Badania obiektywne słuchu u osób z zespołem Downa a dalsze postępowanie logopedyczne

• Authors: Sienkiewicz Katarzyna , Kochanek Krzysztof

Title variants

EN

Objective Hearing Methods in People with Down Syndrome and Further Speech Therapy

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Zespół Downa (ZD) jest najczęściej występującą patologią genotypu człowieka. W praktyce logopedycznej bardzo często spotykamy się z dziećmi z ZD. Dzieci te borykają się z wieloma problemami zdrowotnymi, m.in. zaburzeniami wzroku, obniżonym napięciem mięśniowym, wadami serca, ale też z zaburzeniami słuchu. Z uwagi na różnego stopnia upośledzenie umysłowe istotna jest eliminacja czynników, które dodatkowo negatywnie wpływają na rozwój językowy, poznawczy, społeczny. Zaburzenia słuchu w tej grupie pacjentów występują bardzo często. W wyniku nieprawidłowej budowy anatomicznej narządu słuchu, obniżonej odporności immunologicznej, częstych stanów zapalnych górnych dróg oddechowych, obniżonego napięcia mięśniowego dochodzi do przewlekłych stanów zapalnych uszu, które w konsekwencji mogą doprowadzić do ubytków słuchu. Celem pracy jest ocena przydatności obiektywnych badań słuchu u dzieci z ZD w odniesieniu do proponowanej terapii logopedycznej. Materiał: Materiał pracy obejmował 39 osób z zespołem Downa (grupa ZD), w wieku od jednego roku do 27 lat (śr. 10,7 ± 5,2 lat), w tym 19 chłopców i 20 dziewcząt oraz 112 osób (58 dziewcząt oraz 63 chłopców) z prawidłowym słuchem (wiek od jednego roku do 35 lat, średnia wieku (śr. 9,8 ± 5,7 lat), które stanowiły grupę kontrolną – Grupa N. Wyniki: Na podstawie analizy wyników wszystkich obiektywnych badań słuchu przeprowadzonych we wszystkich uszach (n = 78) postawiono następujące rozpoznania: norma słuchowa w 36 uszach (46,1%), niedosłuch ślimakowy w 27 uszach (34,6%), niedosłuch przewodzeniowy w 8 uszach (10,3%), podejrzenie głuchoty w 7 uszach (9,0%). Wnioski: Wyniki niniejszej pracy uprawniają do sformułowania wniosku o konieczności wykonania obiektywnych badań przed przystąpieniem do terapii logopedycznej, również, a może w szczególności, u pacjentów z zespołem Downa. Praktyka kliniczna pokazuje, że dość często u pacjentów poddawanych terapii logopedycznej to właśnie logopeda wymusza skierowanie dziecka na pełną diagnostykę narządu słuchu za pomocą metod obiektywnych. Wyniki niniejszej pracy pokazały dużą wartość obiektywnych badań słuchu w diagnostyce zaburzeń słuchu u osób z zespołem Downa, niezależnie od wieku pacjenta.

EN

Down syndrome (ZD) is the most common pathology of the human genotype. In the speech therapy practice, we very often meet children with DS. Children with DS struggle with many health problems, incl. visual impairment, decreased muscle tone, heart defects and hearing impairment. Due to various degrees of mental retardation, it is important to eliminate factors that additionally adversely affect linguistic, cognitive and social development. Hearing disorders are very common in this group of patients. As a result of such factors as an abnormal anatomy of the hearing organ, lowered immunity, frequent inflammation of the upper respiratory tract and reduced muscle tone, the chronic ear inflammation occurs. Consequently, this may lead to hearing loss. The aim of the study is to assess the usefulness of objective hearing tests in children with DS in relation to the proposed speech therapy. Material: The material of the study included 39 people with Down’s syndrome (ZD group), aged 1 to 27 (mean 10.7 ± 5.2), including 19 boys and 20 girls, and 112 people (58 girls and 63 boys) with normal hearing (age from 1 to 35 years, mean age (mean: 9.8 ± 5.7 years), who constituted the control group - Group N. Results: Based on the analysis of the results of all objective hearing tests performed in all ears (n = 78), the following diagnoses were made: auditory norm 36 ears (46.1%), cochlear hearing loss 27 ears (34.6%), conductive hearing loss 8 ears (10, 3%), deafness in 7 ears (9.0%). Conclusions: The results of this study entitle us to draw a conclusion that objective tests must be performed before starting speech therapy, also (and perhaps in particular) in patients with Down’s syndrome. Clinical practice shows that quite often in patients undergoing speech therapy it is the speech therapist who forces the child to be referred for a full diagnosis of the hearing organ using objective methods. The results of this study showed the high value of objective hearing tests in the diagnosis of hearing disorders in people with Down syndrome, regardless of the patient’s age.

Keywords

PL

zespół Downa; zaburzenia mowy; zaburzenia słuchu; badania obiektywne słuchu

EN

Down’s syndrome; speech disorders; hearing disorders; objective hearing tests

• Publisher: Polskie Towarzystwo Logopedyczne
• Journal: Logopedia
• Year: 2020
• Volume: 49
• Issue: 1
• Pages: 167-181

Dates

published

2021-04-27

Contributors

author

Sienkiewicz Katarzyna

• Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Katedra Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego

author

Kochanek Krzysztof

• Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu, Światowe Centrum Słuchu, Kajetany

References

• Balkany T.J., Mischake R.E., Downs M.P., Jafek B.W., 1979, Ossicular abnormalities in Down’s syndrome, „Otolaryngology- Head and Neck Surgery”, 87: s. 372-384.
• Balkany T.D.M.,1979, Hearing loss in Downs syndrome. A treatable handicap more common than generally recognized, „Clinical Pediatrics”, 18: s. 116-118.
• Brooks D.N., Wooley H., Kanjilal G.C., 1972, Hearing loss and middle ear disorders in patients with Down’s syndrome (Mongolism), „Journal of Mental Deficiency Research”, 16: s. 21-29.
• Buchanan L.H., 1990, Early onset of presbyacusis in Down syndrome, „Scandinavian Audiology”, 19: s. 103-110.
• Burkard R., Don M., Eggermont J., 2007, Auditory evoked potentials, Basic Principles and Clinical Application, red. Burkard R., Don M., Eggermont J., Wyd. Lippincott Williams&Wilkins, 6: s. 229-252.
• Bystrzanowska T., 1978, Audiologia kliniczna, red. Bystarzanowska T., Wyd. III PZWL, s. 141-148.
• Conti G., Gallus R., Fetoni A.R., 2016, Early definition of type, degree and audiogram shape in childhood hearing impairment, „Acta Otorhinolaryngologica Italica”, 36 (1): s. 21-28.
• Cooley W.C, Graham J.M., 1991, Down syndrome- an update and review for the primary pediatrician, „Clinical Pediatrics (Phila)”, s. 230–233.
• Davis B., 1998, Auditory disorders In Down’s syndrome, „Scandinavian audiology. Supplementum”, 30: s. 65-68.
• Folsom R.C., Widen J.E., Wilson W.R., 1983, Auditory brainstem responses in infants with Down’s syndrom, „Archives of Otolaryngology”, 109: s. 607-610.
• Forti S., Amadeo Ch., 2008, Auditory brainstem responses (ABR) in normal hearing adult subjects with Down’s syndrome, Brain Resarch, 1233: s. 58-62.
• Hall J.W., 1992, Effect of acquisition factors, [w:] Handbook of auditory evoked responses, red. Hall J. W., Wyd. Allyn&Bacon, s. 177-220.
• Hall J.W., 2000, Otoacustic emission: then and now, [w:] Handbook of otoacustic emission, red. Hall J.W., Wyd. Singular Publishing Group, s. 15-16.
• Hall J.W., 1992, Auditory evoked response measurement principles, [w:] Handbook of auditory evoked responses., red. Hall J. W., Wyd. Allyn&Bacon, s. 221-262.
• Hassmann E., Skotnicka B., Midro A., Musiatowicz M., 1998, Disortion products otoacustic emissions in diagnosis of hearing loss in Down syndrome, „International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology”, 45: s. 199-206.
• Hoda A.K., Ribha F.J., Ziad Z.M., 2000, A pilot study of the relationship between Down’s syndrome and hearing loss, „Saudi Medical Journal”, 21 (10): s. 931-933.
• Hood L., 1998, Clinical applications of the auditory brainstem response, s. 261-277.
• Iino Y., Imamura Y., Harigi S., Tanaka Y., 1999, Efficacy of tympanostomy tube insertion for otitis media with effusion in children with Down syndrome, „International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology”, 49: s. 143-149.
• Intrapiromkul J., Aygun N., Tunkel D.E., Carone M., Yousem D.M., 2012, Inner ear anomalies seen on CT images in people with Down syndrome, „Pediatric Radiology”, 42 (12): s. 1449-1455.
• Jerger J.F., Hayes D., 1976, The cross-check principle in pediatric audiometry, „Archives of Otolaryngology”, 102 (10): s. 614-620.
• Jiang Z.D., Wu Y.Y., Liu X.Y., 1990, Early development of brainstem auditory evoked potentials in Down’s syndrome, „Early Human Development”, 23: s. 41-51.
• Kaczan T., 2001, Wpływ wczesnej rehabilitacji mowy na rozwój umiejętości komunikacyjnych i językowych u dzieci z zespołem Downa, Praca doktorska, Akademia Pedagogiki Specjalnej, Warszawa.
• Kaga K., Marsh R., 1986, Auditory brainstem responses in young children with Down’s syndrome, „International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology”, 11: s. 29-38.
• Keiser H., Montague J., Wold D., Maune D., Pattison F., 1981, Hearing loss of Down syndrome adults, „American Journal of Mental Deficiency”, 85: s. 467-472.
• Kemp D.T., 1978, Stimulated acoustic emission from within the human auditory system, 64: s. 1386–1391.
• Kochanek K., 2004, Obiektywne badania słuchu u progu XXI wieku, „Audiofonologia”, t. 25: s. 35-40.
• Kochanek K., 2005, Słuchowe potencjały wywołane, [w:] Audiologia kliniczna, red. Śliwińska Kowalska M., Wyd. Mediton, 10: s. 125-134.
• Kochanek K., 2002, Zastosowanie słuchowych potencjałów, „Otorynolaryngologia”, t. 1(3): s. 167-172.
• Kochanek K., 2000, Ocena progu słyszenia za pomocą słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu w zakresie częstotliwości 500-4000 Hz, Praca habilitacyjna, Akademia Medyczna. Warszawa.
• Kochanek K., 2005, Słuchowe potencjały wywołane, [w:] Audiologia kliniczna, red. Śliwińska-Kowalska M., Wyd. Mediton, 10: s. 167.
• Kochanek K., 1999, Zastosowanie słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu w diagnostyce zaburzeń słuchu u małych dzieci, „Audiofonologia”, t. 14: s. 54-56.
• Kochanek K., 2002, Zastosowanie słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu w diagnostyce zaburzeń słuchu typu pozaślimakowego, „Otorynolaryngologia”, t. 1(3): s. 167-172.
• Korniszewski L., 1995, Opieka nad dzieckiem z zespołem Downa, Wyd. Medipress Pediatria, 1(1): s. 5-10.
• Kręcicki T., Zalesska- Kręcicka M., Kubiak K., Gawron W., 2005, Brain auditory evoked potentials in children with Down syndrome, „International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology”, 69: s. 615- 620.
• Krmpotic-Nemanic J., 1970, Down’s syndrome and presbyacousis, „The Lancet”, 2: s. 670-671.
• Lihui H., Demin H., Ying G., Sha L., Xiaoyan C., 2008, Audiological characteristics of infants with abnormal transient voked otoacoustic emission and normal auditory brainstem response, „BioScience Trends”, 2(5): s. 211-215.
• Maroudias N., Economides J., Christodoulou P., Helidonis E., 1994, A study on the otoscopical and audiological findings in patients with Down’s syndrome in Greece, „International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology”, 29: s. 43-49.
• Maurizi M., Ottaviani F., Paludetti G., Lungarottic S., 1985, Audiological findings in Down’s children, „International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology”, 9: s. 227-232.
• McPherson B., Lai S.P., Leung K.K., 2007, Hearing loss in Chinese school children with Down syndrome, „International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology”, 71: s. 1905-1915.
• Mc Candless G.A., Thomas G.K., 1974, Impedance audiometry as a screening procedure for middle ear disease, „Transactions- American Academy of Ophthalmology and Otolaryngology”, 78(2): s. 98-102.
• Pappas D.G., Flexer C., Shackelford M.A., 1994, Otological and habilitativ management of children with Down syndrome, „The Laryngoscope”, 104: s. 1065-1070.
• Pilewski W., 1989, Ustalanie się dróg słuchowych u noworodków w świetle badań wywołanych potencjałów z pnia mózgu, Praca doktorska, Akademia Medyczna.
• Pruszewicz A., 1999, Audiometria odpowiedzi elektrycznych (ERA - Electric Response Audiometry), [w:] Zarys audiologii klinicznej. Wydanie II rozszerzone i poprawione, red. Pruszewicz A., Wyd. Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego, s. 276-311.
• Pruszewicz A., 1992, Foniatria kliniczna, Wyd. I, PZWL, s. 300-306.
• Pruszewicz A., Obrębowski A., 2010, Audiologia kliniczna, Zarys. Wyd. IV, WNUM, s. 284-317.
• Raut P., Sriram B., Yeoh A. i wsp., 2011, High Prevalence of Hearing Loss in Down Syndrome at first year of life, „Annals, Academy of Medicine Singapore”, 40: s. 493-498.
• Rodman R., Pine H.S., 2012, The otolaryngologist’s approach to the patient with Down syndrome, „Otolaryngologic Clinics of North America”, 45: s. 599–629.
• Roizen N.J., Wolters C., Nicol, T.A. Blondis T.A., 1993, Hearing loss in children with Down syndrome, „The Journal of Pediatrics”, 123: s. 9-12.
• Sadowska L., Mysłek- Prucnal M., Choińska A.M., Mazur A., 2009, Diagnostyka i terapia dzieci z zespołem Downa w świetle badań własnych i przeglądu literatury przedmiotu, „Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego”, t.1: s. 10-12.
• Satoa M., Suzukia Sh., 2014, Auditory brainstem responses in newborns with Down syndrome at a Japanese Perinatal Center, „International Journal Clinical Pediatrics”, 3(3): s. 69-7.
• Shott S.R., Joseph A., Heithaus D., 2001, Hearing loss in children with Down syndrome, „International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology”, 61: s. 199-205.
• Sienkiewicz K., Piłka A., Kochanek K., 2014, Ocena przydatności obiektywnych metod badania słuchu, „Nowa Audiofonologia”, t. 3(3): s. 24-28.
• Śliwińska-Kowalska M., Kotyło P., Morawski K., 2005, Emisje otoakustyczne, [w:] Audiologia Kliniczna, red. Śliwińska- Kowalska M., Wyd. Mediton, 20: s. 149–162.
• Squires N., Aine C., Buchwald J., Norman R., Galbraith G., 1980, Auditory brainstem responses abnormalities in severely and profoundly retarded adults, „Electroencephalography and Clinical Neurophysiology”, 50: s. 172–185.
• Szyfter W., Łączkowska-Przybylska J., 1999, Hearing impairment in children with Down’s syndrome, „Otolaryngologia Polska”, t. 13: s. 83-86.
• Venail F., Gardiner Q., Mondain M., 2004, ENT and speech disorders in children with Down’s syndrome: An overview of pathophysiology, clinical features, treatments, and current management, „Clinical Pediatrics (Phila)”, 43: s. 783–791.

Identifiers

DOI

10.24335/HKYT-8P21