Dobro dziecka jako przesłanka korzystania z jego prawa do wolności religijnej

• Authors: Bielecki Marek
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Analiza niemal wszystkich przepisów prawnych, które odnoszą się do dziecka i jego sytuacji prawnej doprowadza do stwierdzenia, iż podstawową klauzulą, którą należy się kierować w relacjach prawnych z dzieckiem jest jego dobro. Dla obecnego prawodawstwa niemal na całym świecie, w sprawie praw dziecka ma zastosowanie Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta 20 listopada 1989 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych1. Dobro dziecka jest tu nadrzędną zasadą w odniesieniu do której należy interpretować niemal wszystkie unormowania zawarte w niniejszej Konwencji. Niniejsze opracowanie odwołuje się do zagadnień związanych z pojmowaniem dobra dziecka zarówno w doktrynie prawa jak i orzecznictwie sądów polskich.

Keywords

PL

dziecko; rodzice; prawo rodzinne; kościoły i inne związki wyznaniowe; prawo wyznaniowe; Prawo cywilne; wolność sumienia i wyznania; wolność religijna; wolność sumienia i religii

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
• Journal: Studia z Prawa Wyznaniowego
• Year: 2004
• Volume: 7
• Pages: 233-243

Contributors

author

Bielecki Marek

• Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin

References

• A. Łopatka, Dziecko i jego prawa człowieka, Warszawa 2000, s. 28.
• S. Kołodziejski, Dobro wspólnych małoletnich dzieci - jako przesłanka odmowy rozwodu, „Palestra”, 1965, z. 9, s. 19.
• W. Stojanowska, Rozwód a dobro dziecka, Warszawa 1979, s. 27.
• Z. Radwański, Dobro dziecka w pracy Konwencja o Prawach Dziecka a prawo polskie, red. A. Łopatka, Warszawa 1991, s. 61.
• Z. Radwański, Pojęcie i funkcja „dobra dziecka” w polskim prawie rodzinnym i opiekuńczym, SC 31(1981), s. 6