PL
Szybkie przemiany gospodarcze zachodzące w latach 1990-tych oraz dziedzictwo ekstensywnie wykorzystanych terenów fabrycznych z okresu socjalizmu leżą u podstaw pojawienia się w polskich miastach rozległych terenów poprzemysłowych. Skala tego zjawiska jest szczególnie duża w okręgach i ośrodkach przemysłowych, w których znaczący udział miały branże tradycyjne. Kurczenie się owych branż wobec załamania się popytu na ich produkty (górnictwo węglowe) lub konkurencji wyrobów zagranicznych (przemysł włókienniczy, hutnictwo żelaza), wprowadzanie nowych technologii oraz likwidacja zakładów lub wydziałów szczególnie uciążliwych dla środowiska (np. koksowni, stalowni martenowskich) prowadzą do opuszczania starych obiektów i budowli. Procesy takie obserwowane są na dużą skalę w województwie śląskim, a także w Krakowie i niektórych innych miastach województwa małopolskiego.