PL
Ksiądz Prałat Antoni Rojko należał do pionierów duszpasterstwa na Ziemiach Zachodnich i Północnych przyznanych Polsce po II wojnie światowej. W 1946 r. przybył na tereny wraz z wiernymi z parafii w Prużanie na Polesiu. Był duchownym cieszącym się bardzo dobrą opinią, na wielu polach zasłużonym dla diecezji pińskiej, w której pracował od momentu jej powstania w 1925 r. W 1946 r. został włączony do duchowieństwa Administracji Apostolskiej Kamieńskiej, Lubuskiej i Prałatury Pilskiej, od 1950 r. ordynariatu gorzowskiego. W nowej rzeczywistości powojennej przeżył dwanaście kolejnych lat, pełniąc funkcje proboszcza parafii w Skrzatuszu, dziekana wałeckiego i wreszcie pierwszego w historii wikariusza generalnego administracji apostolskiej. Zmarł 5 marca 1958 r. w Gorzowie i został pochowany w Skrzatuszu. Artykuł jest pierwszą próbą szerszego ukazania jego biografii jako kapłana diecezji pińskiej i ordynariatu gorzowskiego.
EN
Monsignor Antoni Rojko was among the pioneers of pastoral ministry in the Western and Northern Territories granted to Poland after World War II. In 1946 he arrived in the territories with the faithful from the parish in Pruzhany (Prużana) in Polesie. He was a clergyman with a very good reputation, in many fields of merit for the Diocese of Pinsk (Pińsk), where he had worked since its establishment in 1925. In 1946, he was incorporated into the clergy of the Apostolic Administration of Kamien (Kamień), Lubusz and the Prelature of Pila (Piła), and from 1950 the Ordinariate of Gorzow (Gorzów). He lived twelve consecutive years in the new post-war reality, serving as parish priest in Skrzatusz, dean of Walcz (Wałcz), and finally as the first ever vicar general of the apostolic administration. He died on March 5, 1958 in Gorzow (Gorzów) and was buried in Skrzatusz. The article is the first attempt to present his biography more widely, as a priest of the Diocese of Pinsk (Pińsk) and the Ordinariate of Gorzow (Gorzów).