PL
Promowane przez ekonomię głównego nurtu modele, osadzone w paradygmacie neoklasycznym, pomimo swojej utopijności, stały się wzorcem, na podstawie którego kształtowana jest rzeczywistość społeczno-gospodarcza. W rękach ideologów stały się narzędziem wykorzystywanym do promowania relatywizmu, egoizmu, tymczasowości i konsumpcji, w której współczesny człowiek ma widzieć własne dobro – „szczęście”.
EN
The models promoted by the mainstream economy, embedded in the neoclassical paradigm, despite their utopian character, have become the standard on the basis of which the socio-economic reality is shaped. In the hands of ideologists, they have become an instrument used to promote relativism, egoism, temporariness and consumption, in which contemporary man is to see his own good – "happiness".