PL
Zmienione społeczne granice wyznaczające początek starości (zmiana zakresu i jakości pełnionych ról), wyższa niż w przeszłości jakość wykształcenia pokolenia późnej dojrzałości, bardziej świadoma postawa starszego wiekiem konsumenta dóbr i usług zdają się redefiniować pojęcie starość. Ta faza życia stała się powszechnie „dostępna” rozwiniętym społeczeństwom świata. Cele globalnej, europejskiej i krajowej polityki społecznej zwrócone ku najstar-szym obywatelom nakierowane są na działania służące wydłużaniu ich sprawnego, niezależnego i pełnoprawnego funkcjonowania w przestrzeni publicznej. Żyjemy co-raz dłużej, coraz bardziej zadowoleni z jakości swego życia. Jakość tę wymiernie wzmacnia aktywność. Na przełomie stuleci przyjęty został imperatyw aktywnego starzenia się (active ageing, vital ageing). Jest to paradygmat współczesnej gerontolo-gii, ale i pożądana cecha dodająca wartości latom, które zostały dodane do życia.