PL
Niniejsza praca jest kontynuacją Samopoznania w filozofii Śankary i Schopenhauera. Jest to ciąg dalszy prezentacji poglądów Śankary na jaźń człowieka. Tym razem przedstawione zostaje jego spojrzenie na jaźń w stanie snu bez śnienia - głębokiego snu. Pojawia się także krótki opis śpiączki. Opis kolejnych stanów i form świadomości wskazuje na jej pozorną wielopłaszczyznowość i złożoność. Analiza snu bez śnienia gdy umysł i zmysły są powściągnięte, prowadzi w kierunku poznania jej rzeczywistej - z punktu widzenia filozofii niedwoistości adwajta wedanty - niedualnej natury.