PL
Problemy samotnych kobiet starszych (60+) i tych na progu starości (50+) związane z posiadaniem zwierząt domowych są powszechne, ale temat ten wciąż jest mało przebadany. Dlatego za cel badania przyjęto przeanalizowanie problemów płynących z posiadania zwierząt przez te kobiety oraz zrozumienie znaczenia, jakie samotne osoby przypisują tym troskom. Do badania wybrano 4 kobiety, które posiadały zwierzęta domowe przez co najmniej rok. To pozwoliło założyć, że mają odpowiednie doświadczenie w opiece nad nimi. Badania jakościowe prezentowane w artykule oparto na paradygmacie konstruktywistycznym, który w swym podejściu odnosi się do zrozumienia subiektywnych perspektyw uczestniczek badania oraz złożoności kontekstów społecznych oraz kulturowo-historycznych. Z każdą z badanych przeprowadzono jeden wywiad, o charakterze częściowo ustrukturyzowanym, z którego pozyskano dane do analizy. Po transkrypcji nagrań przeprowadzono analizę przy wykorzystaniu oprogramowania Atlas.ti. W procesie kodowania oparto się na podejściu związanym z teorią ugruntowaną. W celu zapewnienia najwyższej jakości badania posłużono się metodą triangulacji teoretycznej. Wyniki, jakie wyłoniły się po przeanalizowaniu wywiadów, pokazały, że problemy badanych kobiet odnoszą się do tych związanych ze zdrowiem, ze stratą, która towarzyszy posiadaniu zwierzęcia, z troskami i zmartwieniami dnia codziennego, z koniecznością zmiany i wypracowania nowych nawyków,a także z silnymi emocjami, które wypływają z relacji zarówno międzygatunkowych, jak i tych międzyludzkich. Wnioski z przeprowadzonej analizy wskazują na potrzebę zastosowania podejścia holistycznego w badaniu problematyki związanej z posiadaniem zwierząt przez samotne kobiety. Uwzględnienie zarówno aspektów społecznych, jak i emocjonalnych podczas analizy tych relacji jest niezbędne do pełnego zrozumienia skomplikowanego kontekstu problematyki badawczej.