Interdyscyplinarne konteksty animacji kultury

• Authors: Bogdan Idzikowski

Title variants

EN

Interdisciplinary Contexts of Cultural Animation

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Animacja kultury jako refleksja i praktyka pedagogiczna ma liczne interdyscyplinarne konteksty – genetyczny, funkcjonalny, teoretyczny, przedmiotowo - treściowy i podmiotowo-społeczny. Ta wieloaspektowość animacji kultury stanowi o jej specyfice i aktualności w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społecznej. Uznając wieloparadygmatyczność animacji kultury można ją definiować z różnych perspektyw teoretycznych oraz osadzać w różnych obszarach dyscyplinowych. Wymaga to od teoretyków i praktyków uniwersalnej wiedzy i kompetencji, a gdy nałożymy te wymogi na obszary refleksj pedagogicznej, to wskażemy pośrednio na heterogeniczną naturę tej dyscypliny.

EN

Cultural animation as a thought and teaching practice has numerous interdisciplinary contexts – genetic, functional, theoretical, objective-substantial and subjective-social. This multifaceted phenomenon of cultural animation determines it as peculiar and uptodate in the rapidly changing social reality. The recognition of cultural animation multiparadigmatisation lets us define it from various theoretical perspectives and place it in various disciplinary areas. This in turn requires from theorists and practitioners universal knowledge and competencies. When we impose these requirements on the areas of educational thought, we will indicate indirectly the heterogenic nature of the discipline.

Keywords

EN

Cultural animation; Multifacetedness; Multiparadigmatisation

• Publisher: Lubuskie Towarzystwo Naukowe
• Journal: Rocznik Lubuski
• Year: 2012
• Volume: 38
• Issue: 2
• Pages: 157-167

Contributors

author

Bogdan Idzikowski

• Uniwersytet Zielonogórski

References

• Bauman Z. (2004), Ponowoczesność, [w:] Słownik Społeczny, red. B. Szlachta, Wydawnictwo WAM.
• Besnard B. (1988), Problemy animacji społeczno-kulturalnej, [w:] Rozprawy o wychowaniu, t. 2, red. M. Debesse, G. Mialaret, Warszawa.
• Dyczewski L. (1993), Kultura polska w procesie przemian, Lublin.
• Idzikowski B. (2000), Edukacja kulturalna – między szkołą a instytucjami kultury, [w:] Edukacja kulturalna dzieci i młodzieży, red. B. Idzikowski, E. Narkiewicz-Niedbalec, Zielona Góra.
• Idzikowski B. (2002), Metoda animacji w samokształceniu dorosłych, [w:] Edukacja dorosłych w erze globalizmu, red. E. A. Wesołowska, „Biblioteka Edukacji Dorosłych”, T. 25, Płock.
• Idzikowski B. (2003), Dylematy animacji, [w:] Teraźniejszość-Człowiek-Edukacja, „Kwartalnik myśli społeczno-pedagogicznej”, Nr 2(23), Wrocław.
• Idzikowski B. (2006), Kompetencje animatora kultury. Między samorodnym talentem a wytrenowanymi umiejętnościami, [w:] Dydaktyka literatury. Edukacja, wartości, komunikacja kulturowa, T. XXVI, Leszno.
• Idzikowski B. (2008), Upowszechnianie kultury – między prozelityzmem a emancypacją, [w:] Upowszechnianie kultury – wyzwaniem dla edukacji kulturalnej, red. K. Olbrycht, E. Konieczna, J. Skutnik, Toruń.
• Idzikowski B. (2009), Kultura elitarna i popularna przestrzenią dychotomiczną czy krzyżujących się wartości?, [w:] Humanistyczno-antropologiczna ewolucja pedagogiki kultury, konsekwencje dla teorii i praktyki, red. J. Gajda, Kraków.
• Idzikowski B. (2011), Globalność versus lokalność. Zagrożenia czy szanse dla kultury środowisk lokalnych?, [w:] Dydaktyka literatury i konteksty, T. XXXI, Żary.
• Jankowski D. (1994), Jeden czy wielość paradygmatów działalności kulturalnej, [w:] Animacja kulturalna jako problem pedagogiczny, red. J. Gajda, Lublin.
• Jankowski D. (1999a), Edukacja kulturalna w czasach „rewolucji podmiotów”, [w:] Edukacja kulturalna w życiu człowieka, red. D. Jankowski, Kalisz.
• Jankowski D. (1999b), Autoedukacja wyzwaniem współczesności, Toruń.
• Jankowski D. (2006), Pedagogika kultury. Studia i koncepcje, Kraków.
• Jankowski D., Przyszczypkowski K., Skrzypczak J. (1996), Podstawy edukacji dorosłych. Zarys problematyki (Rozdział V), Poznań.
• Jedlewska B. (1999), Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin.
• Jedlewska B. (2001), Bierny zachwyt, złudny optymizm czy twórczy niepokój?– rozważania o aktualnej kondycji i perspektywach rodzimego paradygmatu animacji, [w:] Dylematy animacji kultury, red. J. Gajda, W. Żardecki, Lublin.
• Kargul J. (1995), Animacja społeczno-kulturalna, [w:] Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie, red. T. Pilch, I. Lepalczyk, Warszawa.
• Kargul J. (1998), Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń.
• Kargul J. (2000), Animacja kulturalna a edukacja kulturalna. Czy opozycja?, [w:] Edukacja kulturalna dzieci i młodzieży, red. B. Idzikowski, E. Narkiewicz-Niedbalec, Zielona Góra.
• Kargul J. (2009), Pedagogika kultury a pedagogika kultury, [w:] Humanistyczno-antropologiczna ewolucja pedagogiki kultury. Konsekwencje dla teorii i praktyki, red. J. Gajda, Kraków.
• Kopczyńska M. (1993), Animacja społeczno-kulturalna, Warszawa.
• Kostecki R. (1997), Wyznaczniki ról zawodowych animatorów kultury, Zielona Góra.
• Marynowicz-Hetka E. (1998), Koncepcja pracy społecznej w Polskiej tradycji pedagogiki społecznej, [w:] Pedagogika społeczna i praca socjalna. Przegląd stanowisk i komentarze, Katowice.
• Marynowicz-Hetka E. (2006), Pedagogika Społeczna. Podręcznik akademicki, Warszawa.
• Nobis A. (2006), Animacja kultury w Polsce, czyli rzecz o dyfuzji i inwencji, [w:] Tworzyć, zmieniać, aktywizować..., Animacja społeczno-kulturalna jako mobilizowanie potencjału indywidualnego i przeciwdziałanie bezradności społecznej, red. E. Zierkiewicz, Wrocław.
• Nocuń W. A. (1995), Teoretyczne podstawy pracy kulturalno-oświatowej, [w:] Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie, red. T. Pilch, I. Lepalczyk, Warszawa.
• Olubiński A. (2001), Siły społeczne jako kluczowa kategoria pedagogiki społecznej, [w:] Pedagogika społeczna: dokonania-aktualność-perspektywy. Podręcznik akademicki dla pedagogów, red. S. Kawula, Toruń.
• Radlińska H. (1961), Pedagogika społeczna, Wrocław.
• Słowińska S. (2007), Edukacja kulturalna w Polsce i Niemczech. Inspiracje propozycje-koncepcje, Krąków.
• Sztompka P. (2002), Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków.
• Wilkoszewska K. (1997), Czym jest postmodernizm?, „Nauka dla wszystkich”, Nr 484, Kraków.
• Żebrowski J. (1987), Zawód i osobowość animatorów, Gdańsk.
• Żebrowski J. (1994), Animacja jako nowa koncepcja edukacji przez kulturę w społecznościach lokalnych, [w:] Animacja kulturalna jako problem pedagogiczny, red. J. Gajda, Lublin.