Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 13

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zachowek
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Wskazanie uposażonego w umowie ubezpieczenia na życie a ochrona interesów spadkobierców i uprawnionych do zachowku

100%
Wolak G.
Prawo Asekuracyjne
|
2015
|
vol. 2(83)
56-70
PL
W artykule omówiono problem, czy suma ubezpieczenia oraz składki ubezpieczeniowe w umowie ubezpieczenia na życie podlegają doliczeniu do spadku na potrzeby rozliczeń z osobami uprawnionymi do zachowku, czy podlegają zaliczeniu na poczet zachowku należnego uposażonemu jako osobie uprawnionej do zachowku oraz czy podlegają zaliczeniu na poczet schedy spadkowej przypadającej spadkobiercy przy dziale spadku. W ocenie autora odpowiedź na te trzy pytania jest przecząca. Tym samym uważa on, iż przepisy art. 993 k.c., art. 996 k.c. i art. 1039 k.c. nie mają tu zastosowania.
EN
The article discusses the question whether the sum insured and insurance premiums in the life insurance contract shall be added to the inheritance for the purpose of settlements with people entitled to the legitime, or shall be charged against the legitimate portion due to the beneficiary entitled to the forced share, or whether they shall be included in the inheritance attributable to heirs during the division of estate. According to the author the response to these three questions is negative. Therefore, he believes that the provisions of Articles 993, 996 and 1039 of the Civil Code do not apply here.
2
Publication available in full text mode
Content available

Optymalność zachowku wobec przemian rodzinno-społecznych

100%
Partyk A.
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
|
2020
|
issue 1(26)
119-132
EN
In Polish legal system the protection of the closest relatives of the deceased is based on the system of legitim. The benefit, which results from art. 991 of the Civil Code, is granted only to the spouse, descendants and parents of the deceased, who would be appointed to the succession by virtue of the Act. This regulation has been in force in Polish law continuously since the adoption of the Civil Code. It is characterized by rigidity and formalization. Meanwhile, over the years, Polish society, relations within the family, have changed. Despite the social changes, the provisions of inheritance law relating to a reserved portion of an estate have not been changed. In other legal systems, however, there are alternative solutions in force, which differently regulate the protection of the testator’s relatives from harm. One of the examples of such a system is in particular the quasi-alimentary family provision under English and Welsh law. The article compares both institutions, pointing out that the family provision system allows the court to issue a decision that is appropriate to the realities of a given case, since the court adjudicating on the legitimacy of the entitled person’s claim assesses in particular whether the person making the claim was actually (and not only formally) close to the deceased and whether they require financial support.
PL
W prawie polskim ochrona osób najbliższych zmarłego oparta na jest na systemie zachowku. Świadczenie to, co wynika z art. 991 k.c., przysługuje wyłącznie małżonkowi, zstępnym i rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do dziedziczenia z mocy ustawy. Regulacja ta obowiązuje w polskim prawie nieprzerwanie od uchwalenia Kodeksu cywilnego. Cechuje ją sztywność i sformalizowanie, tymczasem na przestrzeni lat zmieniło się polskie społeczeństwo oraz relacje wewnątrz rodziny. Mimo zaistniałych przemian społecznych przepisy prawa spadkowego odnoszące się do zachowku obowiązują w sposób niezmieniony. Natomiast w innych systemach prawnych obowiązują inne rozwiązania, które zgoła odmiennie regulują zabezpieczenie bliskich spadkodawcy przed ich pokrzywdzeniem. Takim systemem jest w szczególności funkcjonujący w prawie angielskim i walijskim system quasi-alimentacyjny (family provision). W artykule porównano obie instytucje, zwracając uwagę, iż system family provision pozwala na wydanie przez sąd rozstrzygnięcia, które jest adekwatne do realiów danego przypadku, skoro sąd orzekający o zasadności roszczenia uprawnionego ocenia w szczególności to, czy osoba występująca z żądaniem była faktycznie (a nie jedynie formalnie) bliska zmarłemu i czy wymaga ona wsparcia finansowego.
3
Publication available in full text mode
Content available

Legitim 2.0., czyli o robocie przyszłości… rozstrzygającym spory zachowkowe

100%
Partyk A.
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
|
2019
|
issue 2 (25)
29-42
EN
“Judgment reserved for qualified judges” - is a statement which will is not most likely soon (if ever) going to become outdated in relation to the judicial process in Polish legal system. Can it not be assumed, however, that within a few dozen years, apart from the judges, the judgements will be held by specialized computers that would be able to faultlessly assess the legitimacy of the submitted claims? At present, it is difficult to predict whether the so-called human factor will ever be supported or even replaced by artificial intelligence in the process of issuing judgements. However, if this were to happen and some of the cases could be recognized by machine systems, it might be an effective solution to the problem of protracted proceedings in courts. Undoubtedly, a specialized computer program that could subsume certain “rigid” arrangements from the point of view of specific legal norms could also prepare a solution for a specific content - based on “experience” gained from the analysis of hundreds or even thousands of analogous court cases. Could such application be utilised, for example, regarding legitim cases? In my paper, I will attempt to answer the question of whether the “human factor” is irreplaceable when dealing with a legitim case, or whether it could as well be replaced by the “robot of the future”, expert in the analysis of claims of this kind. Solving the above issue undoubtedly requires consideration of whether a court ruling on a legitim case boils down to applying specific legal rules and making mathematical calculation on their basis, or it requires real person, a judge who could take a human view of the case.
PL
„Orzekanie zastrzeżone dla wykwalifikowanych sędziów” – to stwierdzenie, które najprawdopodobniej nieprędko (jeśli kiedykolwiek) straci na aktualności, w odniesieniu do procesu orzeczniczego w polskim systemie prawa. Czy jednak nie można założyć, że w przeciągu kilkudziesięciu lat do orzekania, obok sędziów, dołączą też wyspecjalizowane komputery, które będą umiały bezbłędnie ocenić zasadność zgłaszanych roszczeń? Na dzień dzisiejszy trudno przewidzieć, czy kiedykolwiek w procesie orzekania tzw. czynnik ludzki będzie wspierany lub nawet zastąpiony sztuczną inteligencją. Gdyby jednak tak się stało i niektóre ze spraw mogłyby być rozpoznawane przez systemy maszynowe, to być może stanowiłoby to skuteczne rozwiązanie problemu przewlekłości postępowań w sądach. Niewątpliwie wyspecjalizowany program, który mógłby dokonywać subsumpcji określonych ustaleń o charakterze „sztywnym” pod kątem określonych norm prawnych, mógłby też przygotować rozstrzygnięcie określonej treści – w oparciu o „doświadczenie” zdobyte na podstawie analizy setek, czy nawet tysięcy analogicznych spraw sądowych. Czy takie zastosowanie mogłoby odnieść się np. do spraw o zachowek? W moim artykule podejmę próbę odpowiedzi na pytanie, czy przy rozpoznawaniu sprawy o zachowek „czynnik ludzki” jest niezastępowalny, czy też równie dobrze mógłby być zastąpiony „robotem przyszłości”, biegłym w analizie roszczeń tego rodzaju. Rozstrzygnięcie powyższego zagadnienia niewątpliwie wymaga rozważenia tego, czy orzekanie sądowe w sprawach o zachowek sprowadza się stosowania określonych reguł prawnych i dokonywania na ich podstawie obliczeń matematycznych, czy też wymaga od sędziego „ludzkiego” spojrzenia na sprawę.
4

Umowa zrzeczenia się dziedziczenia

100%
Górecki J.
Rejent
|
2020
|
issue 12 (356)
11-31
EN
An agreement to disclaim inheritance concluded between a future testator and their potential legal heir constitutes an exception to the ban on concluding agreements concerning inheritance of a still living person. Inheritance is usually disclaimed in connection with the benefit received by a potential legal heir at the expense of the testator’s estate. This results in excluding the heir from statutory inheritance and depriving them of the right to the legitimate portion. The effects of this agreement also concern the descendants of the person disclaiming inheritance unless otherwise agreed by the parties. According to the Supreme Court disclaiming inheritance may only be limited to the legitimate portion. An agreement to disclaim inheritance can be declared invalid or changed. An agreement to disclaim inheritance has to meet the requirements of a notarial deed to declare it valid and invalid and to change it.
5
Content available remote

Mechanizm sądowego miarkowania wysokości zachowku jako przejaw dynamicznej wykładni prawa cywilnego

100%
Królikowski M.
Przegląd Prawa i Administracji
|
2020
|
vol. 120
|
issue Tom 2
405 - 416
PL
Niniejszy artykuł dotyczy możliwości zmniejszenia wysokości zachowku przysługującego najbliższym członkom rodziny w toku postępowania sądowego. Pomimo braku wyraźnej podstawy prawnej aprobowane było częściowe zmniejszenie zachowku przez sąd ze względu na szczególne okoliczności dotyczące uprawnionego oraz spadkobiercy (głównie chodziło o trudną sytuację majątkową zobowiązanego), przy czym takiej modyfikacji wysokości świadczenia dokonywano w wyjątkowych przypadkach. W ostatnich latach w orzecznictwie sądów powszechnych zaczęto rozszerzać tę możliwość przez odwoływanie się do okoliczności występujących między uprawnionym a spadkodawcą, w szczególności okoliczności wskazujących na osłabienie faktycznej więzi pomiędzy tymi osobami. W ocenie autora niniejszego artykułu opisane zmiany są następstwem zmian społecznych, wpływających na postrzeganie instytucji zachowku.
EN
The article concerns the issue of reducing forced share, to which the closest members of a deceased’s family are entitled. Although there is no explicit legal basis, it was accepted that a court could reduce this share due to specific circumstances related to a forced heir and a successor appointed in a will, particularly with regard to the difficult financial situation of the latter. Recently difficult relations between a forced heir and a testator have also become another reason for using such reduction by courts. In the author’s opinion, the aforementioned tendencies are consequences of social changes, which imply different assessment of forced heirship.
6
Publication available in full text mode
Content available

O dopuszczalności antycypującego odrzucenia spadku w prawie polskim

100%
Jasiakiewicz T.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2021
|
vol. 83
|
issue 3
93-106
EN
The prevailing view in the Polish doctrine and judicature is that after the death of the testator, the persons inheriting thereafter in the second and further sequence, have the right to reject the inheritance, as long as none of the persons appointed to inherit on a stronger basis wants to or can become an heir. This view is unfavourable for the persons appointed to the inheritance on a weaker basis. Earlier (anticipatory) rejection of the inheritance is assumed to be invalid, as performed under the condition that the person rejecting the inheritance would become the heir (Article 1018 § 1 of the Civil Code). This paper is the attempt to present criticism of such a view. In the opinion of the author, with the moment of the testator’s death, the declaration on rejecting of the inheritance may be also made by the person appointed to the inheritance on a weaker basis, and thus inheriting in the second or further sequence. The effectiveness of such an act in law, due to the conditio iuris in force, is, however suspended until it turns out that the persons appointed to the inheritance on a stronger basis do not want to inherit or cannot become heirs. Thus, anticipatory rejection of the inheritance is admissible de lege lata. Given the discrepancies in the doctrine and unambiguous position of the judicature, the introduction of appropriate provisions into the Civil Code, similar to the regulation of § 1946 BGB, is suggested in the article within the de lege ferenda comments.
PL
W polskiej doktrynie i judykaturze dominuje pogląd, że po śmierci spadkodawcy, osobom dziedziczącym w drugiej i dalszej kolejności przysługuje uprawnienie do odrzucenia spadku, o ile osoby silniej powołane nie chcą lub nie mogą być spadkobiercami. Stanowisko to jest niekorzystne dla osób słabiej powołanych do spadku. Wcześniejsze (antycypujące) odrzucenie spadku uznawane jest bowiem za nieważne jako dokonane pod warunkiem, że odrzucający spadek zostanie spadkobiercą (art. 1018 § 1 k.c.). W artykule podjęto próbę krytyki tego stanowiska. Zdaniem autora z chwilą śmierci spadkodawcy oświadczenie o odrzuceniu spadku może być złożone także przez osobę słabiej powołaną do spadku, a więc dziedziczącą w drugiej i dalszej kolejności. Skuteczność takiej czynności, z uwagi na obowiązywanie conditio iuris, jest jednak zawieszona do chwili, w której okaże się, że osoby silniej powołane do spadku nie chcą lub nie mogą być spadkobiercami. Antycypujące odrzucenie spadku de lege lata jest zatem dopuszczalne. Wobec rozbieżności w doktrynie i jednoznacznego stanowiska judykatury w artykule w ramach uwag de lege ferenda zaproponowano wprowadzenie do Kodeksu cywilnego stosownego uregulowania na wzór § 1946 BGB.
7
Publication available in full text mode
Content available

O wydziedziczeniu z powodu uporczywego niedopełniania obowiązków rodzinnych względem spadkodawcy

100%
Wolak G.
Studia Prawnicze KUL
|
2020
|
issue 3
355-374
EN
Disinheritance, regulated in art.1008 – 10011 of the Polish Civil Code serves as the deprivation of the right to legitimate portion, of the persons entitled to it, i.e. the testator’s spouse, his or her descendants or parents who would have been appointed by law to inherit. It can only be done in the testament, and only for reasons indicated in art.1008 p.1-3 of the Polish Civil Code. This is a closed catalogue of causes for disinheritance, and one of them is persistent failure to fulfil family obligations towards the testator (p.3). For example, in the decision of 23 March 2018, I CSK 424/17, the Supreme Court recognized that children who do not fulfil family responsibilities – they do not support their father in need, can be disinherited, even if the testator contributed to the family conflict. In the article, the issue of the cause for disinheritance is discussed with reference to selected case law indicated in art.1008 p. 3 of the Polish Civil Code.
PL
Wydziedziczenie uregulowane w art. 1008-1011 K.c. służy pozbawieniu prawa do zachowku osób uprawnionych do niego, tj. małżonka spadkodawcy, jego zstępnych oraz rodziców, którzy byliby powołani z mocy ustawy do dziedziczenia. Może być ono dokonane tylko w testamencie oraz tylko z przyczyn wskazanych w art. 1008 pkt 1-3 K.c. Jest to zamknięty katalog przyczyn wydziedziczenia. Jedną z nich jest uporczywie niedopełnianie względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych (pkt 3). Dla przykładu w wyroku z dnia 23 marca 2018 r., I CSK 424/17, Sąd Najwyższy uznał, że dzieci, które nie wypełniają obowiązków rodzinnych – nie wspierają ojca w potrzebie, mogą zostać wydziedziczone, nawet jeśli spadkodawca przyczyniał się do powstania konfliktu rodzinnego. W artykule omówiono, z powołaniem się na wybrane orzecznictwo sądowe, przedmiotową przesłankę wydziedziczenia.
8
Publication available in full text mode
Content available

Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 23 października 2019 r., III CZP 23/19

100%
Wolak G.
Studia Prawnicze KUL
|
2021
|
issue 2
297-312
EN
It may raise some doubts whether a person entitled to a legitimate portion within the meaning of art.991 § 1 Civil Code, is the bequeather’s grandchild as a further descendant, when confirmation of inheritance acquisition was based on the last will and testament and the bequeather’s child as a statutory heir rejected the inheritance under the Act and had not been appointed to inherit under that last will and testament. In the gloss to the resolution of the Supreme Court of 23rd October 2019, III CZP 23/19, the author accepted the view that a remote descendant of bequeather whose ascendant (bequeather’s child), not appointed to inherit under the bequeather’s last will and testament regarding the entire inheritance, rejected the inheritance, has no right to legitimate portion.
PL
Pewne wątpliwości może budzić to, czy osobą uprawnioną do zachowku w rozumieniu art. 991 § 1 Kodeksu cywilnego jest wnuk spadkodawcy jako dalszy zstępny, gdy stwierdzenie nabycia spadku nastąpiło na podstawie testamentu, a dziecko spadkodawcy jako spadkobierca ustawowy odrzuciło spadek z ustawy i nie zostało powołane do dziedziczenia na podstawie tego testamentu. W glosie do uchwały z dnia 23 października 2019 r., III CZP 24/19, glosator zaaprobował stanowisko Sądu Najwyższego, zgodnie z którym dalszy zstępny spadkodawcy nie jest uprawniony do zachowku po nim, jeśli – w razie dziedziczenia testamentowego – zstępny spadkodawcy złożył oświadczenie o odrzuceniu spadku z ustawy.
9
Publication available in full text mode
Content available

Kilka uwag na temat doliczania darowizn do substratu zachowku

100%
Olejek O.
Studia Prawnicze KUL
|
2019
|
issue 3
253-272
EN
The article concentrates on the issue of inclusion of donations in the determi­nation of the right to legitime. The issues tackled relate to the interpretation of the concept of donation in the context of calculation of legitime, especially whether it refers to the donation as defined in Art. 888 of the Civil Code or other acts made donandi causa, considering the specific purpose of the institution of legitime, intended to secure inheritance interests of the closest family of the deceased be­queather.
PL
Artykuł koncentruje się na zagadnieniu uwzględnienia darowizn przy ustalania prawa do zachowku. Poruszona problematyka dotyczy wykładni pojęcia darowizny przy obliczaniu zachowku, a w szczególności czy chodzi o darowiznę zdefiniowaną w przepisie art. 888 Kodeksu cywilnego, czy też o inne czynności zdziałane donandi causa mając na uwadze szczególny cel instytucji zachowku zmierzający do zabezpieczenia interesów spadkowych najbliższej rodziny zmarłego spadkodawcy.
10
Publication available in full text mode
Content available

Crediting donations towards the legitimate share according to the jurisdiction of the Krakow- and Lvov-based district courts in the Interwar period

80%
Koredczuk J.
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
|
2020
|
vol. 18
|
issue 4
49-65
PL
Austriacki kodeks cywilny (ABGB) obowiązujący w okręgach sądów apelacji lwowskiej i krakowskiej w okresie międzywojennym przewidywał zasadę swobody testowania przez spadkodawcę. Swoboda ta mogła jednak niekiedy godzić w prawa spadkowe osób najbliższych spadkodawcy. Instytucją chroniącą prawa tych osób był zachowek, który należał się im jako dziedzicom koniecznym. Podstawą obliczenia wysokości zachowku była wielkość masy spadkowej. Przy obliczaniu zachowku brano jednak pod uwagę także darowizny, jakie otrzymali od spadkodawcy dziedzice konieczni (osoby uprawnione do zachowku) oraz spadkobiercy i legatariusze. ABGB przewidywał, że w przypadku gdy należny dziedzicom koniecznym zachowek był uszczuplony (w niepełnej wysokości), mogli oni domagać się jego uzupełnienia. Kwestie dotyczącego tego, jakie darowizny były brane pod uwagę, a jakie nie przy obliczaniu wysokości zachowku, wskutek różnych praktyk w tym zakresie były przedmiotem wielu orzeczeń sądów. Orzecznictwo sądów w tym zakresie było niejednolite. Przewidywało wyrównanie uszczuplonego zachowku zarówno w naturze (w postaci proporcjonalnej części darowizny), jak i w postaci świadczenia pieniężnego, z czasem coraz bardziej ewoluując w tym kierunku.
EN
The Austrian Civil Code (ABGB), which was in force in the districts of the courts based in Lvov and Krakow in the Interwar period, stipulated the principle of freedom of testing by the testator. That freedom, however, could harm the inheritance rights of the persons who were the nearest to the testator. The institution protecting the rights of these persons was the legitimate share which they were entitled to as heirs-at-law. The basis to assess the height of the legitim was the size of inheritance. However, while estimating thelegitimate share, donations which the heirs-at-law (persons entitled to the legitim), heirs and legatees had received from testators were taken into consideration as well. The ABGB provided that in the case where the legitim which the heirs-at-law were entitled to was depleted (not at full height) they could demand completion of it. Questions concerning which donations were taken into account and which were not while estimating the height of the legitim due to different practices in this respect were the subject of many courts’ adjudgments. The jurisprudence in this sphere was not uniform. It stipulated compensation of the depleted legitimate share both in kind (in the form of proportional part of the donation) and as a financial benefit, with time evolving towards the latter to a greater and greater extent.
11

Ochrona spadkobierców, uprawnionych do zachowku oraz wierzycieli w razie wskazania uposażonego w umowie ubezpieczenia na życie

80%
Kucharski B.
Prawo Asekuracyjne
|
2015
|
vol. 1(82)
47-63
PL
Artykuł omawia dwa zagadnienia rzadko poruszane w literaturze. Pierwsze dotyczy zaliczania uposażonemu sumy ubezpieczenia lub składek ubezpieczeniowych na poczet należnego mu zachowku oraz doliczania ich do spadku jako darowizny na potrzeby rozliczeń z uprawnionymi do zachowku. Zdaniem autora, art. 831 § 4 k.c. nie wyklucza poglądu, że zaliczeniu na poczet należnego uposażonemu zachowku, ewentualnie doliczeniu do spadku na potrzeby rozliczeń ze spadkobiercami podlegają składki ubezpieczeniowe w części, w jakiej dotyczą one ryzyka śmierci. Drugie zagadnienie dotyczy ochrony wierzycieli ubezpieczonego w przypadku wskazania uposażonego w ubezpieczeniu na życie. Autor twierdzi, że wierzyciele ubezpieczonego niekiedy mogą wykorzystać skargę pauliańską, by zaskarżyć umowę ubezpieczenia, porozumienie między ubezpieczającym a ubezpieczonym przerzucające na tego ostatniego ciężar płacenia składek, ewentualnie zmianę przez ubezpieczającego jego wcześniejszej dyspozycji wskazującej go jako uposażonego na wypadek śmierci ubezpieczonego.
EN
The article discuss two questions rarely mentioned in literature. The first question refers inclusion of insurance sum due to the beneficiary of life insurance or insurance premiums for reserved portion the latter is entitled to in case of succession and for the needs of his accounts with other persons entitled to the reserved portion. According to the author article 831 § 4 of Civil Code does not exclude the opinion that the insurance premiums referring the risk of the insured death may be included in the reserved portion due to the beneficiary of insurance or may be included in the estate for the needs of his accounts with other persons entitled to the reserved portion. Second question refers protection of others creditors in case of designation of beneficiary in life insurance. The author says that creditors of the insured may sometimes use actio pauliana to make ineffective towards them the contract of insurance or the agreement between the name insured and the insured transferring the burden to pay the premiums on the latter. Possibly they may use actio pauliana to make ineffective towards them the change by the name insured of his earlier disposition making him the beneficiary in case of the insured death.
12
Publication available in full text mode
Content available

Protection of the Rights of Necessary Heirs in the Polish Lands in the 19th and 20th Centuries

71%
Szewczak-Daniel M.
Studia Iuridica Lublinensia
|
2016
|
vol. 25
|
issue 3
EN
The aim of the paper is to review the institutions of the inheritance law regulating the issues of protection of necessary heirs’ rights, that is legitime and reserve, legally binding in the Polish lands in the 19th and 20th centuries. In the context of divergence between the two institutions, their essence is briefly discussed and major differences between their regulations are presented. Moreover, in the summary, the author analyses advantages and disadvantages resulting from the systemic and legal solutions of the presented institutions. A fundamental principle of the modern inheritance law is the rule of free disposition of one’s property in the event of death. However, the rule of free bequeathing has been limited in its material aspect through protection of necessary heirs’ rights, which had its institutional expression in the legal solutions adopted in the inheritance laws of the 19th-century European civil codes. The essence of the protection of necessary heirs’ rights consisted in the fact that they could not be excluded from succession without justification. In modern civil codifications, the institutional expression of legal protection of the closest family members was the system of legitime (known in the Austrian civil code – ABGB and the German civil code – BGB) and the system of reserve (regulated in the Napoleonic Code).
PL
Zasada swobody testowania doznała ograniczeń w aspekcie przedmiotowym przez ochronę praw dziedziców koniecznych, co znalazło wyraz w rozwiązaniach prawnych przyjętych przez prawo spadkowe dziewiętnastowiecznych europejskich kodyfikacji cywilnych. Istota ochrony praw dziedziców koniecznych polegała na tym, iż nie mogli oni bez uzasadnienia zostać wykluczeni przy spadkobraniu. Instytucjonalny wyraz ochrony prawnej najbliższych członków rodziny na gruncie nowożytnych kodyfikacji cywilnych stanowił system zachowku (znany kodyfikacji austriackiej [ABGB] i niemieckiej [BGB]) oraz system rezerwy (uregulowany w Kodeksie Napoleona). Celem artykułu jest dokonanie przeglądu instytucji prawa spadkowego regulujących kwestie ochrony praw dziedziców koniecznych, tj. zachowku i rezerwy, obowiązujących na ziemiach polskich w XIX i XX w. Na tle odmienności wypływających z obu instytucji dokonano krótkiego omówienia ich istoty oraz wskazania zasadniczych różnic, jakie zachodzą w ich uregulowaniu. Ponadto tytułem podsumowania autorka poddała analizie wady i zalety wynikające z rozwiązań ustrojowo-prawnych przedstawianych instytucji.
13
Publication available in full text mode
Content available

Time for Uniformity in Inheritance Laws? Survey and Debate

51%
Garb L.
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
|
2016
|
issue 1(18)
5-26
EN
In today’s world, succession laws have to contend with the rapid social and cultural transformation that has caused several changes within the family structure during the past few decades. Have these changes found sufficient expression in the manner in which the legal systems presently deal with questions of inheritance, and in particular the age-old dispute regarding freedom of testation versus reserved portions? This article reviews the present situation as well as some of the social and other changes that so challenge contemporary inheritance laws, the main legal traditions in this respect, and the extent of local variation within these.
PL
W dzisiejszym świecie, prawa spadkowe muszą się zmagać z gwałtownymi zmianami kulturowymi i społecznymi w strukturze rodzinnej przez ostatnie dekady. Czy owe zmiany są wystarczająco odzwierciedlane w ustawodawstwie spadkowym, szczególnie w wiecznym sporze o wolność dziedziczenia i zachowku? Tematem niniejszej pracy jest przegląd obecnej sytuacji i niektórych zmian społecznych i innych które stanowią wyzwanie współczesnemu ustawodawstwie spadkowemu, najważniejszych tradycji prawnych w tej dziedzinie i różnic lokalnych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.