Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zasada wzajemności
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem artykułu jest identyfikacja możliwości rozszerzenia kryterium decyzyjnego w ocenie inwestycji międzypokoleniowych o aspekty etyczne w oparciu o założenia etycznej zasady wzajemności. Na podstawie krytycznej analizy literatury przedmiotu dokonano analizy możliwości przełożenia wewnątrzgeneracyjnych motywów, na których opiera się zasada wzajemności na perspektywę międzypokoleniową, a następnie za pomocą metod indukcji, analizy i syntezy podjęto próbę dostosowania modelu schodzącego w etyce wzajemności do potrzeb oceny inwestycji międzypokoleniowych.
PL
Czy istnieje niebezpieczeństwo, że w niedługiej przyszłości Warszawa zostanie centrum światowego szpiegostwa? Tak postawione pytanie stanowi punkt wyjścia do przedstawionych w artykule rozważań na temat obowiązujących w Rzeczpospolitej Polskiej przepisów karnych regulujących zagadnienie szpiegostwa, ze szczególnym uwzględnieniem treści art. 138 § 2 kk, w którym została zrealizowana zasada jedności sojuszniczej w zakresie ścigania sprawców przestępstwa szpiegostwa przeciwko państwu sojuszniczemu. Jednocześnie w artykule przedstawiono istniejące aktualnie ograniczenia dla możliwości ścigania przedstawicieli obcych służb działających na terenie naszego kraju przeciwko innym państwom, w przypadku realizacji przez stronę polską europejskich nakazów aresztowania. Analiza regulacji prawnych dotyczących wskazanej tematyki pozwala na stwierdzenie, że aktualnie nie tylko istnieje realne zagrożenie, że obce służby mają duże możliwości bezkarnego działania na naszym terytorium, lecz także, że Polska nie będzie mogła wypełnić niektórych zobowiązań sojuszniczych w przypadku realizacji europejskich nakazów aresztowania w odniesieniu do sprawców przestępstwa szpiegostwa.
EN
Is there a danger that in the nearest future Warsaw might become a center of the global espionage? Such a question is the starting point for the analysis of the regulations of Poland’s penal code concerning the issue of espionage, with particular emphasis on the content of article 138 § 2 of the Penal Code, formulating the rule of the allied states unity in the field of prosecution of perpetrators of espionage crimes against any allied state. The article also presents the existing limitations of the prosecution of representatives of foreign intelligence agencies operating in our country against other states, in the case of conducting by Poland European Arrest Warrants. The analysis of the legal framework concerning the topic mentioned above leads to the conclusion that at present there is not only a real threat that foreign intelligence agencies might have large possibilities to act with impunity in our territory, but also that Poland as an allied state might not be able to fulfill some of its commitments for implementation of the European Arrest Warrants in relation to the perpetrators of the espionage crime.
Przegląd Socjologiczny
|
2013
|
vol. 62
|
issue 4
43 - 65
PL
Artykuł ten stanowi propozycję nowego ujęcia deliberacji łączącego teorię z wymiarem praktycznym. Z jednej strony, ujęcie to zainspirowane zostało wpływowym modelem komunikacji językowej wypracowanym przez Karla Bülera i Romana Jakobsona. Z drugiej strony, nawiązuje ono do badań empirycznych nad deliberacją (J. Fishkin i inni, J. Reykowski i inni, A. Bächtiger i inni itd.) oraz obserwacji i analiz konsultacji społecznych i współczesnych debat publicznych. Prezentowane ujęcie zawiera dwa uzupełniające się aspekty: a) formalny model procesu deliberowania, na który składają się namysł („głębokość deliberacji”), rozmowa („szerokość deliberacji”) i działanie („efektywność deliberacji”); oraz b) rozmaite odniesienia do rzeczywistości zewnętrznej, a więc „kontekst empiryczny” deliberacji pozwalający odsłonić konkretne, realne przejawy tego procesu, zidentyfikować jego granice, uchwycić podobieństwa i różnice w relacji do poszczególnych elementów modelu formalnego (przestrzeń, czas, podmioty i przedmiot dyskusji itd.). Tym samym proponowana w artykule konceptualizacja o charakterze strukturalno- funkcjonalnym stanowi próbę przekroczenia podziału na normatywną teorię, badania naukowe i praktyki społeczno-polityczne, utrzymującą zarazem odmienność funkcji wszystkich powyższych sfer działania w ramach ogólnej dziedziny ludzkiej aktywności
EN
This article advances a novel theoretical account of deliberation with an embedded practical dimension. On the one hand, it has been inspired by the influential linguistic model elaborated by Karl Büler and Roman Jakobson. On the other hand, it draws upon the empirical studies of deliberation (J. Fishkin et al., J. Reykowski et al., A. Bächtiger et al. etc.) as well as on observations and analyses of public consultations and contemporary debates. The account laid out in the article encompasses two concomitant and complementary aspects: 1) formal approach to the process of deliberation consisting of reflection („depth of deliberation”), communication („width of deliberation”) and action („effectiveness of deliberation”), and 2) diverse references to external reality, or the „empirical context” of deliberation which enables to disclose the concrete real-world manifestations of the process, identify its limitations and capture the similarities and differences in relation to specific components of the formal model (space, time, actors, discussed issues or themes etc.). Therefore this structuro-functional conceptualization accounts for an attempt to cross the division between normatively-oriented theory, scientific research, and socio-political praxis while maintaining the distinctive role of all these sub-fields within the general domain of human activity.
PL
Artykuł stanowi próbę omówienia regulacji prawnej dotyczącej działalności komercyjnej towarzystw ubezpieczeń wzajemnych (TUW) zawartej w ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, ustawie o rachunkowości oraz rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. Autorzy wyjaśniają pojęcie działalności komercyjnej TUW, podobnie jak i dominującej w TUW zasady wzajemności. Zasadniczą część artykułu stanowi próba wykładni art. 111 ust. 3 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, z którego wynika, że składki od osób niebędących członkami TUW nie mogą stanowić więcej niż 10% składki przypisanej brutto towarzystwa. Zdaniem autorów, kluczowego znaczenia nabierają w tym kontekście szczegółowo omówione zasady przypisu składek przewidziane w rozporządzeniu w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. W publikacji zawarto także rozważania dotyczące skutków przekroczenia limitu przewidzianego w art. 111 ust. 3 u.d.u.r. oraz rozliczenia zysku z działalności komercyjnej.
EN
This article aims at discussing a legal regulation relating to commercial activities of mutual insurance companies which is provided for in the Insurance and Reinsurance Activity Act, Accounting Act and the Regulation of the Minister of Finance on Specific Accounting Principles of Insurance and Reinsurance Companies. It explains the concept of commercial activity of mutual insurance company, as well as the dominant principle of mutuality. A fundamental part of the article is an attempt to interpret Article 111 paragraph 3 of the Insurance and Reinsurance Act, under which premiums from non-members of the mutual insurance company cannot constitute more than 10% (ten percent) of the gross premiums written. According to the authors, the rules for collecting premiums provided for in the Regulation on Specific Accounting Principles of Insurance and Reinsurance Companies, which are thoroughly discussed herein, are of key importance in this respect. In addition, the article also explores the effects of exceeding the limit provided for in Article 111 paragraph 3 of the Insurance and Reinsurance Activity Act, as well as the issue of settling the commercial profits.
DE
Der Artikel stellt die Frage der Gegenseitigkeit im Kontext der Inkontrologie von Andrzej Nowicki dar. Die Gegenseitigkeit ist eines der zentralen Probleme in vielen Entwürfen, die soziale Verhältnisse erklären. In der Theorie des sozialen Austauschs wird die Gegenseitigkeit auf den Austausch bezogen. In der Philosophie der Begegnung ist es aber anders, hier bedeutet die Gegenseitigkeit nicht mehr den Austausch. Verschiedene Varianten der Philosophie der Begegnung verbindet die Bedingung einer aktuellen Gegenseitigkeit, die auf der beiderseitigen, dauerhaften Verwandlung der Persönlichkeiten der Begegnenden beruht. Indem A. Nowicki eigenen Entwurf der Philosophie der Begegnung – die Inkontrologie – schuf, fand er sich im Kreis hervorragender Denker, die sich mit der Gegenseitigkeit befassten. Als Historiker der Philosophie entdeckte er den Wert der Gegenseitigkeit u.a. bei solchen Philosophen wie G. Bruno, J.C. Vaninio, G. Fracastoro. A. Nowicki nahm auch die Bedeutung des Begriffs Gegenseitigkeit für die Ansichten von W. Witwicki wahr. Diese Theorie nahm er auch in Anspruch, indem er eigene Aufteilung der Begegnungen mit dem Porträt aufstellte.
EN
This paper presents the issue of reciprocity in the context of Andrzej Nowicki’s incontrology. Reciprocity is one of the central problems of numerous concepts explaining social relations. In the theory of social exchange reciprocity pertains to exchange. In the philosophy of the encounter (meeting) this is not the case because reciprocity does not signify exchange. What is common in various versions of the philosophy of the encounter is a condition of current reciprocity consisting in mutual and permanent transformation of personalities in people meeting each other. By creating his own concept of the philosophy of the encounter, notably incontrology, Andrzej Nowicki became one of many eminent thinkers focused on reciprocity. Andrzej Nowicki discovered the value of reciprocity; as a historian of philosophy in the philosophies developed by Giordano Bruno, Julio Cesare Vanini or Girolamo Fracastoro and others. The author of incontrology discerned the importance of the notion of reciprocity for the ideas of Władysław Witwicki. He also employed this theory to create his own distinction of the encounters with a portrait.
PL
Artykuł przedstawia zagadnienie wzajemności w kontekście inkontrologii Andrzeja Nowickiego. Wzajemność to jedno z centralnych zagadnień wielu koncepcji wyjaśniających stosunki społeczne. W teorii wymiany społecznej wzajemność odnoszona jest do wymiany. W filozofii spotkania jest inaczej, tu wzajemność nie oznacza już wymiany. Różne wersje filozofii spotkania łączy warunek aktualnej wzajemności, polegającej na obustronnym, trwałym przekształceniu osobowości spotykających się osób. A. Nowicki, tworząc własną koncepcję filozofii spotkania – inkontrologię, znalazł się w gronie wielu wybitnych myślicieli zajmujących się wzajemnością. Odkrył wartość wzajemności, jako historyk filozofii, m. in. u takich filozofów, jak G. Bruno, J. C. Vanini, G. Fracastoro. A. Nowicki dostrzegł też znaczenie pojęcia wzajemność dla poglądów W. Witwickiego. Teorię tę wykorzystał również, tworząc własny podział spotkań z portretem.
EN
This paper tackles some issues concerning the scope of application of the most-favourednation clause (MFN) in the tax cases. The main issue of the analysis is the ECJ’s judgment in case no. C-355/05 concerning the application by the EU Member States the condition of reciprocity on one hand, and the MFN as enshrined in the Article II.1 of the GATS. Starting with the practice of the MFN under international law it is shown that the main function of the MFN is an introduction of equal treatment of entities irrespectively of their nationality and, consequently, the removal of barriers in international trade. The MFN are particularly important in the WTO system. For these reasons the judgment in question interesting because firstly, it requires the interpretation of the EU law in accordance with international treaties to which the EU is a party and at the same time, it seemingly authorises the Member States to limit the scope of MFN of the Article II.1. of the GATS.
PL
W artykule omówione zostały zagadnienia związane ze stosowaniem znanej powszechnie w międzynarodowych stosunkach gospodarczych klauzuli najwyższego uprzywilejowania, również w sprawach podatkowych. Przyczynkiem do analizy tego zagadnienia jest orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości z dnia 7 czerwca 2007 r. w sprawie Řízení Letového Provozu ČR, s. p. przeciwko Bundesamt für Finanzen (C-335/05), dotyczące stosowania przez państwa członkowskie Unii Europejskiej z jednej strony zasady wzajemności w odniesieniu do państw trzecich, a z drugiej zawartej w art. II ust. 1 Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS) klauzuli najwyższego uprzywilejowania. Wychodząc od prawnomiędzynarodowego standardu najwyższego uprzywilejowania, autorka wskazuje, że funkcją tego typu klauzul jest wprowadzenie równego traktowania podmiotów, niezależnie od ich pochodzenia czy przynależności państwowej, co w konsekwencji prowadzi do usuwania barier w handlu międzynarodowym. Szczególne znaczenie mają klauzule najwyższego uprzywilejowania w systemie Światowej Organizacji Handlu. Na tym tle orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Řízení Letového Provozu ČR stanowi potwierdzenie wymogu pierwszeństwa prawa pierwotnego Unii Europejskiej, a co za tym idzie – interpretowania przepisów prawa wtórnego zgodnie z umowami międzynarodowymi wiążącymi Unię. Wątpliwości może jednak budzić umocowanie państw członkowskich, na podstawie prawa wspólnotowego, do ograniczania stosowania klauzuli najwyższego uprzywilejowania wynikającej z art. II ust. 1 GATS.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.