Artykuł przedstawia język logiki intensjonalnej, którego Montague używał jako niebezpośredniego środka interpretacji wyrażeń języka naturalnego. Wszystkie reguły zdefiniowane przez Richarda Montague’a, i poprawione przez Gamuta (1991) i przez autorkę, są zilustrowane własnymi przykładami, podobnie jak w Kułacka (2011). Najpierw wprowadzony zostaje rachunek lambda, używany przy kompozycji wyrażeń logicznych i ich typów, po czym następuje opis składni i semantyki sztucznego języka logiki intensjonalnej