PL
Historia budowania z ziemi to historia rozwoju cywilizacji będąca zarazem odbiciem możliwości technicznych i standardów funkcjonalnych epoki w której powstała. To pokaz olbrzymich możliwości konstrukcyjnych tego materiału, z którego budowano nie tylko domy i pałace, mury obronne i świątynie, fabryki i szpitale, piramidy i wysokie budynki mieszkalne. To także zapis ciągłości tradycji kulturowej, niepowtarzalnej odrębności architektonicznej – silnej tożsamości narodowej i psychologicznej stabilizacji jaką daje kontakt z naturą. Godnym podkreślenia jest fakt, że do dziś około 30% populacji świata mieszka w domach z ziemi. Zachowane zabytki architektoniczne pozostają w stanie nie zmienionym od kilkuset lat, odporne na ogień, huragany i inne kataklizmy.