Motywy i bariery uczestnictwa kobiet w zajęciach fitnessu

• Authors: Sas-Nowosielski Krzysztof , Nowicka Mirela

Title variants

EN

Motives and barriers of women attending fitness classes

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Cel badań. Celem badań było dokonanie diagnozy motywów, jakimi kierują się kobiety uczestniczące w zajęciach ruchowych w fitness klubach oraz postrzeganych przez nie barier takiego uczestnictwa. Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 95 kobiet w wieku 37,40 ± 12,15 roku. Zastosowano metodę sondażową jako narzędzia, wykorzystując Inwentarz Motywacji do Ćwiczeń Fizycznych EMI-2 w adaptacji Zając oraz kwestionariusz barier ćwiczeń fizycznych własnego autorstwa. Wyniki. Najsilniej odczuwaną barierą okazał się brak czasu 2,81 (± 1,35). Bardzo rzadko do rzadko odczuwane były bariery fizyczne (M = 1,59 ± 0,85) i motywacyjne (M = 1,56 ± 1,19). Wśród motywów podejmowania ćwiczeń dominowały: „pozytywne zdrowie” oraz „rewitalizacja”, natomiast motywami, które najsłabiej kierowały zachowaniami kobiet były: „rywalizacja” i „zyskiwanie uznania społecznego”. Wnioski. (1) Z powodu „braku czasu” strategie postępowania nakierowane na kształtowanie umiejętności zarządzania czasem powinny stanowić element działań wspierających uczestniczki zajęć w fitness klubach. (2) W hierarchii motywów, którymi kierują się kobiety uczęszczające na zajęcia fitnessu, najwyższą pozycję zajmowały motywy zdrowotne. (3) Ze względu na mniejszy udział motywów wewnętrznych należy dążyć do maksymalizacji takich doświadczeń osób ćwiczących, jak radość i satysfakcja płynące z samej aktywności.

EN

Background. Physical activity belongs to the most important health behaviours. The aim of the study was to reveal the motives and barriers of women attending fitness classes. Material and methods. The study included 95 women aged 37.40 ± 12.15. They filled in an anonymous questionnaire assessing their motives of exercising and their perceived barriers. Results. The most common barrier was time constraints (M = 2.81 ± 1.35). Physical (M = 1.59 ± 0.85) and motivational (M = 1.56 ± 1.19) barriers are rarely and very rarely experienced. The weakest and practically irrelevant barriers were emotional (M = 1.22 ± 1.03), social (M = 1.00 ± 1.20), and availability-related (M = 0.99 ± 0.96). To identify motives for exercise participation, the Polish version of Exercise Motivations Inventory 2 was used. The most important motives were positive health and revitalization, whereas social recognition and competition turned out the least significant. Conclusions. The findings can bring implications to promote women’s exercise behaviours.

Keywords

PL

bariery; motywy; ćwiczenia; kobiety

EN

barriers; motives; exercise; women

• Publisher: Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
• Journal: Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
• Year: 2017
• Volume: 56
• Pages: 3-9

Dates

issued

2017-04-28

Contributors

author

Sas-Nowosielski Krzysztof

• Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie

author

Nowicka Mirela

• Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie

References

• Anshel, M.H. (2014). Applied health fitness psychology. Champaign: Human Kinetics.
• Awdiejew, A. (2003). O kulturze fizycznej. Charaktery, 6(77), 64.
• Buckworth, J., Dishman, R.K. (2002). Exercise psychology. Champaign: Human Kinetics.
• Dishman, R.K., Washburn, R.A., Heath, G.W. (2004). Physical activity epidemiology. Champaign: Human Kinetics.
• Eaton, S.B., Shostak, M., Konner, M. (1998). The Paleolithic prescription: A program of diet & exercise and a design for living. New York: Harper & Row Publishers.
• Europe Active & Deloitte (2016). European Health & Fitness Market Report 2016. Pobrano z: http://wko.at/freizeitbetriebe [dostęp: 23.02.2017].
• Główny Urząd Statystyczny (2013). Uczestnictwo Polaków w sporcie i rekreacji ruchowej w 2012 r. Warszawa: GUS.
• Godin, G. (1994). Social-cognitive models. W: R.K. Dishman (red.), Advances in exercise adherence (s. 113–136). Champaign: Human Kinetics.
• Kimiecik, J. (2000). Learn to love exercise. Psychology Today, 1–2, 20–22.
• Konstańczak, M. (2016). Im mniej klubowiczów trenuje samotnie, tym mniejsze ryzyko odejścia do konkurencji.Body LIFE, 61, 16–18.
• Markland, D., Ingledew, D.K. (1997). The measurementof exercise motives: Factorial validity and invariance across gender of a revised Exercise Motivations Inventory. British Journal of Health Psychology, 2(4), 361–376.
• Markland, D., Ingledew, D.K. (2007). Exercise participation motives. A self-determination theory perspective. W: M.S. Hagger, N.L.D. Chatzisarantis (red.), Intrinsic motivation and self-determination in exercise and sport (s. 23–34). Champaign: Human Kinetics.
• Nowak, P. (2012). Motywy zdrowotne w hierarchii wartości kobiet ćwiczących w klubach fitness. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 18(4), 387–392.
• Prince, S.A., Reed, J.L., Martinello, N., Adamo, K.B., Fodor, J.G., Hiremath, S. i wsp. (2016). Why are adult women physically active? A systematic review of prospective cohort studies to identify intrapersonal, social environmental and physical environmental determinants. Obesity Reviews, 17(10), 919–944.
• Sokołowski, A, Sagan, A. (1999). Analysis of data in marketing and public opinion research. W: Examples of statistical inference with the use of Statistica (s. 8–12). Warszawa: Statsoft.
• Standage, M., Gillison, F., Treasure, D.C. (2007). Self-determination and motivation in physical education. W: M.S. Hagger, N.L.D. Chatzisarantis (red.), Intrinsic motivation and selfdetermination in exercise and sport (s. 71–85). Champaign: Human Kinetics.
• Zając, A. (b.d.). Inwentarz motywacji do ćwiczeń-2. Pobrano z: http://pages.bangor.ac.uk/~pes004/exercise_motivation/downloads/polish%20EMI-2.pdf [dostęp: 09.02.2017].