PL
Celem artykułu jest krytyczna analiza orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka dotyczącego rodzajów postępowań, do których zastosowanie znajduje art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Autorka koncentruje się na zdekodowaniu znaczenia terminu „sprawa”, którym posługuje się powyższy przepis. Rozważania obejmują zarówno sprawy, w których rozstrzyga się o cywilnych prawach i obowiązkach jednostki („sprawy cywilne”) jak i o zasadności każdego oskarżenia w wytoczonej przeciwko niej sprawie karnej („sprawy karne”). Analizie poddane są stosowane przez Trybunał kryteria warunkujące uznanie konkretnej sprawy za cywilną bądź karną w rozumieniu art. 6. Autorka akceptuje co do zasady podejście Trybunału Strasburskiego w tej materii, ale dostrzega również potrzebę dalszego doprecyzowania stosowanych kryteriów w celu uniknięcia rozbieżności w orzecznictwie oraz zapewnienia większej przewidywalności trybunalskich rozstrzygnięć.
The aim of the paper is to analyze and criticly assess the jurisprudence of the European Court of Human Rights concerning the applicability of the Article 6 of the European Convention on Human Rights to national legal procedings. The latter provision refers to cases in which the civil rights and obligations of individual or any criminal charge against him are determined. The author discusses the criteria which enable to qualify the case as civil or criminal in the autonomous meaning of the European Convention on Human Rights. She accepts in general the approach of the European Court of Human Rights, but underlines a need for further clarifications of applied criteria, to avoid inconsistence and allow the future case-law to be predictable.