Analiza relacji transtekstualnych (Genette), a w szczególności roli motta „Pani Bovary to ja” w Postrzyżynach Bohumila Hrabala, wskazuje na obecność motywów charakterystycznych dla melancholii. Cytat z Flauberta całkowicie zmienia interpretacyjną optykę i pozwala patrzeć na główną bohaterkę powieści Hrabala również jako alter ego Emmy. W tym osobowościowym rozchwianiu przejawia się bowaryzm, czyli „zdolność postrzegania siebie innym, niż się jest” (de Gaultier), w którym zawiera się narracyjna strategia czeskiego pisarza.