O „czarach i sztuczkach” podczas wywoływania głosek w przypadku dyslalii obwodowej. Wyniki wstępnych badań efektywności terapii za pomocą SMURF

• Authors: Pluta-Wojciechowska Danuta

Title variants

EN

About “Spells and Tricks” During Eliciting Speech Sounds in case of Peripheral Articulatory Disorders. Preliminary Results of SMURF Therapy Effectiveness

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Efektywność terapii logopedycznej z uwzględnieniem np. czasu, metody i ramy wywołanej głoski w przypadku dyslalii obwodowej – anatomicznej i/lub funkcjonalnej – nie były w polskiej logopedii przedmiotem szczegółowych badań naukowych, podobnie jak w literaturze obcojęzycznej. Autorka przedstawia wyniki wstępnych badań dotyczących czasu, metody i ramy wywoływanej głoski u pacjentów poddanych terapii za pomocą Strategicznej metody usprawniania realizacji fonemów (SMURF). W opracowaniu została uwzględniona grupa 30 osób w wieku od 3,5 roku do 40. roku życia.

EN

The effectiveness of speech-language therapy regarding e.g. timing, method and frames of elicited sound in peripheral speech impediment (anatomical- or functional-based) has not been a target of specific scientific research logopedics nor in Poland neither abroad. The author presents preliminary results of her study concerning time, method and frame of eliciting particular speech sound in patients treated with SMURF therapy. The described study included a group of 30 subjects aged from 3.5 to 40.

Keywords

PL

dyslalia obwodowa; terapia wad wymowy; efektywność terapii logopedycznej

EN

peripheral articulation disorders; speech impediment therapy; effectiveness of speech therapy

• Publisher: Polskie Towarzystwo Logopedyczne
• Journal: Logopedia
• Year: 2018
• Volume: 47
• Issue: 2
• Pages: 389-406

Dates

published

2020-08-27

Contributors

author

Pluta-Wojciechowska Danuta

• Uniwersytet Śląski w Katowicach Zakład Socjolingwistyki i Społecznych Praktyk Komunikowania

References

• Antos D., Demel G., Styczek I., 1971, Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy, Warszawa.
• Demel G., 1971, Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, Warszawa.
• Emiluta-Rozya D., 2012, Formy zaburzeń mowy, [w:] Logopedia, Teoria Zaburzeń mowy, red. S. Grabias, M. Kurkowski, Lublin, s. 73–87.
• Forrest K., 2002, Are oral-motor exercises useful in treatment of phonological/articulation disorders? Seminars in Speech and Language, 23, s. 15–25.
• Grabias S., Ostapiuk B., Pluta-Wojciechowska D., Woźniak T., Dyskusja po dyskusji na konferencji w Chorzowie, czyli o niektórych problemach logopedii w Polsce, „Logopedia”, w przygotowaniu do druku.
• Grossman J., 1976, Metodyka leczniczo-rehabilitacyjna w przypadkach wieloukładowych zaburzeń mowy u dzieci z rozszczepem podniebienia, „Logopedia” 1976, nr 11, s. 35–36.
• Grossman J., 1997, Ćwiczenia zabawowe w rehabilitacji dzieci z rozszczepami podniebienia, „Postępy Rehabilitacji”, t. 11, z. 1, s. 74–77.
• Hiiemae K.M., Palmer J.B., 2003, Tongue movements in feeding and speech, „Critical Reviews in Oral Biology & Medicine”, 14 (6), s. 413–429.
• Jastrzębowska G., Pelc-Pękala O., 1999, Diagnoza i terapia zaburzeń artykulacji (dyslalii), [w:] Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, Opole, s. 727–753.
• Kania J.T., 1968, Klasyfikacja ćwiczeń artykulacyjnych, „Szkoła Specjalna”, z. 3, s. 264–271.
• Kurkowski Z.M., 2013, Audiogenne uwarunkowania zaburzeń komunikacji językowej, Lublin.
• Kurkowski Z.M., 1997, Audiogenne uwarunkowania zaburzeń mowy, „Audiofonologia”, nr 10, s. 103–116.
• Lof, G., 2003, Oral motor exercises and treatment outcomes, “Perspectives on Language, Learning and Education”, 10 (1), 7-12.
• Lof G., 2008, Controversies surrounding nonspeech oral motor exercises for childhood speech disorders, „Seminars in speech and language”, Nov; 29(4), pp. 253–255.
• Lof, G., 2009, The nonspeech-oeral motor exercise phenomenon in speech pathology practice. In C. Bower, Children’s speech sound disorders, Oxford, pp. 181–184.
• Łuszczuk M., 2012, Realizacja systemu fonologicznego polszczyzny u dzieci z zaburzeniami artykulacji szeregów dentalizowanych przy zastosowaniu terapii z wykorzystaniem trainera Myo T4K. Rozprawa doktorska napisana w Zakładzie Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego pod kierunkiem dra hab. Tomasza Woźniaka, prof. nadzw. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.
• Łyżyczka I., 1978, Metody rehabilitacji wymowy u dzieci z rozszczepem podniebienia, „Logopedia”, nr 13, s. 53–61.
• Mackiewicz B., 2001, Odwzorowanie czynności pokarmowych w ruchach artykulacyjnych. „Logopedia”, nr 29, s. 91.
• Mackiewicz B., 2002, Dysglosja jako jeden z objawów zespołu oddechowo-połykowego, Gdańsk.
• Michalak-Widera I., 2012, Terapia dyslalii, [w:] W świecie logopedii. Materiały dydaktyczne, Katowice.
• Michalak-Widera I., 2007, Miłe uszom dźwięki. Usprawnianie narządów mowy i ćwiczenia prawidłowego wymawiania głosek, Katowice.
• Mierzejewska H., Emiluta-Rozya D., 1997, Projekt zestawienia form zaburzeń mowy, „Audiofonologia”, t. 10, s. 37–48.
• Ostapiuk B., 2013a, Dyslalia. O badaniu jakości wymowy w logopedii, Szczecin.
• Ostapiuk B., 2013b, Dyslalia ankyloglosyjna. O krótkim wędzidełku języka, wadliwej wymowie i skuteczności terapii, Szczecin.
• Ostapiuk B.,1997, Zaburzenia dźwiękowej realizacji fonemów języka polskiego – propozycja terminów i klasyfikacji, „Audiofonologia”, t. 10, s. 117–136.
• Pluta-Wojciechowska D., 2015a, Analityczna i syntetyczna strategia wywoływania głosek, „Forum logopedyczne” nr 23, s. 62–68.
• Pluta-Wojciechowska D., 2012, Czy logopeda wywołuje głoski? „Logopedia” nr 41, s. 42–69.
• Pluta-Wojciechowska D., 2019, Efektywność terapii logopedycznej w przypadku dyslalii. Logopedyczno-lingwistyczna analiza wyników badań, [w przygotowaniu do druku].
• Pluta-Wojciechowska D., 2011b, Mowa dzieci z rozszczepem wargi i podniebienia, Kraków.
• Pluta-Wojciechowska D., 2011a, O ćwiczeniach tak zwanej pionizacji języka, [w:] Biologiczne uwarunkowania rozwoju mowy i myślenia, t. 2, red. M. Michalik, Kraków 2011, s. 209–222.
• Pluta-Wojciechowska D., 2009, Połykanie jako jedna z niewerbalnych czynności kompleksu ustno-twarzowego, „Logopedia” nr 38, s. 119–148.
• Pluta-Wojciechowska D., 2013, Strategiczna metoda usprawniania realizacji fonemów, „Logopedia” nr 42, s. 45–60.
• Pluta-Wojciechowska D., 2015, Zaburzenia czynności prymarnych i artykulacji. Podstawy postępowania logopedycznego, wydanie II poprawione i poszerzone, Bytom.
• Pluta-Wojciechowska D., 2017a, Dyslalia obwodowa. Diagnoza i terapia logopedyczna wybranych form zaburzeń, Bytom.
• Pluta-Wojciechowska D., 2017c, Efektywność terapii logopedycznej w przypadku zaburzeń czynności prymarnych i artykulacji. Wystąpienie na V Międzynarodowej konferencji logopedycznej „Logopedia w teorii i praktyce, 16–17.09.2017 r.”, Chorzów.
• Pluta-Wojciechowska D., Sambor B., 2016, O różnych typach wędzidełka języka, ich ocenie i interpretacji wyników badań w logopedii, „Logopedia” nr 45, s. 123–155.
• Pluta-Wojciechowska D., Sambor B., 2018, O popularnych, lecz dyskusyjnych ćwiczeniach języka w przypadku obwodowych zaburzeń artykulacji, „Logopedia”, vol. 1, s. 267–278.
• Pluta-Wojciechowska, 2019, Efektywność terapii logopedycznej w przypadku dyslalii. Logopedyczno-lingwistyczna analiza wyników badań, Katowice, [w przygotowaniu do druku].
• Polewczyk I., 2012, Diagnozowanie i stymulowanie rozwoju percepcji słuchowej u dzieci w wieku przedszkolnym, Warszawa.
• Powell T.W., 2008, An integrated evaluation of nonspeech oral motor treatments, “Language, Speech, and Hearing Services in Schools”, 39, pp. 422–427.
• Riper van Ch, Irwin J.V., 1970, Artikulationsstörungen. Diagnose und Behandlung. Berlin-Charlottenburg: Carl Marhold Verlagsbuchhandlung. Za: J.T. Kania, Fonetyczna i logopedyczna charakterystyka mowy bezdźwięcznej. Wybrane zagadnienia teoretyczna i praktyczne, [w:] Wybrane zagadnienia z defektologii III, Warszawa, 1975. Przedruk, Szkice logopedyczne, PTL, Lublin 2001, s. 312–313.
• Rocławski B., 2001, Podstawy wiedzy o języku polskim dla glottodydaktyków, pedagogów, psychologów i logopedów, Gdańsk.
• Rodak H. 2002, Terapia, Terapia dziecka z wadą wymowy, Warszawa.
• Ruscello D.M., 2008, Nonspeech oral motor treatment issues in children with developmental speech sound disorders. Language, Speech, and Hearing Services in Schools, 39, s. 380–391.
• Sambor B., 2015, Zaburzone wzorce połykania i pozycji spoczynkowej języka a budowa artykulacyjna głoskowych realizacji fonemów u osób dorosłych, „Logopedia” nr 43, s. 149–188.
• Sambor B., 2016, Skaza dykcyjna czy wada wymowy? Logopedyczne badanie młodych adeptów sztuki aktorskiej, [w:] Logopedia artystyczna, red. B. Kamińska, S. Milewski, Gdańsk, s. 460–485.
• Sambor B., 2017, Skaza dykcyjna czy wada wymowy? Analiza badań realizacji fonemów spółgłoskowych u młodych adeptów sztuki teatralnej. Praca doktorska: promotor: dr hab. prof. UŚ. Danuta-Pluta Wojciechowska, Katowice.
• Serrurier A., Badin P., Barney A., Boë L.-J., Savariaux C., 2012, Comparative articulatory modelling of the tongue in speech and feeding, „Journal of Phonetics” (40), 6, s. 745–763.
• Skorek E., 2009, Z logopedią na ty. Podręczny słownik logopedyczny, Kraków.
• Sołtys-Chmielowicz A., 2016, Zaburzenia artykulacji. Teoria i praktyka, Kraków.
• Stasiak J. 2012, Postępowanie logopedyczne w przypadku dyslalii, [w:] Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego, red. S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak, Lublin, s. 227–238.