Dialogiczny sposób bycia w filozofii Martina Bubera – koncepcja bliska pedagogicznym wyzwaniom?

• Authors: Monika Skura

Title variants

EN

Dialogical lifestyle in the philosophy of Martin Buber – A concept close to pedagogic challenges?

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Buber jest jednym z czołowych przedstawicieli filozofii dialogu – nurtu zwanego również filozofią spotkania lub filozofią innego, który pojawił się jako odrębny kierunek po I wojnie światowej. Filozofia dialogu, w opozycji do myślenia, które dąży do ujęcia człowieka w ramach jakiegoś istniejącego systemu, odrzuca panującą filozofię podmiotu i sprzeciwia się możliwości subiektywnego doświadczania innego. Miejsce samotnego, rozumnego podmiotu zajmuje w pełni autonomiczny drugi, z którym można nawiązać bezpośredni dialog. Martin Buber, opisując różne obszary relacji, w których żyje człowiek, poszukuje możliwości prawdziwego spotkania, które ostatecznie stałoby się uobecnieniem sensu. Celem pracy jest próba przedstawienia dialogicznego sposobu życia człowieka, drogi wiodącej do odkrycia prawdziwej istoty relacji oraz jej pedagogicznych inspiracji.

EN

Buber is one of the leading representatives of the philosophy of dialogue – a current also called the philosophy of encounter or the philosophy of the other – which emerged as a separate trend after the First World War. In contrast to thinking, which seeks to present the human being within the existing system, the philosophy of dialogue rejects the prevailing philosophy of the subject and opposes the possibility of the subjective experience of the other. The place of a lonely, rational subject is taken by the fully autonomous other, with whom engaging in direct dialogue is possible. Describing different areas of relationships in which humans live, Martin Buber is looking for possibilities of a true encounter which would eventually become a manifestation of meaning. The aim of this study is to present the human dialogical lifestyle, the way leading to the discovery of the true nature of relationships and their pedagogical inspirations.

Keywords

PL

filozofia dialogu; filozofia spotkania; relacja; dialog; nauczanie

EN

philosophy of dialogue; philosophy of encounter; relationship; dialogue; instruction

• Publisher: Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
• Journal: Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo
• Year: 2016
• Issue: 1(31)
• Pages: 25-38

Contributors

author

Monika Skura

• Uniwersytet Warszawski, ul. Mokotowska 16/20, 00-561 Warszawa; tel. [phone];

References

• Baran, B. (1991). Filozofia dialogu. Kraków: Znak.
• Buber, M. (1968a). Kształcenie charakteru. Kraków: Znak.
• Buber, M. (1968b). Wychowanie. Kraków: Znak.
• Buber, M. (1992). Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
• Buber, M. (1994). Zaćmienie Boga, Warszawa: Wydawnictwo KR.
• Doktór, J. (1992). Wstęp. W: M. Buber, Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
• Doroszewska, J. (1989). Pedagogika specjalna. T. 1. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Gacki, G. (2004). Świadkowie XX wieku – Marcin Buber. http://www.kosciol.pl/article. php/20040612150637347/print (dostęp: 16.06.2015).
• Gajdzica, Z. (2007). Edukacyjne konteksty bezradności społecznej osób z lekkim upośledzeniem umysłowym. Katowice: Wydawnictwo UŚ.
• Gara, J. (2007). Kategoria relacji jako zmienna fundująca jakościową postać aktów wychowania – w kręgu inspiracji fenomenologicznych. W: M. Gwoździcka-Piotrowska, A. Zduniak (red.), Edukacja w społeczeństwie ryzyka. Niebezpieczeństwo jako wartość. T. 2. Poznań: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bezpieczeństwa.
• Głodkowska, J. (1999). Poznanie ucznia szkoły specjalnej. Wrażliwość edukacyjna dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim – diagnoza i interpretacja. Warszawa: WSiP.
• Jędraszewski, M. (2002). Ja i Inny, Lévinas-Buber. W: T. Gadacz, J. Migasiński (red.), Lévinas i inni (s. 98–110). Warszawa: Wydział Filozofii i Socjologii UW.
• Kłoczkowski, J. (2005). Filozofia dialogu. Poznań: Wydawnictwo Polskiej Prowincji Dominikanów „W drodze”.
• Puchała, E. (2009). Szkoła jako wspólnota osób. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno- Pedagogicznej.
• Święcicka, K. (1993). Relacja dialogiczna w ujęciu Martina Bubera. W: K. Święcicka. Transcendentalizm Husserla a filozofia dialogu (s. 72–87). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN.

Identifiers

DOI

10.5604/17345537.1209244