PL
Artykuł prezentuje jedną z modalności narracyjnych dominujących w powieściach Pierre Jean Jouve’a, która charakteryzuje się voyeuryzmem ujawnianym przez różne zabiegi pisarskie. Punktem wyjścia jest stwierdzenie, że postaci kobiece nigdy nie są przedstawiane w sposób neutralny, a narrator jawi się jako podglądacz, a nie obiektywny obserwator. „Wizualna” narracja czerpie podniety z psychoanalizy, która już w samym oku widzi fetysz. To z kolei prowadzi do fetyszyzacji bohaterek powieści, zaś ich oddziaływanie stanowi jeden z elementów konstrukcyjnych niepokojącego pisarstwa Jouve’a.