PL
Od 2013 r. w północnej części Nigerii obserwuje się bezprecedensową mobilizację Cywilnych Połączonych Oddziałów Operacyjnych (CJTF) Milicji w celu pomocy w zwalczaniu islamskiego fundamentalistycznego Boko Haram. Uważa się że udział milicji pomaga w kierowaniu rebeliantami. Przed CJTF Boko Haram sprzeciwiał się większości spośród przeciwdziałających rebelii środków rządu, w tym podejściom wojskowym i politycznym. Jednak mimo sukcesów CJTF strategia wpływająca na te sukcesy nie została odpowiednio rozpoznana. Dlatego w niniejszym artykule podjęto próbę zbadania strategii CJTF, która wpływa na jej sukcesy. Badanie przeprowadzono metodą jakościową zaprojektowaną w studium przypadku. Dane zostały zebrane od trzynastu informatorów poprzez szczegółowe wywiady poparte obserwacjami. Artykuł pokazuje, że CJTF jest rodzajem nieformalnej grupy samoobrony, która powstała w odpowiedzi na niewystarczającą ochronę ze strony państwa. Na sukcesy grupy w zwalczaniu wpłynęła strategia skupiona na informacjach. Staranne gromadzenie danych wywiadowczych, powiązanie społeczno-kulturowe uczestników oraz pogłębiona wiedza na temat fizycznego terenu okazały się mieć wpływ na walkę grup. W artykule zalecono rządowi Nigerii zmianę strategii dotychczasowego konwencjonalnego podejścia do przeciwdziałania rebelii. Zdaniem autora badanego problemu, rząd powinien również przyjąć skuteczne środki w celu trwałej walki z rebelią, które powinny koncentrować się na włączającym rządzeniu, rozliczalności, a przede wszystkim rozwiązywaniu problemów społeczno-ekonomicznych związanych z ubóstwem i bezrobociem na wszystkich poziomach, zamiast trzymać się kampanii wyłącznie na rzecz bezpieczeństwa. Boko Haram, cywilne połączone oddziały operacyjne, CJTF, kontrinsurgencja, bezpieczeństwo