PL
Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie przydatności wybranych aspektów analizy narracji w diagnozie klinicznej, w której - oprócz rozpoznania obrazu zaburzenia osobowości, mechanizmu psychopatologii i etiologii - istotne jest też poznanie sposobu doświadczania samego siebie przez pacjenta. Zakładamy, że wypowiedź pacjenta sama w sobie jest fenomenem psychicznym - sposobem konstrukcji (i przeżywania) zaburzenia, a analiza autonarracji pacjenta pozwala zrozumieć, jak konstruuje on swoją psychopatologię. Jako wiodącą koncepcję narracyjną wybrano do opisu kliniczny model narracyjnej organizacji doświadczenia (model of narrative development - Salvatore, Dimaggio i Semerari, 2004), a jako przykład kliniczny omówione zostało paranoiczne zaburzenie osobowości.
EN
The article is aimed at presenting the usability of some aspects of self-narrative analysis in clinical diagnosis. Clinical diagnosis concerns not only the identification of nosological categories, mechanisms of psychopathology, or etiology, but also familiarity with patients' self-experience. It is assumed that the patient's narrative is a psychological phenomenon in itself; it is a way of construing and re-experiencing his or her disorder. Therefore, self-narrative analysis is expected to lead to an understanding of how psychopathology is construed in language. As the leading theoretical approach, the model of narrative development proposed by Salvatore, Dimaggio, & Semerari (2004) was chosen. In order to illustrate narrative analysis, examples of paranoid personality self-narrative accounts are presented.