Limitations of solidarity in P. D. James’ The Children of Men

• Authors: Weiss Rudolf

Title variants

PL

Ograniczenia solidarności w Ludzkich dzieciach P. D. James

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

The Children of Men, the 1992 novel of English crime writer P. D. James, combines dystopia with the apocalyptic narrative. In 2021, England, like the rest of the world, faces extinction, as, mysteriously, global infertility has struck. The prevailing ‘sense of an ending’ has drained the energy of the people, who allow themselves to be ruled by the Warden of England, whom most regard as a benevolent dictator. In the secondary sources the conversion of Theo Faron, the stoic, self-regarding protagonist, is primarily read as a gradual awakening to love and faith, attesting the book a touch of the utopian and of the Christian parable. In contrast, this deconstructive reading of the novel explores the mechanisms accountable for a desolidarisation in the doomed society, which, eventually, appears to be irreversible, something glossed over in the text and in the available literature.

PL

Ludzkie dzieci, powieść z 1992 roku angielskiej pisarki powieści kryminalnych P. D. James, łączy dystopię z narracją apokaliptyczną. W 2021 roku Anglia, podobnie jak reszta świata, stoi w obliczu zagłady w wyniku tajemniczej, globalnej bezpłodności. Dominujące ‘poczucie końca’, pozbawiające ludzi energii, spowodowało, że dali oni przyzwolenie na rządy Strażnika Anglii, którego większość uznaje za łaskawego dyktatora. Żródła bibliograficzne odczytują konwersję Theo Farona, stoickiego, egocentrycznego protagonisty, jako przebudzenie do miłości i wiary, nadające powieści subtelny wymiar utopijnej i chrześcijańskiej paraboli. W przeciwieństwie do nich niniejsza dekonstruująca interpretacja powieści bada mechanizmy odpowiedzialne za desolidaryzację w społeczeństwie skazanym na zagładę, która okazuje się ostatecznie nieodwracalna, czymś, co tekst i dostępne źródła na jego temat tuszują.

Keywords

EN

dystopia; apocalyptic narrative; P. D. James; The Children of Men; desolidarisation

PL

dystopia; narracja apokaliptyczna; P. D. James; Ludzkie dzieci; desolidaryzacja

• Publisher: Uniwersytet Gdański
• Journal: Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching
• Year: 2018
• Issue: 15/3
• Pages: 149-161

Dates

published

2018

Contributors

author

Weiss Rudolf

• University of Vienna

References

• Barry, Peter (2002). Beginning Theory. Manchester: Manchester University Press.
• James, P. D. (1993). The Children of Men. London: Faber and Faber.
• Kunkel, Benjamin (2008). “Dystopia and the end of politics”. Dissent 55: 89-98. Also available at <https://www.dissentmagazine.org/ article/dystopia-and-the-end-of-politics>. Accessed 7.11.2017.
• Matteson, Craig E., Virginia LaGrand (2012). “Eros at the world’s end: Apocalyptic attention in the love stories of Graham Greene and P. D. James”. Renascence 64: 275-293.
• O’Hearn, Denis (2009). “Repression and solidary cultures of Resistance: Irish political prisoners on protest”. American Journal of Sociology 115: 491-526.
• Terentowicz-Fotyga, Urszula (2011). “On the impossibility of dystopia? Children of Men or the Apocalypse Now”. In: Artur Blaim, Ludmiła Gruszewska-Blaim (eds). Imperfect Worlds and Dystopian Narratives in Contemporary Cinema. Frankfurt am Main: Peter Lang, 169-182.
• Wood, Ralp C. (1994). “Rapidly rises the morning tide: An essay on P. D. James’s The Children of Men”. Theology Today 51: 277-288.
• Wood, Ralph C. (2002). “P. D. James and the mystery of iniquity: An interview”. Modern Age 44: 350-358.