PL
Artykuł zawiera szkicową analizę jednego z najważniejszych założeń teorii wojny sprawiedliwej zaprezentowanej przez Michaela Walzera w jego głównym dziele poświęconym etyce wojny. Zgodnie z postulatem autora Wojen sprawiedliwych i niesprawiedliwych, kontrowersyjny charakter zasady moralnej równości żołnierzy wyeksponowany zostaje poprzez jej konfrontację z rzeczywistym przebiegiem zdarzeń wyznaczających początek konfliktu zbrojnego, stanowiącego główny przedmiot rozważań Walzera, tj. drugiej wojny światowej. Wykluczenie indywidualnej odpowiedzialności osób biorących udział w operacji militarnej, która nie znajduje żadnego moralnego uzasadnienia, wydaje się pociągać za sobą szereg konsekwencji stanowiących poważne obciążenie dla całościowego modelu Walzera. Utrzymanie niezbędnego poziomu koherencji teorii wojny sprawiedliwej łączy się z koniecznością modyfikacji walzerowskiej zasady równości – przynajmniej w odniesieniu do uczestników tzw. wojny wyniszczającej.
EN
This article contains a brief analysis of a key assumption of Michael Walzer’s version of just war theory, presented in his main work devoted to the ethics of war. In compliance with the requirement of the author of Just and unjust wars, the controversial nature of the principle of the moral equality of soldiers is exposed through a close analysis of the course of events marking the beginning of World War II – one of the main issues dealt with in Walzer’s book. The exclusion of individual responsibility for taking part in a military operation that finds no moral justification seems to entail a number of consequences that put a heavy burden on Walzer’s overall model of military ethics. In order to maintain the required level of coherence in just war theory one may need to modify Walzer’s principle of the moral equality of soldiers – at least in relation to the participants of the so-called devastating war.