Nowe przestrzenie subiektywności. Radiowy genotyp dramaturgii współczesnej

• Authors: Kopciński Jacek

Title variants

EN

New spaces of subjectivity. Radio genotype of contemporary dramaturgy

Abstracts

EN

According to Jacek Kopciński, the dramatic discourse itself, released from the regime of textual structure and traditional arrangement, has become the protagonist of new Polish dramaturgy. The author argues that the dramatic collages, assemblies and hybrids, recorded in the form of linguistic streaming, reflect the way in which people communicate in a mediated reality. The chief characteristic of this process is multi-channel transmission, which the author associated with new technologies of sound recording and its broadcasting and reception in a radio play (5.1 surround sound system). A comparison of the poetics of contemporary drama with works written especially for the radio (by Tomasz Man or Krzysztof Czeczot) reveals some surprising similarities; most importantly, the deep subjectivisation of the represented world of the play. When analysing works by Mariusz Bieliński (and mentioning the works of Zyta Rudzka, Artur Pałyga, Weronika Murek and Mateusz Pakuła), the author puts forward a thesis about the radio genotype of the new Polish drama, which is rarely staged, but is often performed in the Polish Radio Theatre.

Keywords

EN

Polish Radio Theatre; Polish drama after 1989; Polish dramaturgy; Polish theatre; contemporary Polish drama; theatre studies

• Publisher: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
• Journal: Pamiętnik Teatralny
• Year: 2019
• Issue: 2(270)
• Pages: 23-40

Contributors

author

Kopciński Jacek

• Instytut Badań Literackich PAN

References

• T. Crook, T., Radio Drama: Theory and Practice, London 2009.
• Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej, wybór i redakcja Ch. Cox, D. Warner, tłum. M. Matuszkiewicz, Gdańsk, 2010.
• H. Jenkins, Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, przekł. M. Bernatowicz, M. Filiciak, Warszawa 2007.
• Kulturowe konteksty dramatu współczesnego, red. M. Bartosiak, M. Leyko, Kraków 2008.
• J. Limon, Trzy teatry. Scena-Telewizja-Radio, Gdańsk 2003
• J. Łastowiecki, Specyfika odbioru słuchowiska radiowego. Na przykładzie polskich realizacji gatunku, Toruń 2019.
• E. Pleszkun-Olejniczakowa, J. Bachura, A. Pawlik, Dwa teatry. Studia z zakresu teorii i interpretacji sztuki słuchowiskowej, Toruń 2011.
• S. Bardijewska, Nagie słowo. Rzecz o słuchowisku, Warszawa 2001.
• J. L. Styan, Współczesny dramat w teorii i scenicznej praktyce, przekł. oprac. i uzupełnienia M. Sugiera, Wrocław 1997.
• Świat (w) polskiej dramaturgii najnowszej. W lekturze i na scenie. W radiu, red. J. Kopciński, Warszawa 2016.
• E. Wąchocka, Autor i dramat, Katowice 1999.