Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: zabezpieczenie socjalne

Sort By:

Limit search:

Flexicurity Towards Responsibility for the Labour Market Changes

100%

Makarewicz-Marcinkiewicz A.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

2014

vol. 44

151-163

Koncepcja flexicurity stanowiła kluczową kwestię w debatach i działalności instytucji Unii Europejskiej z zakresu zatrudnienia i polityki społecznej przez ostatnie dwie dekady. Celem niniejszego artykułu jest analiza idei flexicurity w kontekście odpowiedzialności za rozwój rynku pracy. Odpowiedzialność jest przerzucana na państwo i pracowników, podczas gdy pracodawcy są zwolnieni z odpowiedzialności za koszty społeczne związane z fluktuacjami cyklu koniunkturalnego. Artykuł zawiera analizę procesu uelastyczniania rynku pracy i jego kompensacji poprzez system zabezpieczenia, krytycznego podejścia do modeli flexicurity oraz wyzwań związanych z implementacją tej koncepcji.

The concept of flexicurity has been a key issue in the discussions and activities of institutions of the European Union in the field of employment and social policy for about two decades. The purpose of this article is to analyze the idea of flexicurity in the context of responsibility for development of the labour market. The responsibility is mostly transferred to the state and employees, while the employers are exempt from accountability for the social costs associated with the fluctuations in the economic cycle. The article contains the analysis of the labour market flexibilisation process and its compensation with the security system, critical approach to flexicurity models and challenges associated with the implementation of this concept.

Troska biskupa diecezjalnego o godziwe utrzymanie duchownych

100%

Lewandowski P.

Kościół i Prawo

2016

issue 5 (18) nr 1

53-76

Prawo do godziwego wynagrodzenia bez wątpienia uznać należy za jedno z najbardziej podstawowych praw przysługujących człowiekowi. Prawo to przynależy zatem także duchownym, czego potwierdzeniem są dyspozycje ustawodawcy kodeksowego zawarte w: kan. 384 (godziwe utrzymanie) i kan. 281 § 1 (odpowiednie wynagrodzenie). Godziwe utrzymanie powinno pozwolić duchownym zaspokoić potrzeby własnego życia, bronić koniecznej wolności apostolskiej oraz dawać możliwość wspomagania potrzebujących. Podmiotami zobligowanymi do troski o godziwe utrzymanie duchownych są biskupi diecezjalni. Podmiotami uprawnionymi zaś są wszyscy duchowni, nie wykluczając także diakonów stałych, którzy całkowicie oddali się kościelnej posłudze, a nie posiadają stałego wynagrodzenia z racji świeckiego zawodu. Biskup diecezjalny jest głównym zarządcą majątku kościelnego w Kościele partykularnym. Wyposażony przez ustawodawcę kodeksowego w szerokie kompetencje dla dobrego i sprawnego zarządu tym majątkiem, posiada odpowiednie i wystarczające narzędzia pozwalające sprostać obowiązkowi troski o godziwe utrzymanie duchownych. Zobowiązanie to wypełnia przypominając wiernym o obowiązku zaradzenia potrzebom Kościoła i w odpowiedni sposób domagając się jego wykonania (kan. 1261 § 2). Pomoc w realizacji analizowanego zobowiązania stanowi także specjalna instytucja gromadząca dobra i ofiary przeznaczone na utrzymanie duchownych, którzy pełnią służbę dla dobra Kościoła partykularnego, chyba że inaczej temu zaradzono (kan. 1274 § 1).

The right to equitable remuneration should undoubtedly be regarded as one of the most basic rights of man. This right belongs, therefore, also to the clergy as evidenced by the code legislator dispositions contained in can. 384 – adequate means of livelihood, and can. 281 § 1 – fitting remuneration. A decent living for the clergy should be such that it provides for the necessities of their life, is adequate to apostolic liberty and provides an opportunity to assist the needy. The entities obliged to care for the proper support of priests are the diocesan bishops. The eligible entities are all ministers, not excluding permanent deacons who dedicate themselves full-time to ecclesiastical ministry and do not receive remuneration by reason of a secular profession. The diocesan bishop is the main administrator of church property in the particular Church. Equipped by the code legislature with extensive powers for the good and efficient management of this property, he has sufficient and appropriate tools to meet the obligation of caring for the proper support of the clergy. This commitment he fulfills by reminding the faithful of the obligation to address the needs of the Church and by seeking the proper execution of this obligation (can. 1261 § 2). The implementation of this commitment is also assisted by a special fund which collects offerings and temporal goods for the purpose of providing for the support of the clergy who serve the particular Church, or unless they are otherwise catered for (can. 1274 § 1).

Refine search results

1 Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

1 Kościół i Prawo

1 2016

1 2014

1 Lewandowski P.

1 Makarewicz-Marcinkiewicz A.

Search results

Flexicurity Towards Responsibility for the Labour Market Changes

Troska biskupa diecezjalnego o godziwe utrzymanie duchownych