PL
Ryzyko inwestycyjne odgrywa bardzo istotną rolę w podejmowaniu decyzji na rynku finansowym, w szczególności przy inwestycjach w akcje. Często stosowaną miarą tego ryzyka jest współczynnik beta (jeden z parametrów jednoindeksowego modelu Sharpe’a). Dotychczas na całym świecie dokonano wielu badań empirycznych mających na celu oszacowanie parametru beta w różnych relacjach. Uwagę zwracają w szczególności jego szacunki oraz badane właściwości w kontekście wyróżnienia faz rynku giełdowego, częstotliwości pomiaru stopy zwrotu, długości okresu próby itd. Powyższych badań jest zdecydowanie mniej w krajach, które dokonały transformacji ustrojowej w ostatniej dekadzie XX w. Celem głównym artykułu jest oszacowanie parametru beta oraz zbadanie jego stabilności w latach 2005–2012 dla największych spółek z warszawskiej Giełdy Papierów Wartościowych w podziale na okresy wzrostu (rynek byka) i spadku (rynek niedźwiedzia). Do weryfikacji postawionej hipotezy o stabilności parametru beta badanych spółek w okresie rynku byka i niedźwiedzia zostały wykorzystane miesięczne stopy zwrotu, jednoindeksowy model Sharpe’e oraz standardowe testy statystyczne. W pierwszej części artykułu został przedstawiony krótki przegląd literatury tematu i badań empirycznych oraz metodologia zrealizowanego badania, natomiast w drugiej części omówiono otrzymane wyniki i zaprezentowano wnioski.