PL
Artykuł omawia funkcje, znaczenie i motywy ciała w twórczości Adama Ważyka, rewidując dotychczasowe przekonania o jej wyłącznie tekstualnym, związanym ze świadomością (lub wyobraźnią) oraz konstruktywistycznym charakterze. Rekonstruując symboliczną figurę Ważyka na podstawie kontekstów biograficznych i wspomnień, próbuje się dokonać w artykule ucieleśnienia twórcy i pokazać, w jaki sposób tematyzowana (nie)obecność ciała przełożyła się na refleksje poetyckie i krytycznoliterackie Ważyka. Rozważania koncentrują się głównie na jego powojennej twórczości i jej procesualnym charakterze, starając się ukazać somatyczność jako istotny, choć skrzętnie skrywany, element w procesie przepisywania własnego życia na literaturę.
EN
The article discusses the functions, meanings and motives of body in Adam Ważyk’s writings, revising the existing convictions about its solely textual character connected with awareness (or imagery) and constructivist nature. Reconstructing this Ważyk’s symbolic figure as based on biographical and memorial contexts, the paper attempts to embody the poet and to show the way in which the theme presence/absence of the body mirror Ważyk’s poetical and literary-critical reflections. The author’s considerations focus on Ważyk’s post-war creativity and its processual character, and aims at presenting somaticity as a vital, though carefully hidden, element in the process of transforming one’s own life into literature.