PL
W artykule przedstawiona została rola ukazanego w adhortacji Familiaris consortio Kościoła domowego w aspekcie inicjacji chrześcijańskiej opisanej w posoborowych Obrzędach chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych (Ordo initiationis christianae adultorum – OICA). Szczególny charakter chrześcijańskiej inicjacji w rodzinie wynika z powołania rodziców, którzy w sakramencie małżeństwa otrzymują konsekrację do chrześcijańskiego wychowania dzieci. Kościół jako wspólnota zjednoczona w Duchu Świętym (koinonia) konstytuuje się w wymiarze określonym poprzez pojęcia martyria, leiturgia, diakonia – analogicznie jest w Kościele domowym. W historii Kościoła spotykamy się z dwiema podstawowymi formami wprowadzania w życie wspólnoty chrześcijańskiej nowych członków. Pierwsza z nich to katechumenat dorosłych, którzy osobiście, świadomie przyjęli Ewangelię. Jest to proces mający na celu stopniowe wdrożenie ich w życie chrześcijańskie (por. OICA 4), a prowadzący do przyjęcia sakramentów inicjacji wraz z towarzyszącą im mistagogią. Druga forma to wdrażanie w życie chrześcijańskie ochrzczonych w niemowlęctwie dzieci, które dokonuje się wraz z ich rozwojem biologicznym, społecznym, psychicznym i duchowym. Proces ten, nazywany katechumenatem rodzinnym, postępuje stopniowo jako naturalny element wychowania dzieci w rodzinie chrześcijańskiej. Stanowi on przygotowanie do przyjęcia sakramentów Eucharystii i bierzmowania.