PL
Badania wykopaliskowe w sezonie 2013 na stanowisku archeologicznym w Akrai (obecnie Palazzolo Acreide, prow. Syrakuzy) w południowo-wschodniej części Sycylii są kontynuacją badań prowadzonych w latach 2011-2012 (wykop I i II, Ryc. 1, 2). Wykopaliska prowadzone są na podstawie umowy o współpracy między Uniwersytetem Warszawskim a Parco Archeologico di Eloro e della Villa del Tellaro e delle Aree Archeologiche di Noto e dei Comuni Limitrofi oraz Soprintendenza dei Beni Culturali e Ambien tali di Siracusa. Odkryty zespół zabytków w przeważającej części może być datowany na III-V w. n.e. i wykazuje typowe dla tego okresu na Sycylii wpływy północnoafrykańskie. Odkryto jednak również interesujący materiał zabytkowy, który może być datowany na okres wczesnego cesarstwa (I-II w. n.e.). Na szczególną uwagę zasługuje uchwyt lampki w kształcie liścia akantu (niekiedy określa nego jako liść platanu), dekorowany oliwkowozieloną glazurą (Ryc. 3). Analogii należy szukać w rejonie Kampanii - Lacjum, gdzie produkcja tego typu przedmiotów rozwinęła się w drugiej i trzeciej ćwierci I w. n.e., a nagromadzenie takich znalezisk obserwujemy w regionie miast wezuwiańskich, np. w Pompejach. Ponadto odkryto: szpilę kościaną do włosów w kształcie biustu kobiecego z wysoko ułożonymi włosami z loków i fal (przypominającymi fryzurę „gniazdo os”) z okresu panowania dynastii flawijskiej (Ryc. 4), fragmenty mis szklanych z żebrowaniem pionowym, m.in. typu zarte Rippenschale - forma Isings 3a - z I wieku n.e., fragmenty miseczek z bursztynowego szkła (Jenning grupa 6) z okresu od końca I w. p.n.e. do połowy I wieku n.e., a także liczne ułamki italskiej terra sigillata. Niezwykle interesujące są również liczne fragmenty malowideł, między innymi tzw. imitujących marmur (afinto marmo).