PL
Tekst skupia się na estetycznych poszukiwaniach bułgarskich operatorów filmowych z lat 80. Artykuł zawiera krótki przegląd filmów, które badają symboliczny potencjał artysty, wskazując na istotną tendencję tego typu w rozwoju kina bułgarskiego. Badania koncentrują się na filmie aktorskim Illusion (1980, reż. Ludmiła Staykowa, na podstawie scenariusza Konstantina Pawłowa). Zaproponowano tezę, że film zajmuje centralne miejsce w twórczości Konstantina Pawłowa, ponieważ daje szczególnie wyraźny obraz złożonych zależności między poezją autora a scenariuszopisarstwem. Badaniu poddane zostałe postać artysty oraz pojęcia sztuki pojawiające się w tym filmie. Analizie poddane są również poetyckie prowokacje prezentowane w tym filmie. Przedstawiona interpretacja ukazuje wspomniany film jako wartościowy moralnie wyraz sztuki współczesnej.