PL
Utworzenie UGW, a wraz z nią nowej waluty rezerwowej (euro), wywołało zmiany w strukturze światowego rynku kapitałowego, który rozpoczął swego rodzaju grę ze strefą euro. Artykuł, wykorzystując narzędzia teorii gier, przedstawia narastanie strukturalnych problemów, które spowodowały kryzys zadłużenia w strefie euro i kryzys finansowy w UGW. Próby ratowania najbardziej zadłużonych krajów strefy euro, zwłaszcza Grecji, są przedstawiane jako elementy gry sygnalizacyjnej prowadzonej przez UGW z międzynarodowym rynkiem kapitałowym. Autor analizuje instrumenty fiskalne i monetarne, które miały doprowadzić do poprawy kondycji finansowej sektora publicznego, przywrócić równowagę na rynku finansowym i odbudować wiarygodność kredytową strefy euro. Od skuteczności tych działań sanacyjnych będzie zależał dalszy przebieg gry strategicznej prowadzonej przez rynek kapitałowy ze strefą euro oraz przyszłość UGW. Jak na razie (przynajmniej do połowy 2013 r., kiedy pisany był ten artykuł) działania ratunkowe i naprawcze podejmowane przez Komisję Europejską oraz przez EBC i MFW, które miały ustabilizować sytuację finansową w strefie euro, nie przyniosły spodziewanych rezultatów. Dług sektora publicznego rośnie w relacji do PKB, bezrobocie jest wysokie, a nowe de cyzje Komisji Europejskiej jedynie mnożą liczbę przepisów regulacyjnych. Projekt unii bankowej pozostaje nadal w procesie negocjacji, a egzekwowanie dyscypliny budżetowej wobec państw członkowskich UE jest mało skuteczne. Z drugiej strony, polityka „zaciskania pasa” jest coraz szerzej krytykowana i kontestowana. Wszystkie te czynniki mogą zdestabilizować chwiejną równowagę finansową w strefie euro. Może to doprowadzić do rozpoczęcia kolejnej gry wokół UGW, której rezultatem może być głęboka przebudowa struktury unii monetarnej lub jej rozpad.
EN
The creation of the EMU and the appearance of a new reserve currency (euro) has changed the structure of the global capital market, which started to play a kind of game with the euro area. The paper, using the tools of the game theory, describes the rise of structural problems, which have led to the debt crisis in the euro area and to a financial crisis in the EMU. The attempts to bail out the most indebted eurozone countries, notably Greece, are presented as elements of a signalling game between the EMU and the international capital market. The author analyses fiscal and monetary instruments used by the EMU in order to improve fiscal stance of the public sector, restore an equilibrium in the financial market, and rebuild the borrowing credibility of the eurozone. The profile of the further strategic game between capital markets and the eurozone and future prospects of the EMU will depend on the results of these sanative measures. As for the time being (at least until mid-2013, the time of writing this paper), the bailing out and reforming actions taken by the Economic Commission, as well as ECB and IMF, aimed at stabilizing financial situation in the euro area, have failed to bring the expected results. Public debts relative to GDP tend to increase, unemployment is high, and new decisions taken by the EC multiply the number of regulations only. The project of banking union remains in the negotiation process, and the enforcement of budgetary discipline among the EU member states is quite weak. On the other hand, tight fiscal policy is widely criticized and contested. All these factors may destabilize unsteady financial equilibrium in the euro area, leading to a new game about the EMU, the result of which could be a deep restructuring of the monetary union or its breakdown.
RU
Создание ЭВС и новой резервной валюты (евро), привело к изменениям в структуре мирового фондового рынка, который начал своего рода игру с зоной евро. Автор, используя инструменты теории игр, говорит о нарастании структурных проблем, при ведших к кризису задолженности в зоне евро и финансовому кризису в ЭВС. Попытки спасения стран зоны евро с наибольшей задолженностью, особенно Греции, в статье представлены как элементы сигнализирующей игры, которую ЭВС ведет с международным фондовым рынком. Автор анализирует фискальные и монетарные инструменты, которые должны привести к улучшению финансового состояния публичного сектора, вернуть равновесие на финансовом рынке и восстановить кредитную достоверность зоны евро. От эффективности этих оздоровительных мер будет зависеть дальнейший ход стратегической игры, проводимой фондовым рынком с зоной евро, а также будущее ЭВС. До сих пор (по крайней мере до середины 2013 г., когда писалась настоящая статья), спасательные и оздоровительные меры, предпринимаемые Еврокомиссией и ЕЦБ и МВФ, которые должны стабилизировать финансовое положение в зоне евро, не принесли ожидаемых результатов. Долг публичного сектора по отношению к ВВП растет, безработица остается высокой, а новые решения Еврокомиссии только увеличивают количество регулирующих законов. Проект банковского союза все еще остается в процессе переговоров, а требования соблюдения бюджетной дисциплины странами ЕС не соблюдаются. С другой стороны, политика „затягивания пояса” все чаще подвергается критике и оспаривается. Все эти факторы могут дестабилизировать хрупкое финансовое равновесие в зоне евро. Это может привести к началу очередной игры вокруг ЭВС, результатом которой может стать глубокая перестройка структуры монетарного союза или его распад.