Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zlecenie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Roczniki Nauk Prawnych
|
2019
|
vol. 29
|
issue 3
89-101
PL
W niniejszym artykule podjęta została próba zakwalifikowania stosunku prawnego łączącego członka zarządu ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w świetle regulacji prawa handlowego oraz prawa umów oraz poszukiwanie dla niej najlepszego ustawowego uregulowania. Zdaniem autora regulacja art. 750 Kodeksu cywilnego ze względu na swój szeroki i elastyczny zakres, może stanowić właściwy normatywny wzorzec regulacji, odpowiadający charakterystyce więzi łączącej członka zarządu ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.
EN
The article attempts to qualify a legal relationship between a management board member and a limited liability company in the light of commercial law and contract law, and to seek the best statutory regulation for it. According to the author, regulation of art. 750 of the Civil Code, due to its wide and flexible scope, may constitute an appropriate normative regulatory model, corresponding to the characteristics of the bond connecting a member of the management board with a limited liability company.
EN
The purpose of this text is aimed at examining the legitimacy, feasibility, and lawfulness to use the civil-law contracts by the heads of the cultural institutions. The article concentrates on contracts of mandate and specific tasks contract. The research focuses on highlighting that the heads of the institution use different types of agreements for the similar type of jobs, by doing so they avoid paying compulsory social security contributions, which is punishable by law. The analysis also focuses on highlighting the case law of common courts and the Supreme Court, as well as the opinion of the Social Insurance Institution.
PL
Niniejszy artykuł ma na celu zbadanie zasadności, możliwości i zgodności z prawem stosowania przez kierowników instytucji kultury umów cywilnoprawnych, w szczególności umów zlecenia i umów o dzieło. Analiza badawcza skupia się na uwypukleniu niejednolitego stosowania przez kierowników jednostek danego typu umowy w podobnych sytuacjach, czego skutkiem może być przykładowo brak obowiązkowego opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i w związku z tym konsekwencje prawne. Badania skupiają się także na podkreśleniu w przedmiotowym zakresie orzecznictwa sądów powszechnych i Sądu Najwyższego oraz opinii Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
|
2016
|
vol. 26
|
issue 3
175-193
PL
Austria przyjęła scentralizowany model pomocy prawnej udzielanej organom federalnym oraz instytucjom wskazanym w ustawie o Prokuratorii z 2008 r. Zakres kompetencji tego organu jest dość szeroki. Podstawową zasadą jest, że Prokuratoria występuje zawsze tam, gdzie jest interes publiczny, a zatem nie tylko podejmuje się prawno-cywilnej obrony organów federalnych, ale również stowarzyszeń i funduszy publicznych, a nawet landów czy gmin. Prokuratoria zajmuje się zastępstwem procesowym, przygotowuje opinie prawne i legislacyjne, a także uczestniczy w zawieraniu ugód czy prowadzeniu mediacji. Podstawę prawną do podjęcia działania przez Prokuratorię stanowi umowa zlecenia. Adwokaci Prokuratorii stanowią najważniejszą grupę pracowników tego urzędu. Ze względu na wysokie kwalifikacje, cieszą się oni dużym szacunkiem wśród zawodów prawniczych. Aplikacja adwokacka trwa osiem lat, a aplikant musi zdać egzamin adwokaci i wewnętrzny prokuratoryjny oraz odbyć trzyletnią praktykę.
EN
Austria has adopted a centralized model of the legal assistance provided to the federal authorities and institutions specified in the Act on Office of State General Solicitors of 2008. The scope of competence of this body is quite broad. The basic principle is that the Office of State General Solicitors is present in any case where there is a public interest, and therefore the Office does not only take the legal and civil defence of federal agencies, but also of the associations and the public funds, and even the federal states or municipalities. The Office of State General Solicitors deals with legal representation, prepares legal and legislative opinions and participates in settlements or mediation. The legal basis to take action by the Office of State General Solicitors is a the service contract. Attorneys of the Office of State General Solicitors are the most important group of employees of this office. Due to their high qualifications, they enjoy great respect among the legal profession. The attorney application lasts eight years and the applicant must pass the attorney exam and the internal office exam and take a three-year practice.
Zeszyty Prawnicze
|
2017
|
vol. 17
|
issue 4
179-196
PL
This paper concerns the famous controversy between the Sabinians and the Proculians on the consequences for the mandatary if he exceeded the limit of his mandate. According to the Sabinians, if a mandatary commissioned to buy a given good paid more than the price specifed by the mandator, he could not claim the restitution of any costs, not even to the limit specifed by the mandator. The Proculians’ opinion on the issue was more favourable to the mandatary, they permitted him to claim restitution of the costs up to the limit specifed in the mandate, provided he was prepared to hand the purchased item over to the mandator for the specifed price, viz. less than what he actually paid. In the literature on the subject the Proculians’ opinion is usually treated as self-evident. Most scholars tend to be surprised by the alleged strictness of the Sabinians. This paper argues that the Sabinian position is fully understandable both from the dogmatic and practical point of view, and that contrary to appearances the Proculian opinion leads to more troublesome consequences. One was the unequal status of the parties to the contract. The mandatary was free to buy the item and keep it for himself if it turned out to be more expensive than the mandator was willing to pay (G.3,161). Yet from the Proculian point of view, he could also decide to hand the item over to the mandatary for the price specifed in the mandate. Hence, it depended solely on the mandatary’s decision if the mandate was to be completed or not. In this article I suggest that one of the main reasons underlying the Sabinian position was to avoid this inequality. It follows from D. 17,1,3,2 that they actually raised this objection against the Proculian view. Their solution also protected the mandator from possible abuses on the part of the mandatary, who could have purchased the item for himself, and only on having discovered defects in it decided to hand it over to the mandator, thus recovering at least part of the price.
EN
Prezentowany artykuł dotyczy słynnej kontrowersji między Sabinianami a Prokulianami dotyczącej przekroczenia granic zlecenia. Zleceniobiorca, który zapłacił za przedmiot, jaki polecono mu kupić, cenę wyższą, niż określona w zleceniu, zgodnie z poglądem Sabinianów nie mógł dochodzić od zleceniodawcy zwrotu jakichkolwiek kosztów, nawet do wysokości kwoty, wynikającej ze zlecenia. Zdecydowanie korzystniejsza dla zleceniobiorcy była opinia Prokulianów: jeśli był on gotów przekazać zleceniodawcy kupiony przedmiot po cenie, określonej w zleceniu, to zleceniodawca nie mógł odmówić jego przyjęcia. W takiej sytuacji miał on obowiązek zwrócić zleceniobiorcy część kosztów zakupu, tj. do wysokości kwoty, określonej w zleceniu. W literaturze przedmiotu opinia Prokulianów traktowana jest jako oczywista i nie wymagająca szerszych wyjaśnień. Tym, co wciąż budzi ciekawość uczonych jest pogląd Sabinianów, na ogół postrzegany jako nadmiernie surowy dla zleceniobiorcy. W prezentowanym artykule przedstawiam argumenty na rzecz tezy, że opinia Sabinianów jest w pełni zrozumiała zarówno z dogmatycznego, jak i z praktycznego punktu widzenia. To opinia Prokulianów, wbrew temu, co może się na pierwszy rzut oka wydawać, prowadzi do bardziej kłopotliwych konsekwencji. Jedną z takich kłopotliwych konsekwencji jest nierówna pozycja prawna zleceniodawcy i zleceniobiorcy, a konkretnie uprzywilejowanie tego drugiego względem pierwszego. W sytuacji gdy cena przedmiotu, który zleceniodawca miał kupić, okazała się wyższa, niż określona w zleceniu, miał on prawo kupić go dla siebie (G.3,161). Zleceniodawca nie mógł w takiej sytuacji żądać od zleceniobiorcy wydania mu przedmiotu. Zleceniobiorca natomiast zgodnie z poglądem Prokulianów mógł podjąć decyzję, że odda przedmiot zleceniodawcy po kosztach, określonych w zleceniu. W takiej sytuacji zleceniodawca nie mógł odmówić. W efekcie, to czy zlecenie zostanie wykonane czy nie, zależało wyłącznie od woli zleceniobiorcy. W artykule stawiam hipotezę, że jednym z głównych powodów rozwiązania, przyjętego przez Sabinianów, była chęć uniknięcia powyższej nierówność. Z tekstu Paulusa, przekazanego w D.17,1,3,2 wynika, że takie właśnie zastrzeżenie podnosili oni względem poglądu Prokulianów. Rozwiązanie Sabinianów zabezpieczało ponadto zleceniodawcę przed ewentualnymi nadużyciami ze strony zleceniobiorcy, który mógłby kupić przedmiot dla siebie a następnie, odkrywszy jego wady, chcieć się pozbyć kłopotu, odzyskując od zleceniodawcy przynajmniej tę część kosztów zakupu, jaka była określona w zleceniu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.