PL
W XXI wieku światowy popyt na energię będzie rósł w dużym tempie. Pomimo nowo odkrywanych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego powszechnie uważa się, iż w ciągu następnych dwóch, trzech pokoleń konieczne będzie korzystanie z innych form energii. Analizy oraz przewidywania obrazują, że światowe zapotrzebowanie na energię wzrośnie o 50% do 2030 roku i podwoi się do 2050 roku. Produkcja surowców energetycznych jest mało zróżnicowana, ponad 31% światowego wydobycia ropy naftowej leży na terenach państw Zatoki Perskiej, zaś główne złoża gazu ziemnego oraz jego wydobycia znajduje się w Federacji Rosyjskiej. Wobec wysokiego uzależniania pozostałych państw od dostaw gazu i ropy z powyższych regionów, prowadzenie polityki z użyciem surowców energetycznych jako specjalnego narzędzia staje się co raz bardziej skuteczne. Celem pracy jest analiza użycia surowców energetycznych (ropy naftowej i gazu ziemnego) przez Federację Rosyjską (FR) jako specjalnych środków umożliwiających prowadzenie polityki zagranicznej, a tym samym uzyskiwanie przez to państwo odpowiednich efektów politycznych i ekonomicznych.
EN
In XXI century demand on energy will be enormous. Despite newly discovered oil pools and gas deposits the opinion affirms that the alternative forms of energy will be indispensable in next 30,40 years. The analysis shows that the demand on energy will grow up by 50% in 2030 and will double in 2050. The production of energy is little differentiated, more than 31% of world’s oil output is placed in Persian Gulf area, main gas deposits and its production is located in Russian Federation. In face of the high dependency of remaining states from deliverers of gas and oil from above mentioned regions, the energy policy as a new form of politics becomes more efficient. The purpose of this essay is to analyze the Russian Federation energy policy (oil and gas) as a special tool in obtaining suitable political and economical effects.