PL
Polska emigracja w trakcie i po II wojnie światowej jawi się jako geneza nawiązania, a następnie utrzymywania, bilateralnych stosunków pomiędzy rządami w Wellington i Warszawie. Profesor Kazimierz Antoni hrabia Wodzicki, z wykształcenia filozof, został mianowany konsulem generalnym w Nowej Zelandii w 1941r. Nie tylko spełnił on swoje ustawowe funkcje, tj. dbałości o interesy państwa polskiego i ochrony jego obywateli, ale wielowymiarowe działania Wodzickiego uznaje się za zaczyn współpracy dwustronnej, rozpoznawalności polskich starań w tworzeniu młodego państwa nowozelandzkiego oraz umożliwienia kolejnym pokoleniom Polaków kultywowania patriotyzmu w polonijnych instytucjach na Wyspie Północnej i Południowej Nowej Zelandii.
EN
Polish Emigration during and after World War II appears as the genesis of establishing and then maintaining bilateral relations between the governments in Wellington and Warsaw. Professor Kazimierz Antoni Count Wodzicki, a philosopher by profession, was appointed Consul General in New Zealand in 1941. Not only did he fulfil his statutory functions, such as care for the interests of the Polish state and the protection of its citizens. The multidimensional activities of Wodzicki are considered to be the beginning of bilateral cooperation, the recognition of Polish efforts in building newly sovereign New Zealand, as well as allowing subsequent generations of Poles to cultivate patriotism in Polish minority institutions on the North and South Islands.