PL
Celem niniejszego artykułu było przedstawienie propozycji odmiennego podejścia badawczego do procesu komunikowania w organizacji. Do tej pory dokonywano analiz na płaszczyźnie psychologii, socjologii lub antropologii. Tu wskazuje się możliwość przeniesienie rozważań o komunikowaniu się w organizacji na grunt prakseologii teorii sprawnego działania. Płaszczyzna prakseologiczna pozwala wykorzystać istniejącą aparaturę pojęciową oraz metodę badawczą i odnieść je do szczególnego obszaru działania jakim jest proces komunikacji w organizacji. Zastosowana metoda badawcza to metoda analizy wskaźnikowej, opracowana przez T. Kotarbińskiego i J. Zieleniewskiego. Skuteczność i efektywność to klasyczne cechy dobrej roboty, dlatego właśnie one zostały wybrane na potrzeby niniejszego opracowania jako przykład możliwości zastosowania metody wskaźnikowej do opracowania cech komunikowania się w organizacji.