Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zakażenie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Problem zakażeń na oddziałach chirurgicznych jest nadal aktualny i stanowi duże wyzwanie dla ekspertów z różnych dziedzin medycyny, w tym również dla pielęgniarek zasadne jest wprowadzanie w oddziałach standardów i algorytmów, gdyż tylko one mogą ujednolicić sposób postępowania z pacjentami leczonymi w oddziałach chirurgicznych i doprowadzić do poprawy jakości opieki oraz ułatwić pielęgniarkom i lekarzom podejmowania czasem trudnych decyzji diagnostyczno-leczniczo-pielęgnacyjnych. W pracy przedstawiono najnowsze standardy zapobiegania zakażeniom na oddziale chirurgicznym.
EN
The problem of infection in surgical wards is still valid and represents a major challenge for experts in various fields of medicine, including nurses. It is reasonable to enter the branch standards and algorithms, as only they can harmonize the treatment of patients treated in surgical departments and lead to improved quality of care and to help nurses and doctors to make difficult decisions in diagnosis, therapy and care. surgery. This paper presents the latest standards for infection control at the surgical ward.
2
84%
PL
Fluorochinolony (m.in. ciprofl oksacyna, moksyfl oksacyna, lewofl oksacyna, gemifl oksacyna) są antybiotykami skutecznymi, powszechnie stosowanymi i o szerokim spektrum aktywności bakteriobójczej. Znajdują zastosowanie m.in. w zakażeniach układu oddechowego, układu moczowego, skóry i tkanki podskórnej, a nawet miejscowo w okulistyce. Niestety powodują szereg efektów ubocznych. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) informuje, że działania niepożądane fl uorochinolonów przeważają nad korzyściami wynikającymi z ich zastosowania u chorych z ostrym zapaleniem zatok, ostrym zapaleniem oskrzeli i niepowikłanym zakażeniem układu moczowego. Poza znanymi od dawna działaniami ubocznymi fl uorochinolonów, takimi jak tendinopatia, zapalenie i zerwanie ścięgien piętowych (Achillesa), powikłania żołądkowo-jelitowe, zakażenie, zapalenie jelit i biegunka Clostridium diffi cile, powikłania dotyczące ośrodkowego układu nerwowego (neurotoksyczność), hepatotoksyczność, hipo- i hiperglikemia oraz zaburzenia rytmu serca (m.in. torsade de pointes) i nagły zgon sercowy jako konsekwencja wydłużenia odstępu QT elektrokardiogramu – zwraca się uwagę na nowe, czyli neuropatie, a wśród nich najcięższą postać – zespół Guillaina-Barrégo.
EN
Fluoroquinolones (i.e. ciprofl oxacin, moxifl oxacin, levofl oxacin, gemifl oxacin) are effective, commonly used broad-spectrum antibacterial drugs. They are used in infections of the respiratory system, urinary tract, skin, and subcutaneous tissue and, even topically in ophthalmology. Unfortunately, they cause many adverse effects. The US Food and Drug Administration (FDA) states that their adverse effects outweigh the benefi ts of using them in patients with acute sinusitis, acute bronchitis, and uncomplicated urinary tract infection. The well-known adverse effects of fl uoroquinolones include Achilles tendinopathy, tendon rupture, gastrointestinal complications, Clostridium diffi cile infection, central nervous system dysfunction, hepatotoxicity, hypoglycemia and hyperglycemia, QT interval prolongation, cardiac arrhythmia (including torsade de pointes) and sudden cardiac death. Nowadays, attention is drawn to neuropathies, the most severe of which is Guillain-Barré syndrome.
EN
The aim of the paper is to present the legal regulations and the positions of the doctrine and the judicature concerning exemption of a physician from a duty of maintaining doctor-patient confidentiality with respect to prevention and combating of contagious diseases and infections. Pursuant to the Act of 05.12.1996 on the Professions of a Doctor and a Dentist, a physician is obliged to maintain doctor-patient confidentiality. Article 40 section 1 of the Act provides that a physician has a duty to keep confidential patient-related information obtained in connection with practising the profession. On the other hand, section 2 provides that the regulation contained in section 1 is not applied when: maintaining confidentiality can pose a danger to life or health of the patient or other people. The statutory guarantees pertaining to exemption from doctor-patient confidentiality should effectively serve to combat contagious diseases and infections. Moreover, possible legal responsibility that a physician can bear for breaking these regulations seems to support exemptions and restrictions of these rules.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie unormowań prawnych oraz stanowiska doktryny i orzecznictwa dotyczących zwolnienia lekarza z obowiązku zachowania tajemnicy lekarskiej w zakresie zapobiegania oraz zwalczania chorób zakaźnych i zakażeń. Zgodnie z ustawą z dnia 5.12.1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty lekarz zobowiązany jest do zachowania tajemnicy lekarskiej. Artykuł 40 ust. 1 stanowi, że lekarz ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu. Ustęp 2 natomiast głosi m.in., że przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta lub innych osób. Gwarancje ustawowe dotyczące zwolnienia z obowiązku zachowania tajemnicy lekarskiej powinny skutecznie służyć zwalczaniu chorób zakaźnych i zakażeń. Także możliwość poniesienia odpowiedzialności prawnej przez lekarza za złamanie tych obwarowań prawnych, wydawać by się mogło, sprzyja ich wykluczaniu i ograniczaniu.
EN
The brief analysis of the criminal liability regulation for exposure to HIV and AIDS presents the view that instead of focusing on the punishment of alreadypenalized HIV carriers, 161 §1 k.k. One should rather consider solutions that would make it impossible to transmit in most cases of fatal virus.
PL
Przedstawiona krótka analiza regulacji związanej z odpowiedzialnością karną za narażenie na zarażenie wirusem HIV i chorobą AIDS pozwala stanąć na stanowisku, iż zamiast skupiać się na karaniu i tak „ukaranego” już nosicielstwem wirusa HIV sprawcy przestępstwa z art. 161 §1 k.k. należałoby raczej zastanowić się nad rozwiązaniami, które uniemożliwiałyby przenoszenie się w większości przypadków śmiertelnego wirusa.
EN
Generally, COVID-19 is an acute contagious disease caused by the SARS‑CoV-2 virus. The main route of human-to-human transmission is through contact with infectious secretions from the respiratory tract. Clinical manifestations vary from mild non-specific symptoms to life-threatening conditions. Since WHO declared COVID-19 a pandemic in March 2020, it has affected many medical, legal, social and economic aspects of everyday life in countries around the world. In this article, the authors present a summary of recommendations for taking care of otorhinolaryngology patients in outpatient settings and the legal basis referring to a risk of infection in doctor’s office. In the selection of articles, the authors used English- and Polish-language online medical databases, typing the following keywords: SARS‑CoV-2, COVID-19, otolaryngology, endoscopy, personal protective equipment, and legal responsibility of the physician. The mucosa of the upper respiratory tract is a potential site of virus replication. The specificity of an ear, nose and throat (ENT) examination and a direct patient-doctor contact favor the transmission of the infection. The authors discussed the elements of self-protection of medical personnel and the legal aspects a risk of the patient contracting the infection in the otolaryngology office. In the case of a direct contact with the patient, the following medical personal protective equipment is required: a cap, a mask with an FFP-2 filter, goggles, an apron and gloves. If, during the visit, exposure to secretions or aerosol from the respiratory tract is expected, the personnel should additionally wear a visor and a waterproof apron. The patient’s visit in the clinic should be preceded by telemedicine consultation. Patients should be screened prior to having a direct contact with a physician, using a short patient questionnaire. The questionnaire may consist of simple questions about the characteristic symptoms of the SARS‑CoV-2 infection and exposure to a sick person in the past 14 days. The question of staying in the areas of a high infection risk appears of little importance in view of the whole of Poland being perceived as constituting such an area. Due to the spread of the SARS‑CoV-2 virus, new procedures for providing medical services have been introduced. In the case of claims on the part of the patient, the only protection the medical personnel or facility can provide is confirmation of scrupulous compliance with medical procedures . Med Pr. 2021;72(3):327–34
PL
COVID-19 to ostra choroba zakaźna wywoływana przez wirus SARS‑CoV-2. Do transmisji z człowieka na człowieka dochodzi najczęściej wskutek kontaktu z zakaźnymi wydzielinami z dróg oddechowych. Objawy kliniczne różnią się od łagodnych, nieswoistych dolegliwości do stanów zagrażających życiu. Ogłoszenie przez Światową Organizację Zdrowia w marcu 2020 r. pandemii COVID-19 wpłynęło na wiele medycznych, prawnych, społecznych i ekonomicznych aspektów życia w państwach całego świata. W niniejszej pracy podsumowano zalecenia dotyczące opieki ambulatoryjnej nad pacjentem laryngologicznym oraz podstawy prawne dotyczące ryzyka zakażenia pacjenta w gabinecie lekarskim. W doborze prac korzystano z anglo- i polskojęzycznych portali medycznych, wpisując do wyszukiwarki hasła: SARS‑CoV-2, COVID-19, otolaryngologia, endoskopia, środki ochrony indywidualnej i odpowiedzialność prawna lekarza. Potencjalnym miejscem replikacji wirusa jest błona śluzowa górnych dróg oddechowych. Specyfika badania laryngologicznego i bezpośredni kontakt pacjent–lekarz sprzyjają transmisji zakażenia. Omówiono dokładnie elementy samoochrony personelu medycznego i wskazano aspekty prawne wynikające z ryzyka zakażenia pacjenta w gabinecie. Przy bezpośrednim kontakcie z pacjentem konieczne są środki ochrony osobistej: czepek, maska z filtrem FFP-2, gogle, fartuch i rękawice. Jeśli podczas wizyty spodziewane jest narażenie na kontakt z wydzielinami i aerozolem z dróg oddechowych, należy zaopatrzyć się dodatkowo w przyłbicę i wodoodporny fartuch. Wizyta pacjenta w przychodni powinna być poprzedzona teleporadą. Należy wykonywać badanie przesiewowe pacjentów jeszcze przed bezpośrednim kontaktem z lekarzem za pomocą krótkiego kwestionariusza wypełnianego przez pacjenta. Ankieta może składać się z prostych pytań o charakterystyczne objawy infekcji SARS‑CoV-2 i narażenie na kontakt z chorym w ciągu ostatnich 14 dni. Pytanie o przebywanie w obszarach wysokiego ryzyka zakażenia wobec zaliczenia całej Polski do tego obszaru ma niewielkie znaczenie. W związku z szerzeniem się wirusa SARS‑CoV-2 wprowadzono nowe schematy postępowania przy udzielaniu świadczeń lekarskich. W przypadku roszczeń ze strony pacjenta jedynym zabezpieczeniem lekarza lub placówki jest potwierdzenie skrupulatnego przestrzegania procedur medycznych. Med. Pr. 2021;72(3):327–334
Medycyna Pracy
|
2022
|
vol. 73
|
issue 2
125-133
EN
Silesia is one of the regions in Poland most affected by the COVID-19 epidemic. The high number of infections among the inhabitants of the region increases the already high risk of infection of SARS-CoV-2 virus of medical workers who, due to their work, are more likely to be exposed to people with SARS-CoV-2 than people from the general population. The aim of this study is to assess the prevalence of SARS-CoV-2 infection among healthcare workers in the Upper Silesia Metropolitan Area based on the results of a seroepidemiological study.Material and MethodsThe seroepidemiological study was carried out in October– November 2020 among the inhabitants of the Upper Silesia Metropolitan Area (including medical professionals who were selected, creating a research group of healthcare workers). Apart from the questionnaire examination necessary to determine the declared symptoms, circumstances and risk factors conducive to infection, the level of specific antibodies against the SARS-CoV-2 virus in the IgG and IgM class was assessed.ResultsIn the study participated 575 people declaring their medical profession. A positive test for the presence of IgG antibodies was confirmed in 19.1% of the respondents, while a positive test for IgM concerned 4.3% of the subjects. The most common positive results indicating infection with the SARS-CoV-2 virus concerned people declaring prior contact with an infected person (p = 0.001) and those undergoing quarantine (p < 0.0001).ConclusionsThe frequency of SARS-CoV-2 virus infections in medical personnel in the Upper Silesia Metropolitan Area, assessed on the basis of a positive IgG antibody test result, was 16.1–22.5%. Med Pr. 2022;73(2):125–33
PL
Śląsk jest jednym z regionów Polski najbardziej dotkniętych przez epidemię COVID-19. Wysoka liczba zakażeń wśród mieszkańców zwiększa i tak wysokie ryzyko zakażenia SARS-CoV-2 pracowników medycznych, którzy ze względu na swoją pracę są narażeni na kontakt z nosicielami SARS-CoV-2 częściej niż osoby z populacji ogólnej. Celem niniejszego badania była ocena na podstawie wyników badania seroepidemiologicznego rozpowszechnienia zakażenia SARS-CoV-2 wśród pracowników ochrony zdrowia z Aglomeracji Górnośląskiej.Materiał i metodyBadanie seroepidemiologiczne przeprowadzono w okresie październik–listopad 2020 r. wśród mieszkańców Aglomeracji Górnośląskiej (objęło m.in. osoby wykonujące zawody medyczne, które wyselekcjonowano, tworząc grupę badanych pracowników medycznych). Poza przeprowadzeniem badania kwestionariuszowego, niezbędnego do ustalenia objawów, okoliczności oraz czynników ryzyka sprzyjających zakażeniu, oceniono obecność swoistych przeciwciał przeciwko SARS-CoV-2 w klasach IgG oraz IgM.WynikiW badaniu wzięło udział 575 osób deklarujących wykonywanie zawodu medycznego. Dodatni wynik testu na obecność przeciwciał w klasie IgG uzyskano u 19,1% badanych, a w klasie IgM – u 4,3% badanych. Dodatnie wyniki, wskazujące na zakażenie SARS-CoV-2, najczęściej dotyczyły osób deklarujących wcześniejszy kontakt z osobą zakażoną (p = 0,001) oraz odbywających kwarantannę (p < 0,0001).WnioskiCzęstość zakażeń SARS-CoV-2 u personelu medycznego w Aglomeracji Górnośląskiej, oceniana na podstawie pozytywnego wyniku testu przeciwciał w klasie IgG, wynosi 16,1–22,5%. Med. Pr. 2022;73(2):125–133
EN
Coronaviruses are a large group of RNA viruses. They are known cause of respiratory infections that can be as mild as a common cold, or severe pneumonia, which can be fatal. Since the SARS and MERS outbreaks, more attention has been paid to them. At the end of 2019, mysterious cases of severe pneumonia began to be observed in China. After conducting the research, it turned out that their causative factor was the SARS-CoV-2 coronavirus. The disease it causes is called COVID-19. The virus has spread very quickly around the world causing the declaration of a pandemic by the World Health Organization on March 11, 2020. It turned out to be a huge challenge for the whole world, especially for health care systems including family physicians and primary care.
PL
Koronawirusy to duża grupa wirusów RNA. Mogą one wywoływać infekcję dróg oddechowych, przebiegającą łagodnie jak zwykłe przeziębienie, jak też pod postacią ciężkiego zapalenia płuc mogącego zakończyć się zgonem. Od czasu wybuchów epidemii SARS i MERS zaczęto zwracać na nie większą uwagę. Pod koniec 2019 r. w Chinach zaobserwowano tajemnicze przypadki ciężko przebiegających zapaleń płuc. Analiza przypadków wykazała, że ich czynnikiem sprawczym był koronawirus SARS-CoV-2. Chorobę, którą wywołuje, nazwano COVID-19. Wirus bardzo szybko rozprzestrzenił się na cały świat, co zaowocowało ogłoszeniem przez Światową Organizację Zdrowia 11 marca 2020 r. pandemii COVID-19. Okazała się ona ogromnym wyzwaniem dla całego świata, przede wszystkim dla systemów opieki zdrowotnej, w tym również dla lekarzy rodzinnych i Podstawowej Opieki Zdrowotnej. Przebieg kliniczny zakażenia wirusem SARS-CoV-2 jest różnorodny. Infekcja może przebiegać jedynie z łagodnymi objawami ze strony układu oddechowego, jak również prowadzić do ciężkiego zapalenia płuc z zespołem ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) oraz niewydolnością wielonarządową i zakończyć się zgonem pacjenta. Dominującymi objawami u większości pacjentów są gorączka, suchy kaszel, duszność. Oprócz tego pacjenci często zgłaszają bóle mięśni, bóle głowy i gardła, krwioplucie, utratę węchu i smaku. U kilku procent pojawia się również biegunka. Wszystkie objawy rozwijają się zwykle miedzy 2. a 14. dniem po zakażeniu. Zazwyczaj początkowo objawy są łagodne. Nasilają się wraz z czasem trwania infekcji. Po przeanalizowaniu badań chińskich naukowców zauważono, że ok. 80% osób, które zostały zakażone, nie wymagało leczenia i choroba stopniowo ustępowała sama. U pozostałych 20% przebieg był cięższy. Pojawiały się problemy ze swobodnym oddychaniem i pacjenci ci wymagali specjalistycznego leczenia.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.