanym w kategoriach wzrostu skoncentrowanego na działaniu, następującego po wydarzeniu krytycznym, traumatyzującym. Wiadomo, że narażenie na stresujące i traumatyczne wydarzenia może mieć poważne i przewlekłe konsekwencje psychologiczne i fizjologiczne. Jednocześnie, pamiętając o cierpieniu często powodowanym przez traumę, istnieje coraz więcej dowodów świadczących o wzroście potraumatycznym – pozytywnych zmianach, które mogą wystąpić u osób, które doświadczyły traumy. Zdania na temat tego, czyuwięzienie może być krytycznym wydarzeniem w życiu przestępców, którzy go doświadczają, są wśród badaczy podzielone, co wynika między innymi z rozważań dotyczących indywidualnych różnic w odpowiedzi na potencjalną traumę, ale także z uzasadnionych wątpliwości co do tego, czy potraumatyczny wzrost odzwierciedla rzeczywiste zmiany w życiu, czy też jest jedynie retrospektywną reakcją na ból doświadczony podczas procesu zdrowienia. Niemniej empiryczne zainteresowanie długotrwałymi i skumulowanymi skutkami uwięzienia nieczęsto znajdowało się w centrum uwagi badaczy. Celem prezentowanego badania było ewentualne zidentyfikowanie potraumatycznego wzrostu w historiach życiowych osób osadzonych po raz pierwszy. Wykorzystano wywiady przeprowadzone z sześcioma dorosłymi mężczyznami, osadzonymi po raz pierwszy w jednostkach penitencjarnych, w okresie do sześciu miesięcy przed przewidywanym opuszczeniem przez nich zakładu karnego, więc w czasie zintensyfikowanego oddziaływania w kierunku przygotowania się osoby do wyjścia na wolność. Uzyskane dane zostały przeanalizowane tematycznie w nurcie hermeneutyczno-fenomenologicznym, w którego obszarze mieszczą się badania nad aktualnym życiem człowieka. W narracjach niektórych osadzonych udało się zidentyfikować doświadczenia charakterystyczne dla wzrostu potraumatycznego. Identyfikacja ta może przyczynić się do zrozumienia i ułatwienia udanej readaptacji osób poddanych izolacji penitencjarnej. Na podstawie tych wstępnych ustaleń, zaproponowano implikacje prakseologiczne.
Roczniki Pedagogiczne
|
2017
|
vol. 9(45)
|
issue 3
19-41
PL
Artykuł podejmuje kwestię pozytywnych zmian potraumatycznych u kobiet z nabytą niepełnosprawnością ruchową. Na podstawie teorii wzrostu potraumatycznego R.G.Tedeschiego i L.G. Calhouna przeanalizowano pozytywne zmiany w percepcji siebie, relacjach z innymi, docenianiu życia oraz w sferze duchowej u kobiet z uszkodzeniem rdzenia kręgowego i po amputacji kończyny dolnej. Podjęto również próbę wyjaśnienia ich natężenia przy udziale strategii radzenia sobie, przekonań na temat świata zewnętrznego, własnej osoby oraz posiadanej skuteczności w pokonywaniu sytuacji trudnych, a także akceptacji niepełnosprawności. Ustalono niejednolitą strukturę pozytywnych zmian w badanej grupie kobiet oraz pozytywny ich związek z poczuciem stresu. Wyniki badań wykazały, iż największe znaczenie dla wyjaśnienia natężenia pozytywnych zmian potraumatycznych u kobiet z niepełnosprawnością ruchową mają strategie radzenia sobie oraz akceptacja niepełnosprawności.
EN
The article addresses the issue of positive post-traumatic changes in women with acquired physical disability. Based on the theory of posttraumatic growth of R.G. Tedeschi and L.G. Calhoun were analyzed positive changes in self-perception, relationships with others, appreciation of life and in the spiritual sphere in women with spinal cord injury and amputation of the lower limb. They also attempted to explain their intensity by the strategies of coping, beliefs about the outside world, their own and their effectiveness in overcoming difficult situations and acceptance of disability. A non-uniform structure of positive changes in the study group of women and their positive relationship with the perceiving of stress was observed. The results showed that the strategies for coping and acceptance of disability were the most important in explaining the intensity of positive post-traumatic changes in women with physical disability.
PL
Praca dotyczy czynników osobowościowych i sytuacyjnych wiążących się ze wzrostem potraumatycznym u osób chorujących na schizofrenię, które doświadczyły różnego rodzaju sytuacji traumatycznych. Wzrost potraumatyczny to pozytywne zmiany, które nastąpiły w wyniku zmagania się przez jednostkę z traumatyczną sytuacją życiową. Zmiany te obejmują: percepcję siebie, relacje z innymi ludźmi oraz filozofię życiową. W badaniu dokonano porównania między dwoma grupami: osób chorujących na schizofrenię, które popełniły czyn zabroniony w stanie niepoczytalności i podlegają detencji oraz osób chorujących na schizofrenię, które nie mają tego typu doświadczeń. Grupą badaną były osoby, które popełniły czyn zabroniony i przebywają na detencji (N=30), a grupą kontrolną – pacjenci hospitalizowani w oddziale dziennym rehabilitacji psychiatrycznej (N=30). Celem badania była próba określenia znaczenia rodzaju wydarzenia traumatycznego i jego nasilenia dla możliwości rozwoju potraumatycznego. W badaniu sprawdzone zostało, w której z badanych grup wystąpi wyższy poziom wzrostu potraumatycznego. Przedmiotem badania było również sprawdzenie, jakie czynniki osobowościowe wiążą się z występowaniem zjawiska wzrostu potraumatycznego u badanych osób. Jako prawdopodobne determinanty wzrostu potraumatycznego zostały wybrane następujące zmienne: poczucie własnej skuteczności oraz mocne strony charakteru. Do pomiaru badanych zmiennych użyto: Kwestionariusza do pomiaru mocnych stron charakteru IPIP-VIA, Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności oraz Inwentarza Potraumatycznego Rozwoju. Wyniki wykazały dodatnią korelację poczucia własnej skuteczności oraz poszczególnych mocnych stron charakteru ze wzrostem potraumatycznym w grupie badanej. Grupa badana uzyskała średnio wyższe wyniki w poziomie wzrostu potraumatycznego niż grupa kontrolna.
EN
The study concerns the relationship of personality and situational factors with posttraumatic growth in people suffering from schizophrenia who have experienced various types of traumatic situations. Posttraumatic growth is a positive change that occurs as a result of the individual’s struggle with a traumatic life situation. These changes include: self-perception, relationships with other people, and life philosophy. The study compared two groups: people suffering from schizophrenia who committed a criminal act in a state of insanity and are subject to detention and those suffering from schizophrenia who did not commit any offenses. The study group included people who committed a prohibited act and are detained (N=30), and the control group – patients hospitalized in the Daily Ward of Psychiatric Rehabilitation (N=30). The aim of the study was to determine the significance of the type of traumatic event and its severity for the possibility of posttraumatic growth. The study examined which group of patients would experience a higher level of posttraumatic growth. The aim of the study was also to investigate what personality factors are associated with the occurrence of posttraumatic growth in individuals. The following variables were selected as probable determinants of posttraumatic growth: self-efficacy and strengths of character. The following tools were used to measure the examined variables: IPIP-VIA Questionnaire to measure the strengths of the character, the General Self Efficacy Scale and the Posttraumatic Growth Inventory. The results revealed a positive correlation between self-efficacy and individual strengths of character with posttraumatic increase in the study group. The study group presented higher results in posttraumatic growth than the control group.
PL
Artykuł podejmuje problematykę wzrostu potraumatycznego i deprecjacji u osób z traumatycznie nabytą niepełnosprawnością ruchową. Celem prezentowanych badań było ustalenie natężenia wzrostu potraumatycznego i deprecjacji oraz relacji między nimi w tej grupie osób, a także określenie udziału przekonań na temat własnego i otaczającego świata w wyjaśnianiu zmienności obu doświadczeń potraumatycznych. Przebadano osoby z traumatycznie doznanym urazem rdzenia kręgowego oraz amputacją kończyny dolnej. Natężenie wzrostu i deprecjacji ustalano w tych samych obszarach. Uzyskane rezultaty wskazują na wyższe wyniki wzrostu niż deprecjacji we wszystkich uwzględnionych wymiarach. Stwierdzono obecność istotnych, negatywnych związków między nimi oraz predykcyjną rolę przekonań w wyjaśnianiu natężenia zarówno wzrostu potraumatycznego, jak i deprecjacji. Ustalono m.in., iż za pomocą przekonań dotyczących głównie otaczającego świata można w większym stopniu przewidywać poziom deprecjacji niż wzrostu u osób badanych.
EN
The paper addresses the question of posttraumatic growth (PTG) and posttraumatic depreciation (PTD) in people with a mobility disability due to a traumatic event. The aim of the study was to determine the level of PTG and PTD, as well as their relationship in the group of the a/m survivors, and to identify the contribution of beliefs about their internal and external world to accounting for variability in both posttraumatic experiences. The sample comprised individuals with a spinal cord injury and lower extremity amputation due to a traumatic event. Posttraumatic growth and depreciation were identified in the same aspects. Obtained results point to higher growth when compared to depreciation in all considered dimensions. Significant negative correlations between them, as well as a predictive utility of beliefs in accounting for the level of posttraumatic growth and depreciation were observed. Among others, it was found that with the help of beliefs mainly about the surrounding world, the level of depreciation may be predicted to a larger extent than in the case of growth in the examined individuals.
PL
Przedmiotem opracowania są pozytywne aspekty funkcjonowania matek dzieci z niepełnosprawnością, nawiązujące do współczesnych tendencji badawczych wskazujących na wielorakość rodzicielskich doświadczeń przystosowawczych. W artykule zaprezentowano wyniki badań własnych, których celem było ustalenie powiązań między resilience i pozytywnymi zmianami składającymi się na potraumatyczny wzrost u matek wychowujących dzieci z niepełnosprawnością. W analizie relacji między tymi zmiennymi uwzględniono mediującą rolę przekonań na temat świata, własnej skuteczności i przyszłości oraz kompetencji temporalnych. W badaniach wzięło udział 97 matek dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, ruchową oraz zaburzeniami autystycznymi. Wykorzystano narzędzia: Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju, Skalę Pomiaru Prężności, Kwestionariusz Nadziei Podstawowej, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności, Test Orientacji Życiowej oraz Kwestionariusz Kompetencji Temporalnych. Stwierdzono pozytywny związek między resilience a wzrostem potraumatycznym. Ustalono ponadto istotny statystycznie efekt mediacyjny w przypadku przekonań na temat własnej skuteczności oraz nadziei podstawowej, a także wybranych aspektów składających się na kompetencje temporalne. Nie potwierdzono mediującej roli zmiennej optymizmu dyspozycyjnego.
EN
The study explores the positive aspects of the functioning of mothers of children with disabilities, referring to the contemporary research trends indicating the manifold parental adaptation experiences. The article presents the results of author’s own research. The aim of the study was to establish the correlations between resilience and positive changes that make up post-traumatic growth in mothers bringing up children with disabilities. The correlation analysis of these variables takes into account the mediating role of beliefs about the world, self-efficacy, the future, and temporal competences. 97 mothers of children with intellectual disabilities, motor disabilities, and autistic disorders took part in the research. The following instruments were used in the study: The Posttraumatic Development Inventory, Resilience Measurement Scale, Basic Hope Questionnaire, Generalized Self-efficacy Scale, Life Orientation Test, and Temporal Competence Questionnaire. A positive correlation was found between resilience and posttraumatic growth. Moreover, a statistically significant mediating effect has been found for beliefs about self-efficacy, basic hope, and selected aspects of temporal competences. The mediating role of the variable dispositional optimism has not been confirmed.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.