PL
Artykuł poświęcony jest zjawisku obecności sztuki w mieszkaniu. Sens jej obecnościw przestrzeni mieszkalnej jest problematyczny. Ornament i ozdoba jako środki kreowaniastanu zamieszkiwania charakteryzują się modalnością. Z jednej strony warunkują wywołaniepoczucia „swojskości”, a z drugiej przenoszone są poniżej progu refleksyjnego doświadczenia.Przeżywanie i kontemplowanie dzieła łączy się z pogłębioną refleksyjnością.Czy ma zatem sens rozprawianie o sztuce w mieszkaniu? Z kolei sztuka mieszkania to„moszczenie się” i budowanie wrażenia swojskości. Zamieszkiwanie, czyli „bycie u siebie”opiera się na nawykowej formule doświadczania ładu materialnego.Prezentowane studium empiryczne oparte jest na badaniach prowadzonych zgodniez logiką metodologii teorii ugruntowanej. W artykule uwzględniono dwa plany analityczne:1) polaryzowanie stylizacji – opozycja imitacji i autentyczności, 2) łączenie walorównowoczesności i rustykalności.