Wpływ pandemii COVID-19 na pracę zdalną – perspektywa pracownika

• Authors: Dolot Anna
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Pandemia COVID-19 – bezprecedensowy przykład otoczenia VUCA – wywołała znaczące zmiany w sposobie pracy. W celu ograniczenia ryzyka infekcji oraz w związku z zamknięciem placówek oświatowych znacząca ilość pracowników podjęła zdalną realizację obowiązków zawodowych. Celem artykułu była ocena i analiza częstotliwości pracy zdalnej, wybranych jej aspektów oraz kluczowych utrudnień przed i w trakcie trwania pandemii COVID-19. Badania ilościowe przeprowadzone na celowo dobranej próbie 327 respondentów pokazały, że znacząco wzrosła częstotliwość pracy zdalnej realizowanej w 100% z domu. Dodatkowo wskazano następujące pozytywne konsekwencje pracy zdalnej: oszczędność czasu, dostosowanie pracy do potrzeb osobistych, możliwość godzenia obowiązków zawodowych i osobistych. Za najbardziej negatywne konsekwencje pracy zdalnej w czasie pandemii COVID-19 badani uznali: brak bezpośredniego kontaktu ze współpracownikami, zacieranie się granicy między pracą a życiem osobistym, czy poczucie bycia cały czas w pracy. Czynnikiem, który badani respondenci wskazali jako największą trudność pracy zdalnej podczas pandemii COVID-19, był brak kontaktów społecznych i odizolowanie. Dla tej grupy, która posiada niepełnoletnie dzieci, największym utrudnieniem była obecność w domu dzieci i opieka nad nimi, i nauka z nimi. Wyniki jednoznacznie wskazują na rolę relacji interpersonalnych w funkcjonowaniu pracownika w organizacji. Badani deklarują chęć częstszego realizowania obowiązków zawodowych w trybie pracy zdalnej po zakończeniu pandemii.

Keywords

PL

praca zdalna; telepraca; COVID-19; VUCA; współpraca; kontakty społeczne; relacje interpersonalne; izolacja

• Publisher: Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
• Journal: e-mentor
• Year: 2020
• Issue: 1(83)
• Pages: 35-43

Contributors

author

Dolot Anna

• Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

References

• Aguenza, B. B. i Som, A. P. M. (2012). Motivational factors of employee retention and engagement in organizations. International Journal of Advances in Management and Economics, 1(6), 88-95.
• Albrychiewicz-Słocińska, A. i Robak, E. (2017). Pozyskiwanie pracowników z pokolenia Y – wybrane praktyki organizacyjne z zakresu marketingu rekrutacyjnego. Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Zarządzanie, 28(1), 147-161. https://doi.org/10.17512/znpcz.2017.4.1.12
• Baron-Polańczyk, E. i Klementowska, A. (2018). Od "rynku pracodawcy" do "rynku pracownika" – zawody deficytowe w ujęciu ogólnokrajowym i regionalnym. Społeczności Lokalne. Studia Interdyscyplinarne, 2, 199-208.
• BSJP. (2020). Telepraca a praca zdalna na gruncie Kodeksu pracy. https://bsjp.pl/pl/article/title;telepraca-a-praca-zdalna-na-gruncie-kodeksu-pracy/
• Felstead, A. i Henseke, G. (2017). Assessing the growth of remote working and its consequences for effort, well-being and work-life balance. New Technology, Work and Employment, 32(3), 195-212. https://doi.org/10.1111/ntwe.12097
• Jeran, A. (2016). Praca zdalna jako źródło problemów realizacji funkcji pracy. Opuscula Sociologica, 2(16), 49-61.
• Kampa, A. i Gołda, G. (2007). E-learning i telepraca w kształceniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych. W: J. Kisielnicki (red.), VI Konferencja Uniwersytet wirtualny: model, narzędzia, praktyka (s. 238-240). Wydawnictwo PJWSTK.
• Lorenz, K. (2011). Telepraca a środowisko naturalne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia Informatica, 27, 153-158.
• Łodyga, O. (2007). Telepraca – możliwości i ograniczenia. e-mentor, 3(20).
• Makowiec, M. i Bober, T. (2008). Wpływ pracy na człowieka zatrudnionego na zasadach telepracy. W: A. Chodyński (red.), Zarządzanie rozwojem przedsiębiorstw i regionów. Wybrane aspekty ekologiczne i społeczne (s. 145-156). Krakowska Szkoła Wyższa im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.
• Makowiec, M. i Mikuła, B. (2014). Dehumanizacja w telepracy domowej. Miscellanea Oeconomicae, 18(1), 61-70.
• Nilles, J. M. (1976). The telecommunications – transportation trade off: Options for tomorrow. Wiley.
• Nojszewski, D. (2004). Telepraca. e-mentor, 3(5).
• Piątkowski, M. (2011). Znaczenie form zatrudnienia w funkcjonowaniu przedsiębiorstw. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Ekonomiczne Problemy Usług, 73, 431-442.
• Sęczkowska, K. (2019). Konsekwencje psychospołeczne pracy zdalnej. Problemy Nauk Humanistycznych i Społecznych. Teoria i Praktyka, 2, 10-16.
• Sikora, J. (2012). Telepraca – o walorach i pułapkach elastycznego zatrudnienia. W: Z. E. Zieliński (red.), Rola informatyki w naukach ekonomicznych i społecznych. Innowacje i implikacje interdyscyplinarne (s. 81-88). Wydawnictwo Wyższej Szkoły Handlowej.
• Szluz, B. (2013). Telepraca – nowoczesna, elastyczna forma zatrudnienia i organizacji pracy. Szansa czy zagrożenie? Modern Management Review, 4, 253-266.
• Ślązak, A. (2012). Przegląd badań dotyczących telepracy. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, 30, 219-232.
• Wyrzykowska, B. (2014). Przedsiębiorstwo bez pracowników – telepraca. Logistyka, 4, 3801-3813.
• Zalega, T. (2002). Rynek pracy w epoce cywilizacji informacyjnej. Nowe Życie Gospodarcze, 5, 40-42.
• Zalega, T. (2009). Praca zdalna – obraz przemian w Polsce i wybranych krajach Unii Europejskiej. Master of Business Administration, 17(4), 35-45.
• Zieliński, M. (2016). Znaczenie CSR w warunkach rynku pracownika. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie, 95, 567-576.