EN
Currently, it is assumed that the global financial crisis of 2008 was effectively mastered and averted several years ago, but its sources have not been fully eliminated. The anti-crisis model of state intervention that was applied during the global financial crisis of 2008 was a modified Keynsian formula known from the 1930s, adapted to the realities of contemporary national economies. The main instrument of anti-crisis policy was the sig-nificant development of a mild monetary policy and interventionist measures aimed at reducing the risk of bankruptcy of enterprises and banking entities and stopping the de-cline in lending in banking systems. In developed countries, anti-crisis interventionist as-sistance programs for the financial system and pro-active interventionist measures were activated in order to stimulate significantly weakened economic growth. As part of pro-development state intervention activities, the Federal Reserve Bank applied a low mone-tary policy of low interest rates and a program for activating lending and maintaining liquidity in the financial system by financing the purchase from commercial banks of the most endangered assets. A few years later, the European Central Bank applied the same activities of activation monetary policy.
PL
Obecnie przyjmuje się, że globalny kryzys finansowy z 2008 roku został już kilka lat temu efektywnie opanowany i zażegnany jednak jego źródła nie w pełni zostały wyeliminowane. Antykryzysowy model interwencjonizmu państwowego, jaki zastosowano w okresie globalnego kryzysu finansowego z 2008 roku był zmodyfikowaną, dostosowaną do realiów współczesnych krajowych gospodarek formułą keynsizmu znaną z lat 30. ubiegłego wieku. Głównym instrumentem polityki antykryzysowej było znaczące rozwinięcie łagodnej polityki monetarnej oraz działań interwencjonistycznych, których celem było ograni-czenie ryzyka upadłości przedsiębiorstw i podmiotów bankowych oraz zatrzymanie spadku akcji kredytowej w systemach bankowych. W krajach rozwiniętych uruchomiono antykryzysowe interwencjonistyczne programy pomocowe względem systemu finanso-wego oraz prorozwojowe instrumenty interwencjonistyczne celem pobudzania znacząco osłabionego wzrostu gospodarczego. W ramach prorozwojowych działań interwencjonizmu państwowego Bank Rezerw Federalnych stosował łagodną politykę monetarną niskich stóp procentowych oraz program aktywizowania akcji kredytowej i utrzymania płynności w systemie finansowym poprzez finansowanie skupu od banków komercyjnych najbardziej zagrożonych aktywów. Kilka lat później analogiczne działania aktywizacyjnej polityki monetarnej zastosował Europejski Bank Centralny.