Podmiotowość osób z niepełnosprawnością intelektualną w kulturze artystycznej (część I)

• Authors: Ploch Leszek

Title variants

EN

Striving for full subjectivity of the intellectually disabled in the artistic culture (part I)

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Podmiotowość w kulturze artystycznej powinna oznaczać stałe, stopniowo narastające, pełne, autentyczne i wolne od ograniczeń „otwarcie się” w stronę dziecka, następnie młodego człowieka i starszej osoby z niepełnosprawnością intelektualną, a wraz z nimi całego otoczenia animatorów, nauczycieli i terapeutów – głównych realizatorów celów, funkcji i zadań aktywizujących twórczo. Współistnienie w kulturze artystycznej ma stanowić uwolniony od wszelkich nacisków i ograniczeń całokształt wielowymiarowych propozycji, sposobów i form, które wspomagają proces wzrastania jednostki z niepełnosprawnością intelektualną w urzeczywistnianiu człowieczeństwa, a przy tym nie naruszają jej podmiotowości. W artykule zwrócono uwagę na konieczność podwyższania kwalifikacji osób prowadzących zajęcia artystyczne z osobami z niepełnosprawnością intelektualną pod kątem dokonywania czynności diagnostycznych i planowania wizji włączania artystycznego tej grupy podopiecznych raz ich podmiotowego traktowania. Dokonano tu analizy wyników badań pilotażowych sprawdzających poziom ogólnej wiedzy stu pedagogów animatorów w ich podstawowym zakresie realizacji diagnozy pedagogicznej dla działań artystycznych.

EN

The subjectivity in the artistic culture should mean constant, gradually growing, full, authentic and limitless openness towards a child, a young person and then an elderly intellectually disabled person, and consequently the entire environment of animators, teachers and therapists – the main supporters in accomplishment of their aims, functions and tasks involving creative stimulation. Their coexistence in the artistic culture is supposed to be free from any pressures and limitations and form an entirety of multidimensional proposals, manners and forms supporting the process of growing up of the intellectually disabled to fulfilment of their humanity without violating their subjectivity. This paper focused on the necessity of increasing the qualifications of those involved in conducting artistic activities with the intellectually disabled in the aspect of diagnostic activities and then, based on this, planning a vision of artistic inclusion of this group of charges and their subjective treatment. The author analysed the findings of pilot studies aimed at checking the knowledge level of one hundred educators and animators in their basic scope of realization of pedagogic diagnosis during artistic activities.

Keywords

PL

podmiotowość; diagnoza; animator; kultura artystyczna; niepełnosprawność intelektualna

EN

subjectivity; diagnosis; animator; artistic culture; intellectual disability

• Publisher: "Pedagogium" Wydawnictwo OR Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
• Journal: Edukacja Humanistyczna
• Year: 2016
• Issue: 2
• Pages: 77-87

Dates

published

2016-12-31

Contributors

author

Ploch Leszek

• Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach

References

• Borzyszkowska H., Oligofrenopedagogika, Warszawa 1985.
• Dykcik W., Tendencje rozwojowe pedagogiki specjalnej, Poznań 2010.
• Karpińska A., Dialog o edukacji wobec zmian w globalizującym się świecie, Białystok 2010.
• Komar W., Wyzwolenie wychowania – droga do pedagogiki humanistycznej (między ryzykiem błędów a potrzebą przełomu), „Ruch Pedagogiczny” 1988, nr 5–6.
• Kosakowski C., Węzłowe problemy pedagogiki specjalnej, Toruń 2003.
• Kostrzewski J., Z zagadnień psychologii dziecka umysłowo upośledzonego, Warszawa 1976.
• Kwieciński Z., Socjologia edukacji, Toruń 1995.
• Lipkowski O., Pedagogika specjalna. Zarys, Warszawa 1977.
• Muszyński H., Kształcenie, wychowanie i opieka w obliczu przemian, Poznań 1990.
• Pedagogika specjalna, red. W. Dykcik, Poznań 1997.
• Pietrasiński Z., Człowiek formowany jako przedmiot rozwoju, „Psychologia Wychowawcza” 1987, nr 3.
• Ploch L., Izolacja w kulturze osób z niepełnosprawnością – dyletantyzm czy zaniedbanie?, [w:] Inkluzja społeczna jako remedium pedagogiczne w dobie kryzysu, red. L. Pytka, T. Zacharuk, E. Jówko, „Monografie” 2014, nr 148.
• Ploch L., Konteksty aktywności artystycznej osób z niepełnosprawnością, Warszawa 2014.
• Ploch L., Ku twórczości inkluzyjnej artystów niepełnosprawnych, [w:] Intersubiektywność sztuki w recepcji i tworzeniu. Diagnoza, edukacja, wsparcie rozwoju, red. K. Krasoń, B. Mazepa-Domagała, A. Wąsiński, Bielsko-Biała – Katowice 2009.
• Ploch L., Motyw prawdy dobra i piękna w twórczości artystycznej osób z niepełnosprawnością, [w:], Prawda, dobro, piękno. Wymiar filozoficzno-prawny i socjopedagogiczny, red. A. Kieszkowska, Warszawa 2015.
• Radziewicz J., Na marginesie dyskusji o podmiotowości w wychowaniu, „Edukacja” 1991, nr 1.
• Reykowski J., Podmiotowość – szkic problematyki, [w:] Podmiotowość: możliwość, rzeczywistość, konieczność, red. P. Buczewski, A. Cichocki, Poznań 1988.
• Sękowska Z., Pedagogika specjalna, Warszawa 1982.
• Sowa J., Pedagogika specjalna w zarysie, Rzeszów 1997.
• Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne, Warszawa 1973.
• Szczepański J., Sprawy ludzkie, Warszawa 1980.
• Szmidt K.J., Pedagogika twórczości, Gdańsk 2007.
• Upośledzenie umysłowe – pedagogika, red. K. Kirejczyk, Warszawa 1981.
• Wyczesany J., Dydaktyka specjalna: wybrane zagadnienia, Gdańsk 2014.

Identifiers

ISSN

1507-4943