Slang jest spoko? Pedagogiczne aspekty obecności socjolektu uczniowskiego w dyskursie publicznym

• Authors: Dąbrowska Anna

Title variants

EN

Is slang cool? Educational aspects of the presence of students slang in public discourse

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

Students slang as a socially conditioned variety of language was initially intended and used by teenagers exclusively for informal contacts between peers. Today, it is also used for communication between children, young people and adults, including in official situations; it is even present in public discourse. In this article I discuss the expansion of teenage slang and its consequences. I have tried to identify shifting cultural contexts as one of the contributing factors, providing examples of lexical slang elements used in media communication, and reflecting on the educational significance of the introduction of teenage language into public discourse.

Keywords

PL

język; dzieci; młodzież; socjolekt uczniowski; slang młodzieżowy; media; dyskurs publiczny

EN

language; children; youth; students slang; teenage slang; media; public discourse

• Publisher: Uniwersytet Gdański
• Journal: Problemy Wczesnej Edukacji
• Year: 2017
• Volume: 13
• Issue: 2(37)
• Pages: 88-99

Dates

published

2017-06-30

Contributors

author

Dąbrowska Anna

• Uniwersytet Warszawski

References

• 1. Slang. Neologizmy. Mowa potoczna. http://vasisdas.pl/k.html, 29.07.2016.
• 2. Slang młodzieżowy. Słownik internetowy. www.miejski.pl, 29.07.2016.
• 3. Warchala J. (2015), Myszka to manipulator stołokulotoczny. „Dziennik. Gazeta Prawna”, nr 10 (3903).
• 4. Warchala J., Skudrzyk A. (2010), Kultura piśmienności młodego pokolenia. Katowice, Oficyna Wydawnicza WW.
• 5. Widawski M. (red.) (2010), Slang UG. Słownik slangu studentów Uniwersytetu Gdańskiego. Gdańsk, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
• 6. Wileczek A., Możdżyńska I. (2015), Szkolna niekomunikacja. Bariery w dyskursie wczesnoszkolnym. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
• 7. Wileczek A. (2010), Potoczność językowa i edukacja (szkolna). „Edukacja”, 4.
• 8. Wilkoń A. (1988), Typologia socjolektów. „Socjolingwistyka”, 8.
• 9. Zgółkowa H. (2012), Gwara uczniowska (szkolna) w poszukiwaniu inspiracji. W: A. Markowski, R. Pawelec (red.), Oblicza polszczyzny. Warszawa, Wydawnictwo Narodowe Centrum Kultury.
• 10. Zgółkowa H. (red.) (2003), Nowy słownik gwary uczniowskiej. Wrocław, Ossolineum.
• 11. Skudrzyk A., Warchala J. (2008), Nowe zasady tekstowości. W: J. Porayski-Pomsta (red.), Mowa i język w perspektywie dydaktycznej, logopedycznej i rozwojowej. Warszawa, Wydział Polonistyki UW.
• 12. Balczyńska-Kosman A. (2013), Język dyskursu publicznego w polskim systemie politycznym. http://ssp.amu.edu.pl/wp-content/uploads/2013/06/ssp-2013-2-143-154.pdf, 29.07.2016.
• 13. Bralczyk J., Miodek J., Markowski A, Sosnowski J. (2014), Wszystko zależy od przyimka. Bralczyk, Miodek, Markowski w rozmowie z Jerzym Sosnowskim. Warszawa, Agora SA.
• 14. Chaciński B. (2003), Wypasiony słownik najmłodszej polszczyzny. Kraków, Znak.
• 15. Chaciński B. (2005), Wyczesany słownik najmłodszej polszczyzny. Kraków, Znak.\Czarnecka K. (1991), Przymus i ograniczenia społeczne w użyciu języka uczniowskiego. W: J. Porayski-Pomsta (red.), Zagadnienia komunikacji językowej dzieci i młodzieży. Warszawa, Dom Wydawniczy i Handlowy „ELIPSA”.
• 16. Czyżewski M., Kowalski S., Piotrowski A. (red.) (2010), Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego. Warszawa, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• 17. Dąbrowska A. (2016), Slang na salonach. O ekspansji języka młodzieży na przykładzie Komunikatów reklamowych. „Kwartalnik Pedagogiczny”, 2.
• 18. Filciński P., Wójtowicz St. (2007), Hip-hop. Słownik. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
• 19. Górnikowska-Zwolak E. (2010), Język ojczysty – zaniedbany obszar wychowania. „Kultura i Społeczeństwo”, 2.
• 20. Grabias S. (1997), Język w zachowaniach społecznych. Lublin, Wydawnictwo UMCS.
• 21. Kaczmarek L., Skubulanka T., Grabias S. (1994), Słownik gwary studenckiej. Lublin, Wydawnictwo UMCS.
• 22. Kowalikowa J. (1991), Sygnały i nośniki humoru w języku mówionym uczniów krakowskich. W: J. Porayski-Pomsta (red.), Zagadnienia komunikacji językowej dzieci i młodzieży. Warszawa, Dom Wydawniczy i Handlowy „ELIPSA”.
• 23. Krajewski L. (2006), Antyprzysłowia młodzieżowe w olsztyńskim graffiti. W: A. Naruszewicz-Duchlińska, M. Rutkowski (red.), Nowe zjawiska w języku, tekście i komunikacji. Olsztyn, Wydawnictwo UW-M.
• 24. Laboratorium językowe. Korpus języka młodzieży początku XXI wieku. Http://www.laboratoriumjezykowe.uw.edu.pl/, 29.07.2016.
• 25. Laskowska E. (2010), Style dyskursu publicznego. http://www.nowastrona2013.ukw.edu.pl/jednostka/elzbieta_laskowska/artykuly, 29.07.2016.
• 26. Laskowska E. (2004), Dyskurs parlamentarny w ujęciu komunikacyjnym. Bydgoszcz, Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego.
• 27. Lubaś W. (2006), Język w komunikacji, w perswazji i w reklamie. Dąbrowa Górnicza, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Biznesu.
• 28. Melosik Z. (2005), Młodzież a przemiany kultury współczesnej. W: R. Leppert, Z. Melosik, B. Wojtasik (red.), Młodzież wobec (nie)gościnnej przyszłości. Wrocław, Wydawnictwo NaukoweDSW TWP.
• 29. Miodek J. (2012), Polszczyzna różnych pokoleń. W: A. Markowski, R. Pawelec (red.), Oblicza Polszczyzny. Warszawa, Wydawnictwo Narodowe Centrum Kultury.
• 30. Ożóg K. (2002), Polszczyzna młodzieży – kod ograniczony i kod rozwinięty pochodną postawy Mieć i postawy być. W: J. Porayski-Pomsta (red.), Czynności tworzenia i rozumienia wypowiedzi. Warszawa, Dom Wydawniczy ELIPSA.
• 31. Skudrzyk A. (2005), Czy zmierzch kultury pisma? O synestezji i analfabetyzmie funkcjonalnym. Katowice, Wydawnictwo UŚ.

Identifiers

ISSN

1734-1582; e-ISSN 2451-2230

DOI

10.5604/01.3001.0010.5581