O miejscu kompetencji pragmatycznej w glottodydaktyce

• Authors: Serwadczak Magda

Title variants

EN

The place of pragmatic competence within the field of foreign language teaching

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

Providing a broad and detailed definition of pragmatic competence can be a challenging task, mainly due to an interdisciplinary character of pragmatics itself. This article discusses the main characteristics of pragmatic competence and aims at providing a detailed description of how it was perceived by linguist since it was first described. The approaches to foreign language teaching as well as the notion of fluency have transformed throughout the years and so has our perception of pragmatic competence. Rapidly growing popularity of mobile technologies, common access to information as well as the forming of a multi-cultural society make foreign language teaching face new challenges and opportunities. The article focuses on the place pragmatic competence takes in a modern-day language teaching and argues its importance in intercultural communication and achieving proficiency in foreign language.

Keywords

EN

pragmatic competence;; foreign language teaching;; authentic materials;; communication;; pragmatics

• Publisher: Instytut Komunikacji Specjalistycznej i Interkulturowej
• Journal: Applied Linguistics Papers
• Year: 2019
• Issue: 26/3
• Pages: 77-86

Dates

published

2019-09-23

Contributors

author

Serwadczak Magda

• Uniwersytet Wrocławski

References

• Bachman, L. (1990), Fundamental Considerations in Language Testing. Oxford.
• Bardovi-Harling, K. (1996), Pragmatics and Language Teaching: Bringing Pragmatics and Pedagogy Together, (w:) L. Bouton (red.), Pragmatics and Language Learning. Monograph Series Volume 7. Urbana-Champaign, 21–39.
• Bardovi-Harling, K./ Z. Dörnyei (1998), Do Language Learners Recognize Pragmatic Violations? Pragmatic versus Grammatical Awareness in Instructed L2 Learning, (w:) „TESOL Quarterly” 32, 233–262.
• Barron, A. (2003), Acquisition in Interlanguage Pragmatics: Learning how to Do Things with Words in a Study Abroad Context. Amsterdam/ Philadelphia.
• Bax, S. (2002), The end of CLT. A context approach to language teaching, (w:) „ELT Journal” 3, 278–287.
• Białek, M. (2015), Podejście komunikacyjne i zakres jego realizacji w nauczaniu ję- zyków obcych, (w:) „Lingwistyka Stosowana” 3, 17–29.
• Canale, M. (1983), From Communicative Competence to Communicative Language Pedagogy, (w:) J. Richards/ R. Schmidt (red.), Language and Communication. Londyn/Nowy Jork, 2–27.
• Castagnaro, P. (2006), Audiolingual Method and Behaviorism: From Misunderstanding to Myth, (w:) „Applied Linguistics” 3, 519–526.
• Coste, D./ B. North/ J. Sheils i in. (2003), Europejski System Opisu Kształcenia Językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie. Warszawa.
• Czechowska, A. (2004), Kompetencja komunikacyjna w glottodydaktyce, (w:) A. Dą- browska (red.), Wrocławska dyskusja o języku polskim. Wrocław, 13–19.
• Grice, P. (1977), Logika i konwersacja, (w:) J. Bartmiński (red.), Programy dydaktyczne bibliografia etykieta językowa. Lublin, 75–90.
• Kaliska, M. (2018), Developing pragmatic competence through language digital resources, (w:) R. Biasini/ A. Proudfoot (red.), Using digital resources to enhance language learning – case studies in Italian. Voillans, 5–15.
• Kasper, G. (1992), Pragmatic transfer, (w:) „Second Language Research” 8, 203– 231.
• Kim, H. (2017), The effects of pragmatic instruction on the pragmatic awareness and production of Korean university students, (w:) „Indonesian Journal of Applied Linguistics” 2, 371–380.
• Komorowska, H. (2009), Metodyka nauczania języków obcych. Warszawa.
• Konderak, T. (2017), Koncepcje, podejścia i metody nauczania języków obcych dzieci, (w:) „Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce” 3, 189–206.
• Kramsch, C. (1993), Context and Culture in Language Teaching. Oxford.
• Leech, G. (1983), Principles of Pragmatics. London/New York.
• Marcjanik, M. (2001), W kręgu grzeczności. Wybór prac z zakresu polskiej etykiety językowej. Kielce.
• Piegzik, W. (2004), Współczesny eklektyzm glottodydaktyczny – rozważania nad metodą, (w:) „Języki obce w szkole” 3, 3–7.
• Rose, K. (1999), Teachers and students learning about requests in Hong Kong, (w:) E. Hinkel (red.), Culture in Second Language Teaching and Learning. New York, 167–180.
• Rose, K./ G. Kasper (2001), Pragmatics and Language Teaching. Cambridge.
• Smuk, M. (2013), Definicje i redefinicje materiałów autentycznych – perspektywa podmiotowa ucznia, (w:) „Języki obce w szkole” 1, 76–81.
• Szafraniec, K. (2012), Metoda gramatyczno-tłumaczeniowa oraz elementy przekładu w glottodydaktyce polonistycznej, (w:) G. Zarzycka (red.), Glottodydaktyka polonistyczna a lingwistyka kulturowa. Łódź, 93–103.
• Żurek, A. (2006), Model „kompetencji językowej” Noama Chomsky'ego, (w:) „Rozprawy Komisji Językowej Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego” 1, 49–56.
• Żurek, A. (2008), Teorie grzeczności językowej (w:) „Acta Universitatis Wratislaviensis” 7, 33–43.

Identifiers

ISSN

2544-9354