PL
Aktywna polityka rynku pracy powstała w odpowiedzi na występujące w gospodarkach wielu krajów zjawisko bezrobocia. Jest ona formą interwencji państwa w procesy rynkowe i przyczynia się do aktywizacji zawodowej bezrobotnych, zmniejszenia niedopasowań strukturalnych na rynku pracy oraz zwiększenia produkcyjności zasobów pracy. Aby zwiększyć efektywność stosowanych instrumentów aktywnej polityki rynku pracy, należy przeprowadzać jej systematyczną ewaluację. W Polsce brakuje spójnego i kompleksowego systemu ewaluacji aktywnej polityki rynku pracy. Publiczne służby zatrudnienia monitorują jedynie efekty brutto stosowanych instrumentów. Dlatego zespół Katedry Gospodarowania Zasobami Pracy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu podjął się, na zlecenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, próby opracowania metodologii badania efektywności aktywnych form przeciwdziałania bezrobociu i koncepcji profilowania bezrobotnych na lokalnym rynku pracy. W artykułach zawartych w niniejszym numerze tematycznym „Polityki Społecznej” przedstawiono wyniki tych badań, z uwzględnieniem możliwości pozyskiwania danych do analiz z systemu informatycznego SyriuszSTD. Zawartość treści numeru dobrana została w taki sposób, by odpowiadała na kluczowe pytania, jakie pojawiają się w związku z ewaluacją działań podejmowanych przez publiczne służby zatrudnienia. W części pierwszej rozważania koncentrują się na teoretyczno-metodologicznych aspektach badania efektywności aktywnej polityki rynku pracy i narzędziach zwiększających jej skuteczność, takich jak profilowanie bezrobotnych i adresowanie programów zatrudnienia. Następnie zobrazowane zostały doświadczenia krajów Unii Europejskiej w zakresie ewaluacji programów zatrudnienia i profilowania bezrobotnych. W części trzeciej zaprezentowano metody i narzędzia badania efektywności aktywnej polityki rynku pracy możliwe do wykorzystania w publicznych służbach zatrudnienia.