La divisione amministrativa dell’istituto religioso

• Authors: Stokłosa Marek

Title variants

EN

Division administrative of the religious institute

PL

Podział administracyjny instytutu zakonnego

• Languages of publication: IT PL EN

Abstracts

PL

Instytuty zakonne o zarządzie centralnym, jeśli tylko zaistnieją warunki wymagane przez prawo własne, dzielą sią zazwyczaj na prowincje. W myśl kan. 621 prowincję tworzy „połączenie wielu domów pod kierownictwem jednego przełożonego stanowiące bezpośrednią część tego instytutu”. Zasadniczo podział instytutu na prowincje następuje na podstawie kryterium terytorialności. Istnieją jednak możliwości podziału w oparciu o kryterium przynależności do określonej narodowości czy grupy językowej. Oprócz podziału na prowincje, możliwe jest utworzenie analogicznych jednostek administracyjnych, o czym wyraźnie wspomina kan. 620, mówiąc o prowincji i innej zrównanej z nią części. Taką jednostkę określa się w prawie własnym poszczególnych instytutów różnie, a mianowicie: wice-prowincja, region, kustodia. Są one tworzone na okres przejściowy, gdyż do założenia prowincji nie ma wystarczającej liczby członków lub brakuje im odpowiednich struktur organizacyjnych czy też innych ważnych elementów konstytutywnych określonych w prawie własnym, które konieczne są do erygowania prowincji.

EN

Religious institutes with the central management, if the external conditions and the internal law permit, are usually divided into provinces. Following the intention of canon 621 CIC/83 the province creates „connection or putting together of several houses under the jurisdiction of one superior, which is the integral part of the institute”. Usually the institutes are divided into provinces based on the territorial criterion, but other possibilities, for example personnel criterion, based on the affiliation to particular nation or language are permitted. Besides provinces there is a possibility of creating other analogical administrative entities as it is mentioned in canon 620, which talks about equal equivalent part. Such entity is described by the internal law of the institutes by various names, namely: vice-province, region, custody. They are created for the transitional period of time because there are not enough members for the creation of the province or because there are no sufficient organisational structures. There might be other important reasons, like lack of fulfilment of internal law requirements, that could prevent the creation of the province.

Keywords

PL

instytut zakonny; życie konsekrowane

• Publisher: Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
• Journal: Sympozjum
• Year: 2016
• Issue: 1(30)
• Pages: 93-109

Dates

printed

2016-06-30

Contributors

author

Stokłosa Marek

• Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
• Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów

References

• ANDRÉS D.J., Can. 621, in: AA.VV., Comentario exegético al Código de Derecho Canónico, vol. II/2, Pamplona 2002, p. 1557-1558.
• ANDRÉS D., Le forme di vita consacrata. Commentario teologico-giuridico al Codice di diritto canonico, Roma 2005.
• BEYER J., Il diritto della vita consacrata, Milano 1989.
• CALABRESE A., Istituti di vita consacrata e società di vita apostolica, Città del Vaticano 1997.
• CODEX IURIS CANONICI, Pii X Pontificis Maximi iussu digestus Benedicti Papae XV auctoritate promulgatus, 27 maii 1917, AAS(1917), pars II, p. 1-456.
• CODEX IURIS CANONICI, Auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, 25 ianuarii 1983, AAS 75(1983), pars II, pagg. 1-324.
• DE PAOLIS V., La vita consacrata nella Chiesa, Bologna 1992.
• ESCUDERO G., Il nuovo diritto dei religiosi, Roma 1971.
• GAMBARI E., I religiosi nel Codice. Commento ai singoli canoni, Milano 1986.
• GAMBARI E., Vita religiosa oggi secondo il Concilio e il nuovo diritto canonico, Roma 1985.
• MONTAN A., Gli istituti di vita consacrata e le società di vita apostolica, in: AA.VV., Il diritto nel mistero della Chiesa, vol. II: Il popolo di Dio. Stati e funzioni del popolo di Dio. Chiesa particolare e universale. La funzione di insegnare (a cura del Gruppo Italiano Docenti di Diritto Canonico), Roma 1990, p. 171-327.
• SACRA CONGREGATIO PRO RELIGIOSIS ET INSTITUTIS SAECULARIBUS, Decreto Ad instituenda experimenta quo nonnullae facultates religiosis institutis conceduntur (04.06.1970), in: Enchiridion della vita consacrata. Dalle Decretali al rinnovamento post-conciliare (385-2000), Bologna-Milano 2001, p. 2187-2188.
• SASTRE SANTOS E., La aprobación diocesana y pontificia de un instituto de vida consagrada, “Informationes” 25(1989), p. 55-79.