Aktywizacja w czasach niepewności. Między przymusem zmiany a stymulowaniem zmian

• Authors: Iwanowski Michał

Title variants

EN

Activation in times of uncertainty. Between the compulsion for change and change stimulation

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Strategie aktywizacji społecznej zdają się mówić swoim adresatom: będziecie postępowi wówczas, gdy będziecie gotowi na zmianę; bądźcie elastyczni, przystosowujcie się do zmieniającej się rzeczywistości; jeśli poprzestaniecie na tym, co macie, zatrzymacie się w rozwoju. Koresponduje to z menadżerskim podejściem do zarządzania, którego elementem jest zmiana sama w sobie, opisana przez prof. Zygmunta Baumana. Menadżerowie hołdują bowiem zasadzie, że istnieją tylko dwa rodzaje firm: te, które się zmieniają, i te, które wypadają z biznesu. W zarządzaniu sferą publiczną (nieuwarunkowaną względami stricte komercyjnymi) ta prosta zasada na szczęście nie obowiązuje. Przymus zmiany miałby pewne uzasadnienie w przypadku aktywizacji zawodowej, w obliczu zjawisk nazywanych współczesnym „koczownictwem zawodowym”, a także w kontekście zasady dyferencjacji opisanej przez Piotra Sztompkę – nie ma bowiem innego wyjścia. Od przymusu zmiany nie uciekniemy, zwłaszcza że uczestnictwo w aktywizacji jest z zasady uwarunkowane potrzebą artykułowaną przez samych jej uczestników. Jednakże z drugiej strony zmiana nie może być kryterium samym w sobie, nie może naruszać indywidualizmu jednostki. Przymus zmiany (wykazywanie się zdolnością do zmian) nie powinien być jedynym celem aktywizacji. Konieczne jest skrupulatne zdiagnozowanie rzeczywistości społecznej w obszarze objętym strategią aktywizacji, by wiedzieć, co takiego upośledza, paraliżuje lub ogranicza zawodową i obywatelską aktywność. Dociekając przyczyn, można przewidzieć skutki i wybrać najlepsze narzędzia aktywizacji w płynnym, niepewnym i nieokreślonym świecie, charakterystycznym dla późnej nowoczesności.

EN

Strategies of social activation seem to be saying to their recipients: you will progress when you are ready for a change; be flexible to changing reality; if you stop at what you have, you will stop the development. This corresponds to the managerial approach to management, one element of which is the change itself described by prof. Zygmunt Bauman. Managers follow the principle claiming that there are only two types of companies: those that undergo changes and those that fall out of the business. This simple principle fortunately does not apply to the managing of public sphere (that is not conditioned by purely commercial grounds). Coercion changes would have certain justification in case of professional activation, as facing contemporary phenomena called “professional nomadism” or the principle of differentiation described by Piotr Sztompka – there is no other choice. We cannot escape from coercion changes, especially since participating in the mobilization process is principally conditioned by the need articulated by the participants themselves. On the other hand, the change cannot be the criterion in itself, in order not to violate a person’s individualism. Coercion changes (demonstrating the ability to change) – cannot be the sole purpose of activation. There is a need for meticulous diagnose of social reality in the area covered by the strategy of activation in order to find out what impairs, paralyzes or restricts professional and civic activity. Inquiring the causes, one may predict the effects and choose the best tools of activation in the world of fluidity, uncertainty and indefiniteness, characteristic for late modernity. Keywords: activation, progress, change, fluidity, uncertainty

Keywords

PL

aktywizacja; postęp; zmiana; płynność; niepewność

EN

activation; progress; change; fluidity; uncertainty

• Publisher: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego
• Journal: Relacje. Studia z nauk społecznych
• Year: 2016
• Issue: 1
• Pages: 83-96

Contributors

author

Iwanowski Michał

• Uniwersytet Zielonogórski

References

• Acemoglu D. (2014), Świat jaki odziedziczą nasze wnuki, [w:] I. Palacios-Huerta (red.), Gospodarka za 100 lat, Wydawnictwo Kurhaus, Warszawa, s. 17-65.
• Art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dn. 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2008 r. Nr 115 poz. 728).
• Bauman Z. (2006), Społeczeństwo w stanie oblężenia, Sic!, Warszawa.
• Beck U. i inni (2009), Modernizacja refleksyjna, PWN, Warszawa.
• Boni M. (2016), Czy Plan Morawieckiego ma zapłon?, „Gazeta Wyborcza” 25.02.2016 r., s. 7, http://wyborcza.pl/1,75968,19674463,czy-plan-morawieckiego-ma-zaplon.html (dostęp: 25.02.2016).
• CBOS (2015), Komunikat z badań nr 140/2015 „Forma zatrudnienia a poglądy społeczno-polityczne”, Warszawa.
• Szacki J. (2003), Historia myśli socjologicznej, PWN, Warszawa.
• Sztompka P. (2005), Socjologia zmian społecznych, Znak, Kraków.