PL
Poetycki mikroświat poematu Wespazjana Kochowskiego to zwieńczenie poetyckie kultury szlachty polskiej. W "Psalmodii" polskiej wiara religijna jest wszechogarniająca (rozciąga się od „wróblika na dachu” po dzieje świata), dlatego niepodobna przeciwstawiać tego, co religijne, temu, co świeckie – ponieważ to drugie w ogóle nie istnieje. Trójwymiarowy świat przedstawiony w Psalmodii ma trzy najogólniejsze ramy: przestrzenną, czasową oraz geopolityczną. Tym, co stanowi o swoistości tej najogólniejszej konstrukcji, są Nowy Dawid (autor "Psalmodii") i Nowy Izrael (Polska). Oni współtworzą główną materię dowodzenia poetyckiego. Jako Nowy Dawid Kochowski dał Nowemu Izraelowi obraz jego dziejowej powinności: zawierzenia, oddania i posłuszeństwa Kościołowi.
EN
Wespazjan Kochowski’s poem’s poetic microworld is the height of the Polish nobility culture. In “Psalmodia polska” (“Polish Psalmody”) religious faith is all-embracing (stretching from “wróblik na dachu” <”a small sparrow on the roof”> to the history of the world), so it is impossible to juxtapose the religious with the secular since the latter does not exist. The tree-dimensional world presented in “Psalmody” has three most general frames: spatial, temporal, and geopolitical. What decides about such most overall construction is New David (the author of “Psalmody”) and New Israel (Poland). The two cooperate in the main matter of poetic command. Kochowski as New Dawid gave New Israel the picture of its historic duty, namely trust, tribute and obedience to the Church.