Duchowy wymiar dorosłości antidotum na lęki egzystencjalne

• Authors: Semków Jerzy

Title variants

EN

The spiritual dimension of adulthood as an antidote to existential fears

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Analizując pojęcie dorosłości, autor zwraca uwagę na jego wie- loznaczność i przez to nieokreśloność w świecie naznaczonym ogromnym tempem zmian i przeobrażeń. Wizerunek współczesnego dorosłego postrzega- nego przez najmłodsze pokolenie uległ daleko idącej dekompozycji, by nie po- wiedzieć dekonstrukcji, do czego w znacznej mierze przyczyniły się obie wojny światowe. Mimo to dorosłość w swej dojrzałej postaci jest stanem wymaganym i pożądanym społecznie; warunkiem uzyskania statusu osoby niezależnej (autono- micznej) jest nieustanne uczenie się. Systematyczny kontakt z różnymi formami edukacji jest również skutecznym środkiem na przeżywane przez ludzi lęki egzy- stencjalne. Dobrym sposobem neutralizacji owych lęków jest koncentracja na tym, co robimy w danej chwili („tu i teraz”), czemu służy filozofia „uszanowania Te- raźniejszości”. Najbardziej jednak efektywnym lekiem na lęk egzystencjalny jest budowanie w człowieku duchowego wymiaru jego osobowości, który niesie ze sobą wolność wewnętrzną, poczucie autonomii i niezależności od świata rzeczy i zjawisk będących źródłem niepewności i lęku.

EN

While analyzing the concept of adulthood the author points out to its ambiguity and thus indeterminableness in the world marked with rapid changes and transformations. Image of modern adult perceived by the youngest generation has undergone a far-reaching decomposition, if not deconstruction, to which the world wars greatly contributed. Nevertheless, adulthood in its mature form is a socially required and desired state; the condition for obtaining the status of an independent (autonomic) person is continuous learning. Systematic contact with various forms of education is also an effective solution to existential fears experienced by adults. A good way to neutralize such fears is to Concentrating on what we do at a given moment (“here and now”) embraced by the philosophy of “respecting the present” is a good way to neutralize such fears. However, the most effective remedy for existential fear is the development of the spiritual dimension of one’s personality, which brings internal freedom, sense of autonomy and independence from the world of things and phenomena that are the source of insecurity and fear.

Keywords

PL

dorosłość; ponowoczesność; wymiar duchowy; lęki egzystencjalne

EN

adulthood; postmodernism; spiritual dimension; existential fears

• Publisher: Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
• Journal: Edukacja Dorosłych
• Year: 2015
• Issue: 1(72)
• Pages: 69-80

Contributors

author

Semków Jerzy

• WSP im. Janusza Korczaka w Warszawie Wydział Nauk Społeczno-Pedagogicznych w Katowicach

References

• Beck U. (2004), Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
• Buscaglia L.F. (2007), Sztuka bycia sobą (przekład A. Lasocka-Biczysko) Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.
• Czapiński J. (red.) (2005), Psychologia pozytywna, Warszawa.
• Dolata M. (2003), Redefinicja pojęcia natury człowieka w kontekście wyzwań współczesności, [w:] Psychologia rozwojowa, t. 8, nr 4, Kraków.
• Frankl Viktor E. (1984), Homopatiens, Warszawa.
• Harwas-Napierała B. (2007), Tożsamość jednostki w epoce współczesnych przemian,[w:] B. Harwas-Napierała, H. Liberska, Tożsamość a współczesność. Nowe tendencje
• i zagrożenia (red.), Poznań.
• Kozielecki J. (1998), Człowiek wielowymiarowy, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa.
• Leszniewski T. (2006), Gombrowiczowskie inspiracje w rozważaniach nad tożsamością, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 3 (35).
• Malewski M. (1990), Andragogika w perspektywie metodologicznej, Wydawnictwo Uni- wersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
• Nizińska A. (2008), Między nauczaniem a uczeniem się. Edukacyjne światy andragogów – praktyków, Wrocław.
• Pietrasiński Z. (1990), Rozwój człowieka dorosłego, Warszawa.
• Rowid H. (1931), Szkoła twórcza, Kraków.
• Straś-Romanowska M. (2003), Wspomaganie ludzkiego rozwoju w świetle założeń dotyczących jego ukierunkowania, [w:] B. Kaja (red.), Wspomaganie rozwoju. Psychostymulacja. Psychokorekcja, Bydgoszcz.
• Tolle E. (2011), Potęga teraźniejszości, Łódź.
• Wallerstein I. (2004), Koniec świata jaki znamy (przełożyli M. Bilewicz, A.W. Jelonek, K. Tyszka), Wydawnictwo naukowe SCHOLAR, Warszawa.